 Bunk Johnson (1910) | |||
| Imię i nazwisko | William Geary Johnson | ||
|---|---|---|---|
| Pseudonim | Bunk | ||
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Instrumenty | |||
| Gatunki | jazz,dixieland[1],jazz nowoorleański[1],early jazz[1],New Orleans brass bands[1] | ||
| Zawód | trębacz, kornecista, muzyk | ||
| Aktywność | przed1939 (nie wiadomo dokładnie od kiedy i do kiedy, wspominał go ze swojego dzieciństwaLouis Armstrong), ponownie od1942 do1949 | ||
| |||
.jpg)
Bunk Johnson, właśc.William Geary Johnson (ur.27 grudnia1879 wNowym Orleanie, zm.7 lipca1949 wNew Iberia wLuizjanie) – amerykańskikornecista, trębacz i tradycyjny muzykjazzowy.
Jego historia nie jest dokładnie znana, wiadomo, że słuchał goLouis Armstrong, wspominając swoje dzieciństwo, powiedział: "Cóż, byłBuddy Bolden,King Oliver,Buddie Petit i był też stary Bunk Johnson. Potrafił naprawdę dobrze grać"[2].
Jego karierą w 1939 roku zainteresowali się jazzmaniFrederick Ramsey iWilliam Russell, pragnąc dotrzeć do korzeni jazzu[2]. Wiedzieli o nim od Louisa Armstronga, pamiętającego jeszcze czasydixielandu i początku mody na jazz. Armstrong, spytany przez nich o muzyków, których słuchał odpowiedział przytoczonymi przed chwilą słowami. Z wymienionych przez niego jazzmanów żył jedynie Bunk, ale słuch o nim zaginął. Ramsey i Russell napisali więc do niego list, na który odpowiedział, że jest bez pieniędzy, a muzykę rzucił lata temu[2]. Fred i William zakupili mu więc nowy instrument i przysłali pieniądze. Spowodowało to, że Johnson wrócił do grania i tworzył aż do swojej śmierci w 1949.[2]
W 1942 wraz z zespołem sprowadzonym mu przez Ramseya i Russella dokonał pierwszych swoich nagrań wNowym Orleanie, w pokoju mieszczącym się w tym samym budynku, co jeden ze sklepów muzycznych[2].
Mimo niskiej jakości nagrań powrót Bunka Johnsona wywołał zainteresowanie w światku muzycznym, dzięki czemu zyskał on z powrotem popularność, a zarazem przypomniał o korzeniach jazzu[2].
