Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Capitellidae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Capitellidae
Grube, 1862
Ilustracja
Capitella capitata
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

pierścienice

Gromada

wieloszczety

Podgromada

osiadki

Infragromada

Scolecida

Rząd

Capitellida

Rodzina

Capitellidae

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Heteromastus filiformis
Notomastus latericeus
Przedstawiciel rodzajuBarantolla
Nieoznaczony przedstawiciel rodziny

Capitellidaerodzinawieloszczetów z podgromadyosiadków i infragromadyScolecida. Obejmuje około 190 opisanychgatunków. Zamieszkują wody słone, gdzie bytują na różnych podłożach, zwykle drążąc w nich korytarze lub budując rurki. Wyglądem przypominajądżdżownice. Ciało podzielone mają na stożkowateprostomium, krótki tułów i długiodwłok, zwieńczonypygidium.

Morfologia

[edytuj |edytuj kod]

Zwierzęta te często wyglądem bardziej przypominajądżdżownice niż typowe wieloszczety[1][2]. Ciało mają stosunkowo długie[1], walcowate[1][2][3], zwykle smukłe[2][3]. Ubarwienie zazwyczaj waha się od rudoróżowego przez czerwone po brązowe[1][2].Naskórek może być mocno pomarszczony[3].

Prostomium jest krótkie[2], stożkowate[4][3] i ścięte[2], pozbawione zarównogłaszczków, jak iczułków[2][3].Perystom jest zredukowany, ograniczony do warg, pozbawiony wąsów przyustnych (cirrusów okołogębowych)[3]. Mogąca się wywracaćgardziel (ryjek) jest woreczkowata[1], nieuzbrojona[3] i zaopatrzona w brodawki (papille)[1].

Ciało budować może nawet ponad setka segmentów[1]. Segmentacja jest heteronomiczna[4] – wyróżnia się krótszy tułów i dłuższyodwłok[1][2]. Segmenty tułowia podzielone są wtórnie na dwa lub trzy podpierścienie[4][3]. Jeden lub dwa początkowe segmenty ciała pozbawione są zupełnie szczecinek. Przednia część ciała zwykle jest mocnoareolowana[2].Parapodia są dwugałęziste[2][3], silnie zredukowane[1], pozbawioneacikul[3]. Szczecinki na parapodiach tułowia zwykle mają postać kapilarną. Parapodia segmentów odwłokowych mają gałąź grzbietową (notopodium) i brzuszną (neuropodium) rozwiniętą w formę brodawkowatą (tori). Szczecinki na notopodiach i neuropodiach odwłoka mają postać dzióbkowatych haczyków (uncini) z kapturkami[2][3]. U części gatunków samce mają na ósmym i dziewiątym segmencie grube szczeciny płciowe[1]. Nie występują w tej rodzinie szczecinki złożone[2] ani właściweskrzela[3].

Pygidium może być wyposażone w różną liczbę wąsów odbytowych (cirrusów analnych) lub być ich całkiem pozbawione[3].

Biologia i ekologia

[edytuj |edytuj kod]

Capitellidae tokosmopolityczne zwierzęta morskie zasiedlające strefę denną i wchodzące w składbentosu[3][1]. Spotykane są na różnych głębokościach, odstrefy pływów poabysal[1]. Najczęściej wybierają podłoże piaszczyste lub muliste[5], ale występują w szerokim spektrum środowisk[1][6]. Większość drąży w rozmaitych osadach dennych wyściełane śluzem korytarze do głębokości 15 cm. Niektóre żyją w rurkach budowanych z cząstek podłoża. Niewiele jest gatunków wolno żyjących[1]. Niektóre gatunki wyspecjalizowały się w drążeniu korytarzy wmuszlachmięczaków, złożach jajdziesięciornic czy kościachwaleni[6]. Liczne gatunki wykazują wytrzymałość na dużedeficyty tlenowe i kolonizować potrafiąstrefy martwych wód, powstałe np. wskutekwycieków ropy[1].

