Canaan Banana (ur.5 marca1936 wEsipchezini, zm.10 listopada2003 wLondynie) –zimbabweńskipastormetodystów i polityk, pierwszyprezydent Zimbabwe od 18 kwietnia 1980 do 31 grudnia 1987.
Pochodził z plemieniaNdebele. W 1962 uzyskał dyplom magistrateologii przy Epworth Theological College wHarare, a następnie byłmisjonarzem wRodezji. Działał w ruchu niepodległościowym. Od początku lat 70. członek, a następnie w latach 1971–1973 wiceprzewodniczącyZjednoczonej Afrykańskiej Rady Narodowej(inne języki) (UANC). W związku z prześladowaniami i licznymi aresztowaniami członków UANC, przez opanowane przez białą mniejszość władze Rodezji zmuszony do emigracji doStanów Zjednoczonych. Banana i jego rodzina pozostali tam do 1975. W 1976 wystąpił z UANC na znak protestu przeciwko ugodowej polityce przewodniczącegoAbela Muzorewy. Następnie członekAfrykańskiego Związku Narodowego Zimbabwe (ZANU) i jego sekretarz ds. propagandy. Po powrocie do kraju został aresztowany i pozostał w więzieniu do 1979. W 1980, po pierwszych wolnychwyborach w historii Zimbabwe, wybrany na prezydenta kraju, jednakże realną władzę posiadał premierRobert Mugabe. Banana urząd prezydenta sprawował do końca 1987.
W 1997 stał się bohaterem najgłośniejszego w historii Zimbabwe skandalu obyczajowego[1]. Podczas przesłuchania przed sądem byłego ochroniarza Jefta Dube wyszło na jaw, że w czasie kadencji prezydenckiej Banana podstępnie zwabiał młodych wartowników do pałacu prezydenckiego, gdzie poił ich alkoholem, a następnie zmuszał do stosunków seksualnych. W 1999, po udowodnieniu winy, Banana został skazany na dziesięć lat więzienia zahomoseksualizm. Opuścił więzienie po dwóch latach w wyniku dobrego sprawowania. Chorował naraka. Po długiej chorobie zmarł w Londynie 10 listopada 2003.