Osada została założona w 1438 r. W 1489 r. Bukaczowce uzyskałymagdeburskie prawo miejskie; utraciły je między 1932 a 1934 r.
Jerzy Kalinowski, właściciel miasta, ufundował w 1634 r. klasztorbernardynów, który został zniszczony w czasie wojen z Kozakami. Właścicielami miasta w XVIII w byli Łuszczewscy. Franciszek ufundował w 1747 r. parafię i kościół, a jego syn Władysław klasztorreformatów, który skasowano w 1807 r. Później dobra należały m.in. doAugusta Aleksandra Czartoryskiego. W XIX wieku sprawdziła się tutaj rodzinaArtura Grottgera. Jego ojciec, Jan Józef pochowany został na miejscowym cmentarzu w 1853 r.[2]
Na początku września 1907 między stacjamiBukaczowce a Żurawne-Nowosielce doszło do katastrofy kolejowej, wykolejenia pociągu nr 318 wyjeżdżającego zeStanisławowa o 6:25, który był przepełniony (zbyt dużo wagonów doczepionych)[3].
W latach 1942–1943 Niemcy utworzyli tu getto dla Żydów, których zwożono z okolicznych miejscowości. Część wymordowano na miejscu, a resztę wywieziono do obozów koncentracyjnych[4]. W 1944nacjonaliści ukraińscy zOUN-UPA zamordowali tutaj 5 Polaków[5].
W czasieokupacji niemieckiej mieszkająca w Bukaczowcach Józefa Bizior przez kilka miesięcy przechowywała dwojeŻydów. W 1987 rokuInstytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu jej tytułuSprawiedliwych wśród Narodów Świata. Tytuł ten otrzymała także jej przyjaciółka Maria Dziankowska, która dostarczyła Żydom tzw. aryjskie papiery[6].
kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych – murowany, wzniesiony w latach 1822–1825 w miejsce dawnego, drewnianego. Konsekrowany w 1834 r. W latach 1875–1876 jego administratorem był ks.Zygmunt Gorazdowski, późniejszyświęty Kościoła katolickiego. W okresie międzywojennym parafia liczyła 2500 wiernych w Bukaczowcach i 8 okolicznych wioskach. Po II wojnie światowej kościół zamieniony na salę gimnastyczną. Oddany katolikom w 1993 r., konsekrowany na nowo w 1994 r[10].
↑HenrykH.KomańskiHenrykH.,SzczepanS.SiekierkaSzczepanS.,EugeniuszE.RóżańskiEugeniuszE.,Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 383,ISBN 978-83-85865-13-1,OCLC261139661.
Legenda: (1) w nawiasach podano okrespraw miejskich /praw miasteczka /praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4)OTP –osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Źródła:Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294,Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422,Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015,Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds),Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.
49°15′N 24°30′E/49,250000 24,500000