Przedstawiciele rodziny są nieselektywnymidetrytusożercami. Cząstki materii organicznej pobierają wraz z podłożem za pomocą workowatego ryjka[1][6].

U Capitellidae występuje najczęściejzapłodnienie zewnętrzne.Gamety wyprowadzane są odrębnymi odnefrydiówgonoduktami, co jest rzadkością wśród wieloszczetów. W rodzinie tej występujeobojnactwo[1]. Ularw niektórych gatunków obserwuje się formępolimorfizmu zwanąpoecilogonią, bardzo rzadko spotykaną w całym podkrólestwietkankowców[6].

Taksonomia

[edytuj |edytuj kod]

Takson ten wprowadzony został w 1862 rokuAdolpha Eduarda Grubego[7]. W 1887 roku obszernąmonografię poświęcił muHugo Eisig[8]. Zaliczany jest do pod- lub infragromady Scolecida[1][9]. W systemieKristiana Fauchalda z 1977 roku umieszczany był wrzędzieCapitellida wraz zArenicolidae iMaldanidae. W późniejszych systemach każda z tych rodzin bywała umieszczana we własnym,monotypowym rzędzie (odpowiednio: Capitellida, Arenicolida i Maldanida)[4]. W systemach współczesnych często zupełnie rezygnuje się z wyróżniania rzędów w obrębie Scolecida[1][10], aWorld Polychaeta database listuje Capitellida jakonomen dubium[10].Molekularne analizyfilogenetyczne z XXI wieku powszechnie rozpoznająszczetnice jakogrupę siostrzaną Capitellidae[11][12][6][13]. Ich wyniki doprowadziły najpierw do sklasyfikowania szczetnic jako podgromady wieloszczetów[14], a w 2020 roku do obniżenia im rangi do rodziny siostrzanej dla Capitellidae[13].

Do rodziny tej zalicza się około 190 opisanychgatunków[6], zgrupowanych w 42rodzajach[9]:

Capitellidae tak wmorfologicznych analizachkladystycznych[15], jak i molekularnych analizach filogenetycznych, niemal zawsze rozpoznawane są jakotakson monofiletyczny[11][16][12][17][6]. Problematyczny pozostaje jednak ich podział[6]. Taksonomia tej rodziny prawie w całości bazuje nachetotaksji, tj. rozmieszczeniu i budowie szczecinek[5][6], a w przypadku podziału na rodzaje dodatkowo na liczbie segmentów tułowiowych, kształcie głowy ipygidium oraz obecności lub braku skrzeli. Cechy te w wielu przypadkach nie odzwierciedlająfilogenezy, a badania molekularne potwierdziły brak monofiletyzmu co najmniej w przypadku rodzajówBarantolla,Heteromastus iNotomastus[6].

Zastosowanie

[edytuj |edytuj kod]

