Ta osoba nosichińskie nazwiskoCai. | |||||||||||
| Nazwiskochińskie | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| |||||||||||
Cai Yuanpei (ur.11 stycznia1868 wShaoxingu, zm.5 marca1940 wHongkongu) – chiński liberalny uczony ipedagog. Zwolennik syntezy myśli chińskiej i zachodniej o poglądachanarchistycznych[1].
Był członkiem cesarskiejAkademii Hanlin, działał w ruchu republikańskim[2]. W latach 1912–1913 był pierwszym ministrem edukacjiRepubliki Chińskiej. W tamtym czasie, utworzono m.in. komisję ds. reform językowych, której zadaniem było rozpoczęcie prac nad fonetycznym systemem do pisania, który miał zastąpićregionalne dialekty. Do komisji został zaproszony m.in. ceniony[przez kogo?] filolog i również działacz anarchistyczny –Wu Zhihui. Prace komisji zakończyły się stworzeniem fonetycznego pismabopomofo, które jest do dzisiaj szeroko stosowane[3].
Na znak sprzeciwu wobec politykiYuan Shikaia złożył dymisję, po czym wyjechał na studia do Niemiec i Francji[4]. Po powrocie do Chin był w latach 1916–1926 rektoremUniwersytetu Pekińskiego. Pod jego skrzydłami na uniwersytecie rozwijał sięRuch Nowej Kultury, występujący przeciwko porządkowi konfucjańskiemu i dominacjijęzyka klasycznego w literaturze. W 1919 roku czasowo zrzekł się funkcji rektora na znak solidarności z uczestnikamiRuchu 4 Maja. W 1928 roku założyłAcademia Sinica, której został pierwszym prezesem.
W 1932 roku na znak sprzeciwu wobec polityki terroru prowadzonej przez rządKuomintangu został współzałożycielem Chińskiej Ligi Praw Obywatelskich.
