Ten artykuł dotyczy tytułu. Zobacz też:inne znaczenia tego terminu.
Carewicz (ros. царевич) – tytuł określający synacara[1] (Rosji,Bułgarii,Serbii). Tytuł określający córkę cara tocarewna (ros. царевна).
Na Rusi odXVI wieku słowa carewicz używano w dwóch znaczeniach:
WXVIII wieku tytuł ten stopniowo zarzucono, wprowadzając w zamian tytułcesarzewicza (cesarzówny) orazwielkiego księcia (wielkiej księżnej). Ostatnim, któremu przysługiwał tytuł carewicza, byłAleksy Piotrowicz Romanow.
Ze względu na swoje historyczne znaczenie, termin nie powinien być używany dla określenia wszystkich synów cesarzy rosyjskich, a jedynienastępców tronu.
W Polsce, obok powyższych znaczeń, słowa 'carewicz' używano także w odniesieniu doszlachty pochodzeniatatarskiego, wywodzącej się od synów lub krewnych chana, a także wobec synówchana krymskiego, zwanego carem lubcarzem perekopskim. Stąd carewiczami (carzewicami,carzykami) określano także synówchana oraz jego potomków w dalszych pokoleniach.