Calidrini
Reichenbach, 1849[a]
Biegus rdzawy (Calidris canutus)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	siewkowe
Podrząd	bekasowce
Parvordo	Scolopacida
Nadrodzina	Scolopacoidea
Rodzina	bekasowate
Podrodzina	biegusy
Plemię	Calidrini
Typ nomenklatoryczny
Tringa calidrisJ.F. Gmelin, 1788 (=Tringa canutusLinnaeus, 1758)
Synonimy Rodzaju: CinclusMoehring, 1758[1] ArenariaBechstein, 1803[2] PhilomachusMerrem, 1804[3] EreunetesIlliger, 1811[4] EroliaVieillot, 1816[5] FalcinellusCuvier, 1817[6] MachetesCuvier, 1817[7] PelidnaCuvier, 1817[7] LimicolaKoch, 1816[8] PavoncellaLeach, 1816[9] SymphemiaRafinesque, 1819[10] EurynorhynchusNilsson, 1821[11] HemipalamaBonaparte, 1827[12] CrocethiaBillberg, 1828[13] PisobiaBillberg, 1828[14] PlatyrhamphusBillberg, 1828[15] FalcinellusKaup, 1829[16] AncylocheilusKaup, 1829[17] ActodromasKaup, 1829[18] Actodroma[b]Kaup, 1829[19] LeimonitesKaup, 1829[20] CanutusC.L. Brehm, 1831[21] HeteropodaNuttall, 1834[22] AphrizaAudubon, 1839[23] SchoeniclusG.R. Gray, 1841[24] SchoeniculusRüppell, 1845[25] MachophilusThienemann, 1846[26] PaviaG.R. Gray, 1846[27] TryngitesCabanis, 1857[28] MicropalamaBaird, 1858[29] ArquatellaBaird, 1858[30] HeteropygiaCoues, 1861[31] DelopygiaCoues, 1861[31] LimnocinclusGould, 1865[32] MicropelamaG.R. Gray, 1871[33] ActiaHeine &Reichenow, 1890[34] EurhynorhynchusSharpe, 1896[35] AnteliotringaMathews, 1913[36] NeopisobiaMathews, 1913[37]
Rodzaje igatunki
CalidrisMerrem, 1804[3] 24 gatunki – zobacz opis w tekście
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Calidrini –monotypoweplemięptaków zpodrodzinybiegusów (Arenariinae) w obrębierodzinybekasowatych (Scolopacidae).

Plemię obejmuje gatunki występujące wAmeryce Północnej iEurazji^[38].

Długość ciała 12–32 cm, rozpiętość skrzydeł 26–66 cm; masa ciała 15–254 g^[38].

