| Kardynał biskup | |||
.jpg) | |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 kwietnia 1724 | ||
| Data i miejsce śmierci | 26 stycznia 1799 | ||
| Kamerling | |||
| Okres sprawowania | 24 stycznia 1763–26 stycznia 1799 | ||
| Wicekanclerz Kościoła Rzymskiego | |||
| Okres sprawowania | 22 listopada 1758–24 stycznia 1763 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Nominacja biskupia | 15 marca 1773 | ||
| Sakra biskupia | 21 marca 1773 | ||
| Kreacja kardynalska | 11 września 1758 | ||
| Kościół tytularny | S. Lorenzo in Damaso (22 listopada 1758) | ||
| |||
| Data konsekracji | 21 marca 1773 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Carlo Rezzonico (ur.25 kwietnia1724 wWenecji – zm.26 stycznia1799 wRzymie) –włoskikardynał, bratanek papieżaKlemensa XIII.
W1758 mianowany przez niego kardynałem i sekretarzem ds. Memoriałów (petycji). 1758-63 stał na czeleKancelarii Apostolskiej, a od1763 byłkamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego. Był członkiem powołanej w 1767 roku przez papieżaKlemensa XIII w związku z groźbą przyznania praw dysydentomKongregacji do Spraw Polskich[1]. W1773 uzyskał promocję do rangi biskupa suburbikarnej diecezji Sabina i przyjął sakrę biskupią z rąk kardynałaGiovanni Francesco Albani. Brał udział wkonklawe 1769 iKonklawe 1774–1775.Biskup Porto e Santa Rufina od1776. Archiprezbiter bazyliki laterańskiej od stycznia 1781. W styczniu1777 mianowany sekretarzemKongregacji Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji, stał na jej czele aż do śmierci. Został pochowany w swymkościele tytularnymS. Marci.
|
