Cahors (wymowaⓘ) – miejscowość i gmina weFrancji, w regionieOksytania. Jestprefekturą departamentuLot. W 2013 roku populacja gminy wynosiła 20 764 mieszkańców[1]. Przez teren gminy przepływa rzekaLot.
w 51 r. p.n.e. w regionieQuercy, w Uxellodunum, miała miejsce bitwa pomiędzy galijską koalicją a rzymską armią. Niedługo później, za panowaniaOktawiana Augusta, Rzymianie zakończyli podbój Galii i założyli miasto Divona Cadurcorum, w którym wzniesiono między innymi teatr, amfiteatr czy łaźnie. Wówczas miasto było prawdopodobnie bogate; zamieszkiwali je kupcy, rzemieślnicy czy też garncarze[3].
Po burzliwych czasach na początku średniowiecza, w VII wieku dzięki działaniom biskupa Dezyderego (fr.Didier) odbudowano miasto i otoczono je murami. Od połowy XII do połowy XIV wieku trwał „złoty wiek” Cahors. Garstka bogatych rodzin kupców-lichwiarzy skupiła się na międzynarodowym handlu i udzielaniu kredytów w całej Europie. Działania te przyniosły bogactwo miastu, jak i całej prowincjiQuercy. Rzekę Lot używano do transportu towarów, w tym popularnego czarnego wina (fr.vin noir), cenionego w Anglii. W 1316 roku biskup Cahors Jacques Duèze został papieżem przyjmując imięJana XXII. Założył on w mieście uniwersytet promującą życie zakonne oraz handel.Wojna stuletnia (1337-1453) kładzie kres dobrobytowi[4].
Po zniszczeniach wojny stuletniej populacja miasta prawdopodobnie spadła. Cahors straciło swoje znaczenie gospodarcze. W XVI wieku zachowuje jednak swój prestiż w dziedzinie intelektualnej, za pośrednictwem uniwersytetu, szkół i obecności kilku drukarni. Cahors jest kolebką humanistycznych poetów takich jakClément Marot iOlivier de Magny. W XVII wieku Cahors jest miejscem ruchu kontrreformacji za sprawą biskupa Alaina de Solminihac, który reformuje diecezję oraz zakłada seminarium duchowne. W 1751 roku uniwersytet w Cahors został zlikwidowany poprzez połączego go zUniwersytetem w Tuluzie[5].
Porewolucji, Cahors zostało prefekturą departamentuLot, który ówcześnie miał wiejski charakter, ze słabo rozwiniętym przemysłem. W 1835 roku zbudowano teatr włoski, w 1847 ratusz, w 1865 Pałac Sprawiedliwości, w 1889 wyższą szkołę dla dziewcząt oraz w 1907 bibliotekę. W 1869 roku przeprowadzono przez miasto linię kolejową zParyża doAgen, a w 1884 roku zbudowano nowy dworzec wraz z uruchomieniem połączenia z miastemMontauban[6].
Średnia dzienna temperatura najwyższa jest w lipcu (20,3 °C), natomiast najniższa w styczniu (5,0 °C). Liczba dni z opadami najmniejsza jest w lipcu i sierpniu (średnio po 7 dni), a największa w maju (średnio 12 dni)[7].
Na terenie gminy zarejestrowano 195 taksonów (nie rozróżniano na gatunek, podgatunek czy odmianę) zwierząt oraz 509 taksonów roślin[8]. Wśród tych przedstawicieli flory i fauny zaobserwowano 17 gatunków wpisanych do francuskiej czerwonej księgi gatunków zagrożonych. Jeden gatunek mają status gatunkukrytycznie zagrożonych – jest towęgorz europejski (Anguilla anguilla). Status gatunkuzagrożonego mają 2 gatunki roślin –życica roczna (Lolium temulentum) iSisymbrium polyceratium – oraz 2 gatunki ptaków –pokrzewka kasztanowata (Curruca undata) iortolan (Emberiza hortulana)[9].
Arc de Diane, pozostałość po termach galo-romańskich
Archidiaconé, przy ulicy 38 rue de la Chantrerie
biblioteka miejska (fr.Bibliothèque municipale)
katedra św. Szczepana (fr.Cathédrale Saint-Étienne) – najważniejszy kościół w Cahors i siedzibabiskupa. Budowany od XI wieku, od 1862 chroniony jako zabytek, od 1998 na liście światowego dziedzictwa UNESCO[12]
Borie de Polminhac
gimnazjum Pélegri (fr.Collège Pélegri)
klasztor benedyktynów (fr.Couvent des Bénédictines)
klasztor sióstr z Gramat (fr.Couvent des Sœurs de Gramat)
Cuvier du Chapitre
średniowieczne ruiny (fr.Demeure médiévale)
kościół św. Bartłomieja (fr.Église Saint-Barthélémy) – z XIV wieku[13][14]
kościół św. Urcysyna (fr.Église Saint-Urcisse)
ermitaż (fr.Ermitage)
Hôtel d'Alamand, przy ulicy 40 rue du Portail Alban
Hôtel d'Issala, na rogu ulic 160 rue Nationale i 83 rue du Docteur-Bergougnoux
Hôtel Lémozi, przy ulicy 17 boulevard Georges-Saumande
Hôtel de Marcilhac, przy ulicy 6 rue Clemenceau
Hôtel de Vayrols, przy ulicy 14 rue des Carmes
ratusz (fr.Hôtel de ville)
budynek Les Mirepoises (fr.Immeuble des Mirepoises), przy ulicy 15 boulevard Gambetta
liceum Gambetta (fr.Lycée Gambetta)
dom (fr.Maison), przy ulicy 16 rue du Château-du-Roi
dom (fr.Maison), przy ulicy 71 rue du Cheval-Blanc
dom (fr.Maison), przy ulicy 46 rue Donzelle
dom (fr.Maison), przy ulicy 3 rue Manceau
dom (fr.Maison), przy ulicy rue Nationale
dom Henryka IV (fr.Maison de Henri IV)
dom Issala (fr.Maison Issala)
dom Lacoste (fr.Maison Lacoste)
dom Quéval (fr.Maison Quéval)
dom Soulié du Bru (fr.Maison Soulié du Bru)
dom Trémolière (fr.Maison Trémolière)
dom Verdier (fr.Maison Verdier)
dom-wieża (fr.Maison-Tour), przy ulicy 2 rue du Four-Sainte-Catherine
muzeum w Cahors Henri-Martin (fr.Musée de Cahors Henri-Martin)
pałac Duèze (fr.Palais Duèze)
pałac Via (fr.Palais de Via)
most Valentré (fr.Pont Valentré) – został zbudowany w latach 1308-1378. Posiada trzy warownewieże, sześćprzęseł z ostro zakończonymi bastionami filarów. Jest niezwykłym przykładem średniowiecznej architektury obronnej. Kiedyś uznany zamost diabła, stanowisymbol miasta. Kiedy most był odtwarzany w 1879architektPaul Gout umieścił na szczycie jednej z baszt rzeźbę diabła. Most jest częścią francuskiego odcinka drogi doSantiago de Compostela i znajduje się naliście światowego dziedzictwaUNESCO[15]
prezbiterium katedry (fr.Presbytère de la cathédrale)
.svg)