• Cinclus: gr. κιγκλοςkinklos „mały, przybrzeżny ptak machający ogonem”, wspomniany przezArystotelesa,Arystofanesa,Aelianusa i innych autorów, być może pliszka lub biegus, ale nigdy nie został właściwie zidentyfikowany. Późniejsi autorzy identyfikowali tego ptaka jako pliszkę, biegusa, pluszcza lub drozda. W ornitologiicinclus kojarzy się z dużą różnorodnością niepowiązanych ptaków podobnych do drozda, ale rzadko z prawdziwymi drozdami^[39]. Gatunek typowy:Tringa alpinaLinnaeus, 1758.
• Calidris: epitet gatunkowyTringa calidrisJ.F. Gmelin, 1789^[c];gr. καλιδριςkalidris lub σκαλιδριςskalidris „nakrapiany, w szarym kolorze brzegowy ptak” wspomniany przezArystotelesa, wciąż niezidentyfikowany, ale przypuszcza się, że jest to biegus lub pliszka^[39].
• Arenaria:łac. arenarius „związany z piaskiem”, odarena (poprawnieharena) „piasek”^[39].Gatunek typowy:Arenaria vulgarisBechstein, 1803 (=Tringa albaPallas, 1764).
• Philomachus: gr. φιλομαχοςphilomakhos „zadziorny, wojowniczy”, od φιλοςphilos „miłośnik”, od φιλεωphileō „kochać”; μαχηmakhē „walka, bitwa”, od μαχομαιmakhomai „walczyć”. Samce batalionów zbierają się wspólnie na taniec godowy i walczą między sobą^[39]. Gatunek typowy:Tringa pugnaxLinnaeus, 1758.
• Ereunetes: gr. ερευνητηςereunētēs „poszukiwacz, gmeracz”, od ερευναωereunaō „szukać”^[39]. Gatunek typowy:Ereunetes petrificotusIlliger, 1811 (=Tringa pusillaLinnaeus, 1766).
• Erolia: fr. nazwaErolie nadana biegusowi krzywodziobemu przez Vieillota w 1816 roku^[39]. Gatunek typowy:Erolia variegataVieillot, 1816 (=Scolopax testaceaPallas, 1764 (=Tringa ferrugineusPontoppidan, 1763)).
• Falcinellus: nowołac.falcinellus „mały sierp” (ptak), od zdrobnieniafalx,falcis „sierp”^[39]. Gatunek typowy:Platalea pygmeaLinnaeus, 1758.
• Machetes: gr. μαχητηςmakhētēs „wojownik”, od μαχηmakhē „bitwa”, od μαχομαιmakhomai „walczyć”^[39]. Gatunek typowy:Tringa pugnaxLinnaeus, 1758.
• Pelidna: gr. πελιδνοςpelidnos „siny”, od πελιοςpelios „potłuczony, czarny i niebieski”^[39]. Gatunek typowy:Tringa cinclusLinnaeus, 1766 (=Tringa alpinaLinnaeus, 1758).
• Limicola: łac.limicola „mieszkaniec błota”, odlimus,limi „błoto”;-cola „mieszkaniec”, odcolere „mieszkać”^[39]. Gatunek typowy:Numenius pygmaeusBechstein, 1802 (nieLatham, 1787) (=Scolopax falcinellusPontoppidan, 1763).
• Pavoncella:włoska nazwaPavoncella dla czajekVanellus^[39]. Gatunek typowy:Tringa pugnaxLinnaeus, 1758.
• Symphemia: gr. συμφημιsumphēmi „zatwierdzać”^[39]. Gatunek typowy:Symphemia atlanticaRafinesque, 1819 (=Tringa pusillaLinnaeus, 1766).
• Eurynorhynchus: gr. ευρυνωeurunō „rozszerzać”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”. Łyżeczkowata końcówka dzioba krytycznie zagrożonego biegusa łyżkodziobego jest widoczna nawet u piskląt^[39]. Gatunek typowy:Eurynorhynchus griseusNilsson, 1817 (=Platalea pygmeaLinnaeus, 1758).
• Hemipalama: gr. ἡμι-hēmi- „mały”, od ἡμισυςhēmisus „połowa”; παλαμηpalamē „dłoń” (tj. płetwa)^[39]. Gatunek typowy:Tringa pusillaLinnaeus, 1758.
• Crocethia: gr. κροκηkrokē „otoczak”, od κροκαληkrokalē „plaża”; θειωtheiō „biegać”. Piaskowiec lęgi odbywa w regionach arktycznych, ale poza sezonem lęgowym i zimą grupy tych ptaków widywane są biegające wzdłuż plaż na całym świecie^[39]. Nowa nazwa dlaCalidrisMerrem, 1804.
• Pisobia: gr. πισοςpisos „łąki, mokradła”; βιοςbios „tryb życia, siedziba”, od βιοωbioō „żyć”^[39]. Gatunek typowy:Tringa minutaLeisler, 1812.
• Platyrhamphus: gr. πλατυςplatus „szeroki”; ῥαμφοςrhamphos „dziób”^[39]. Gatunek typowy:Scolopax falcinellusBrünnich, 1764 (=Platalea pygmeaLinnaeus, 1758).
• Ancylocheilus: gr. αγκυλοχειληςankulokheilēs „z haczykowatym dziobem”, od αγκυλοςankulos „krzywy”, od αγκοςankos „łuk, zakręt”; χειλοςkheilos „dziób”^[39]. Gatunek typowy:Tringa subarquataGuldenstadt (=Tringa ferrugineaPontoppidan, 1763).
