 Pomnik biskupa Burcharda przed katedrą w Wormacji | |||
| Data urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | |||
| biskup Wormacji | |||
| Okres sprawowania | 1000-1025 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Sakra biskupia | 1000? | ||
| |||
Burchard z Wormacji (ur.965, zm.20 sierpnia1025) –biskup Wormacji od roku 1000, prawnik, autor 20 ksiąg zbiorówprawa kanonicznego:Decretum,Liber decretorum,Collectarium canonum.
Burchard odebrał wykształcenie wKoblencji, po czym przeniósł się doMoguncji, gdzie został wyświęcony nadiakona przez tamtejszego arcybiskupa, św.Willigisa. Przy poparciu Willigisa został mianowany przez cesarzaOttona III biskupemWormacji. Początki sprawowania tego urzędu były dla Burcharda trudne ze względu na walkę z szerzącym się w rejonie Wormacjirozbójnictwem, popieranym przez lokalnego przeciwnika biskupa,księcia Karyntii i hrabiego Wormacji,Ottona I[1]. Mimo konfliktu z Ottonem Burchard zajął się wychowywaniem osieroconym wnukiem księcia karynckiego, Konrada, przyszłego (od 1024) cesarzaKonrada II. Nauka ta skupiła się głównie na aspektach praktycznych: myślistwie, władaniu bronią, prawie i umiejętnościach administracyjnych, nie obejmowała natomiast nauki łaciny. Po śmierci Ottona Karynckiego (1004) Burchard uzyskał zgodę na przebudowę jego zamku na klasztor św. Pawła. W latach 1003–1016 zbudował na miejscu dawnego kościoła romańskąkatedrę wormacką.
Sławę Burchardowi przyniosła jego działalność kodyfikacyjna. Począwszy od roku 1008 rozpoczął zbieranie dokumentów i źródeł prawa kanonicznego, zawierające m.in. treści zeStarego Testamentu czy tekstów św.Augustyna iOjców Kościoła. Zawarł w swojej kompilacji wszystkie obowiązujące wówczas przepisy prawa kanonicznego. Oprócz działalności kodyfikacyjnej znany był z czynnego popierania niezależności Kościoła i prymatu papieża w świecie chrześcijańskim. Był także zwolennikiem odnowy duchowej Kościoła, przeciwnikiemsymonii i zwolennikiemcelibatu[2].
