 Cab Calloway, 1947 | |||
| Imię i nazwisko | Cabell Calloway III | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | 18 listopada1994 | ||
| Gatunki | |||
| Zawód | muzyk | ||
| Powiązania | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Cabell "Cab" Calloway (ur.25 grudnia1907 wRochester, zm.18 listopada1994 wHockessin)[1][2] –amerykański wokalista, kompozytor i bandliderjazzowy. Popularny m.in. dzięki roli w filmieThe Blues Brothers i śpiewanej w nim piosenceMinnie the Moocher z 1931.
Cabell Calloway III urodził się jako drugie z sześciorga dzieciafroamerykańskiego prawnika Cabella Callowaya II i jego żony Eulalii Reed. W wieku sześciu lat przeniósł się z rodzicami doBaltimore, gdzie jego ojciec objął praktykę. Jako najstarszy syn miał – wedle planów rodziców – ukończyć studia prawnicze i przejąć kancelarię. Jednak, po skończeniu szkoły średniej w Baltimore, dzięki pomocy swojej starszej siostry,Blanche, wyjechał doChicago. Tam rozpoczął naukę w Crane College, ale podobnie jak Blanche, próbował swych sił w show-businessie. W 1925 zostałperkusistą w Sunset Cafe Band. W ciągu dwóch następnych lat zorganizował własny zespół, Cab Calloway and His Alabamians, w którym był wokalistą. Występował z nim na scenach Chicago i wkrótce został zaproszony do "Savoy Ballroom" wNowym Jorku. Wyjazd ten okazał się nieudany, co spowodowało rozwiązanie zespołu.
Calloway powrócił na krótko do Chicago, gdzie występował wmusicaluConnie's Hot Chocolates. Wkrótce, za namową menedżera Irvinga Millsa, zorganizował nowy zespół i powrócił do Nowego Jorku. Początkowo występował na scenachHarlemu, od 1929 znalazł zatrudnienie w "Cotton Club", śpiewając także w orkiestrzeDuke'a Ellingtona. Zainspirowany przezLouisa Armstronga, rozpoczął wtedy eksperymenty z wokalistykąscat, czego przykładem była jego najsłynniejsza kompozycja,Minnie the Moocher z 1931, z charakterystycznym refrenem:Hi de hi de hi de ho.
Największą popularnością Calloway cieszył się w latach 30. i 40. XX w. Poza estradą, występował również w produkcjach filmowych, m.in. komediiInternational House z 1933 (z przebojemReefer Man) i musicaluStormy Weather z 1943. Jego książkaHepster's Dictionary z 1944 sprzedana została w ponad dwu milionach egzemplarzy w sześciu wydaniach. Przez orkiestrę Callowaya przewinęło się wielu znanych muzyków: trębaczDizzy Gillespie, saksofoniściChu Berry,Ben Webster iHilton Jefferson, kontrabasistaMilt Hinton czy perkusistaCozy Cole. PodczasII wojny światowejbig band Callowaya dawał koncerty dla żołnierzy w Stanach Zjednoczonych iKanadzie. Po wojnie powrócił do grania w klubach nowojorskich, występował również na scenachBroadwayu, m.in. w operzePorgy and BessGeorge'a Gershwina i jako Horace Vandergelder – w obsadzonej wyłącznie przez Afroamerykanów – wersji musicaluHello, Dolly! z 1968. NagrodzonąTony Award rolę tytułową grałaPearl Bailey (żona perkusistyLouiego Bellsona), z którą przez wiele lat był zaprzyjaźniony.
W 1980 roku Cab Calloway wystąpił w filmieThe Blues Brothers w reżyseriiJohna Landisa. Zaśpiewał w nim również swój przebójMinnie the Moocher. Pozostał aktywny zawodowo aż do lat 90. W czerwcu 1994 doznałudaru mózgu i zmarł pięć miesięcy później. Żonaty od 1953 z Zulme "Nuffie" Calloway (zm. 2008), miał córkę Chris, z którą występował w ostatnich latach życia. W 1999 piosenkaMinnie the Moocher została uhonorowanaGrammy Hall of Fame Award. Natomiast sam Calloway otrzymałGrammy Lifetime Achievement Award w 2008.