• Actodromas (Actodroma): gr. ακτηaktē, ακτηςaktēs „brzeg morza”; δρομαςdromas „bieganie, wędrowanie”, od τρεχωtrekhō „biegać”^[39]. Gatunek typowy:Tringa minutaLeisler, 1812.
• Leimonites: gr. λειμωνleimōn, λειμωνοςleimōnos „łąka”; -ιτης-itēs „połączony z” (por. λειμωνοειδηςleimōnoeidēs „podobny do łąki, kwiecisty”)^[39]. Gatunek typowy:Tringa temminckiiLeisler, 1812.
• Canutus: Epitet gatunkowy:Tringa canutusLinnaeus, 1758; według legendy król Anglii, Danii i Norwegii,Knut (ang. Canute) (995–1035; panował w latach 1016–1035), traktował biegusa rdzawego, odpowiednio tuczonego białym chlebem i mlekiem, jako przysmak^[39]. Gatunek typowy:Tringa islandicaLinnaeus, 1758.
• Heteropoda: gr. ἑτεροπουςheteropous, ἑτεροποδοςheteropodos „z nierównymi nogami”, od ἑτεροςheteros „inny, różny”; πουςpous, ποδοςpodos „stopa”^[39]. Gatunek typowy:Tringa semipalmataA. Wilson, 1813 (=Tringa pusillaLinnaeus, 1758).
• Aphriza: gr. αφροςaphros „piana morska”; ζαωzaō, ζωωzōō lub ζωzō „żyć”^[39]. Gatunek typowy:Aphriza townsendiAudubon, 1839 (=Tringa virgataJ.F. Gmelin, 1789).
• Schoeniclus: gr. σχοινικλοςskhoiniklos „nieznany ptak przybrzeżny”, być może pliszka^[39]. Gatunek typowy:Schœniclus cinclusG.R. Gray (=Tringa alpinaLinnaeus, 1758).
• Schoeniculus: zdrobnienie nazwy rodzajuSchoeniclusG.R. Gray, 1841^[39]. Gatunek typowy:Tringa minutaLeisler, 1812.
• Machophilus:anagram nazwy rodzajuPhilomachusMerrem, 1804^[39]. Gatunek typowy:Tringa pugnaxLinnaeus, 1758.
• Pavia: łac.pavo,pavonis „paw”^[39]. Gatunek typowy:Tringa pugnaxLinnaeus, 1758.
• Tryngites: gr. τρυγγαςtrungas „biało-zady, wielkości drozda ptak brodzący, machający ogonem”, wspomniany przezArystotelesa, wciąż niezidentyfikowany, ale później wiązany z różnymi nadbrzeżnymi ptakami^[39]. Gatunek typowy:Tringa rufescensVieillot, 1819 (=Tringa subruficollisVieillot, 1819).
• Micropalama: gr. μικροςmikros „mały”; παλαμηpalamē „dłoń”^[39]. Gatunek typowy:Tringa himantopusBonaparte, 1826.
• Arquatella: epitet gatunkowyTrynga arquatellaPallas, 1811^[d]; zdrobnienie łac.arquatus „łuko-kształtny, zakrzywiony”, odarquus lubarcus „łuk, tęcza”^[39]. Gatunek typowy:Tringa maritimaBrünnich, 1764.
• Heteropygia: gr. ἑτεροςheteros „inny, różny”; πυγηpugē „kuper”^[39]. Gatunek typowy:Tringa minutillaVieillot, 1819.
• Limnocinclus: gr. λιμνηlimnē „bagno”; κιγκλοςkinklos „mały przybrzeżny ptak”^[39].Totanus acuminatusHorsfield, 1821.
• Actia: gr. ακτιοςaktios „nad brzegiem morza”, od ακτηaktē, ακτηςaktēs „brzeg morza”^[39]. Nowa nazwa dlaArquatellaBaird, 1858.
• Anteliotringa: gr. αντηλιοςantēlios „wschód słońca, wschodni”, od αντιanti „naprzeciwko”; ἡλιοςhēlios „słońce”; rodzajTringaLinnaeus, 1758 (brodziec)^[39]. Gatunek typowy:Totanus tenuirostrisHorsfield, 1821.
• Neopisobia: gr. νεοςneos „nowy”; rodzajPisobiaBillberg, 1827^[39]. Gatunek typowy:Totanus damacensisHorsfield, 1821 (=Tringa subminutavon Middendorff, 1853).

Do plemienia należy jeden rodzajCalidris z następującymi gatunkami^[40]:

• G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’'histoire naturelle des animaux et d’'introduction a l’anatomie comparée. T. 1. Paris: Chez Déterville, 1817, s. 1–540. (fr.).
• G.J. Billberg: Synopsis faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2: Aves. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. 1–208. (łac.).
• J.J. Kaup: Skizzirte Entwicklungs-Geschichte und naturliches system der europaischen Thierwelt. Darmstatd: In commission bei Carl Wilhelm Leske, 1829, s. 1–203. (niem.).
• S.F. Baird: Order Grallatores. W: S.F. Baird, J. Cassin, G.N. Lawrence: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-6, according to acts op congress of March 8, 1853, May 31, 1854, and August 5, 1854. Cz. 9: Birds. Waszyngton: A.O.P. Nicholson, Printer [etc.], 1858, s. 650–754. (ang.).
• G.M. Mathews: The Birds of Australia. Cz. 3. London: H.F. & G. Whiterby, 1913–1814, s. 1–512. (ang.).

• Bekasowate

• Układ wielokolumnowy z szerokością w niezalecanych jednostkach