Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem,CITES (odang.Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora), skrótowokonwencja waszyngtońska – międzynarodowy układ ograniczający transgraniczny handelzagrożonymi wyginięciemgatunkami roślin i zwierząt oraz wytworzonymi z nich produktami.
Konwencja została podpisana 3 marca 1973 roku, a w życie weszła 1 lipca 1975. W maju 2014 roku sto osiemdziesiątą stroną konwencji stał się Irak[1][2]. Obecnie lista stron wynosi 183[3].
Głównym celem tejkonwencji jest redukcja lub całkowita eliminacja handlu okazami gatunków, których liczba lub stan sugerują, że niekontrolowane ich pozyskiwanie z naturalnego środowiska byłoby szkodliwe dla przetrwania tychtaksonów.
Za sprawą konwencji waszyngtońskiej znacząco ograniczono handel rogaminosorożców orazciosamisłoni. Konwencja ta reguluje przemieszczenie przez granice państwowe ponad 34 tysięcy gatunków, z czego ponad 5100 to zwierzęta, zaś reszta to rośliny. Są one wymienione w trzech załącznikach do umowy, różniących się rygorami ochronnymi. Zdecydowana większość gatunków (ponad 33 tysiące) ujęta jest w załączniku II, natomiast najmniej (około 170 taksonów) w załączniku III.
W Unii Europejskiej przepisy CITES są implementowane przez rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 roku w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi oraz przez kilka powiązanych z nim rozporządzeń wykonawczych Komisji (WE).