Niektóre gatunki z rodzajuCapitella wykorzystywane są jakobioindykatory zanieczyszczeń i degradacji środowiska[1][6]. Znajdują też zastosowanie wbioremediacji[6].Capitella teleta jestorganizmem modelowym wykorzystywanym wewolucyjnejbiologii rozwoju, a jegogenom został w całościzsekwencjonowany[6].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcdefghijklmnopqrstJacek Siciński: Typ: pierścienice – Annelida. W: Czesław Błaszak: Zoologia. Tom 1. Bezkręgowce. Wtórojamowce bez stawonogów. Część 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013, s. 601-684.ISBN 978-83-01-17336-4.
  2. abcdefghijklKristian Fauchald: The Polychaete Worms. Definitions and Keys to the Orders, Families and Genera. Natural History Museum of Los Angeles County, The Allan Hancook Fundation (University of Southern California), 1977.
  3. abcdefghijklmnCapitellids (Family Capitellidae), [w:]M.J. DeM.J.D. Kluijver M.J. DeM.J.D.,S.S.S.S. Ingalsuo S.S.S.S.,R.H. DeR.H.D. Bruyne R.H. DeR.H.D.,Macrobenthos of the North Sea. Polychaeta, Amsterdam, The Netherlands: Expert Center for Taxonomic Identification (ETI),ISBN 3-540-14706-3 .
  4. abcdCzesław Jura: Bezkręgowce: podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.ISBN 978-83-01-14595-8.
  5. abMaría Elena García-Garza, Jesús Angel De León-González. Review of the Capitellidae (Annelida, Polychaeta) from the Eastern Tropical Pacific region, with notes on selected species. „ZooKeys”. 151 (151), s. 17-52, 2011.DOI:10.3897/zookeys.151.1964. 
  6. abcdefghijklmShinri Tomioka, Keiichi Kakui, Hiroshi Kajihara. Molecular Phylogeny of the Family Capitellidae (Annelida). „Zoological Science”. 35 (5), s. 436-445, 2018.DOI:10.2108/zs180009. 
  7. A.E. Grube. Noch ein Wort über die Capitellen und ihre Stelle im Systeme der Anneliden. „Archiv für Naturgeschichte, Berlin”. 28 (1), s. 366-378, 1862. 
  8. Hugo Eisig. Monographie der Capitelliden des Golfes von Neapel und der angrenzenden Meeres-abschnitte: nebst Untersuchungen zur vergleichenden Anatomie und Physiologie. „Fauna Flora Golfes Neapel Angrenzenden Meeres-Abschnitte”. 16, s. 1–906, 1887. 
  9. abG. Read, K. Fauchald: Capitellidae Grube, 1862. [w:]World Polychaeta database (World Register of Marine Species) [on-line]. [dostęp 2021-11-17].
  10. abG. Read, K. Fauchald: Scolecida. [w:]World Polychaeta database (World Register of Marine Species) [on-line]. [dostęp 2021-11-17].
  11. abC. Bleidorn, L. Vogt, T.Bartolomaeus. New insights into polychaete 841 phylogeny (Annelida) inferred from 18S rDNA sequences. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 29 (842), s. 279–288, 2003. 
  12. abTorsten H. Struck, Nancy Schult, Tiffany Kusen, Emily Hickman, Christoph Bleidorn, Damhnait McHugh, Kenneth M. Halanych. Annelid phylogeny and the status of Sipuncula and Echiura. „BMC Evolutionary Biology”. 7 (57), s. 1-11, 2007.DOI:10.1186/1471-2148-7-57. 
  13. abRyutaro Goto, James Monnington, Marija Sciberras, Isao Hirabayashi, Greg W. Rouse. Phylogeny of Echiura updated, with a revised taxonomy to reflect their placement in Annelida as sister group to Capitellidae. „Invertebrate Systematics”. 34 (1), s. 101-111, 2020.DOI:10.1071/is19020. 
  14. Ryutaro Goto. A comprehensive molecular phylogeny of spoon worms (Echiura, Annelida): Implications for morphological evolution, the origin of dwarf males, and habitat shifts. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 99, s. 247–260, 2016.DOI:10.1016/j.ympev.2016.03.003. 
  15. G.W. Rouse, K. Fauchald. Cladistics and polychaetes. „Zoologica Scripta”. 26, s. 139–204, 1997. 
  16. V. Rousset, F. Pleijel, G.W. Rouse, C. Erséus, M.E. Siddall. A molecular phylogeny of annelids. „Cladistics”. 23, s. 41–63, 2007. 
  17. Ryutaro Goto, Tomoko Okamoto, Hiroshi Ishikawa, Yoichi Hamamura, Makoto Kato. Molecular phylogeny of echiuran worms (Phylum: Annelida) reveals evolutionary pattern of feeding mode and sexual dimorphism. „PLOS ONE”. 8 (e56809), 2013.DOI:10.1371/journal.pone.0056809. 
Rzędy i rodzinywieloszczetów
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Capitellidae&oldid=68377965
Kategoria:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp