Bronisław Szulc (ur.24 grudnia1881 wWarszawie, zm.17 kwietnia1955 wTel Awiwie) – polski waltornista, dyrygent, kompozytor, autor opracowań muzycznych.
Syn skrzypka, dyrygenta i kompozytora Henryka Szulca, brat Józefa Zygmunta, Leona, Michała i Maurycego. Od najmłodszych lat związany z muzyką. Kompozycji uczył goZygmunt Noskowski, nauczycielem gry na waltorni był profesor warszawskiego Instytutu Muzycznego Ignacy Malinowski. Dla pogłębienia wiedzy muzycznej Szulc wyjechał doBerlina. Mając lat 18 został członkiem orkiestryTeatru Wielkiego w Warszawie (grał na waltorni) i pracował tam do 1906 (lub 1908) roku. W 1909 ponownie wyjechał do Niemiec. WLipsku studiował dyrygenturę i kompozycję. Jego nauczycielami byliArthur Nikisch iHugo Riemann. W 1911 wrócił do Warszawy, gdzie objął stanowisko dyrektora opery. Należał do grona pedagogów Wyższej Szkoły Muzycznej Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Jako dyrektor i dyrygent prowadził Łódzką Orkiestrę Filharmoniczną (od 1916), dyrygował orkiestrą Stowarzyszenia Muzyków Polskich, orkiestrami w Teatrze Wielkim, Filharmonii; koncerty orkiestr pod jego batutą odbywały się również w wielu popularnych kurortach czy nawet w warszawskich kawiarniach. Wielokrotnie występował też poza granicami Polski: w (carskiej jeszcze) Rosji, w Wielkiej Brytanii, naŁotwie i w Stanach Zjednoczonych.
Jako waltornista brał udział w programach Polskiego Radia, przed którego mikrofonami występował też z własnym zespołem instrumentów dętych. Bardzo często (zwłaszcza na przełomie lat 20. i 30. XX w.) kierował orkiestrami podczas nagrań rejestrowanych dla wytwórni płytSyrena Rekord. KiedyBronisław Huberman zainicjował powstanieFilharmonii Palestyny w Tel Awiwie, zaprosił w 1936 również Bronisława Szulca, który wkrótce osiadł tam na stałe. Grał na waltorni[1] i dyrygował wielokrotnie tą orkiestrą aż do 1955.
Komponował muzykę poważną – poematy symfoniczne, miniatury na skrzypce i fortepian czy utwory na wiolonczelę.
Zmarł 17 kwietnia 1955 w Tel Awiwie[2].
- 2 LP„Halka” w dawnej Operze Warszawskiej –Polskie Nagrania „Muza” X 0994/0995 reedycja przedwojennych nagrań wytwórniSyrena Electro, soliści, Chór i Orkiestra Opery Warszawskiej pod dyrekcją Bronisława Szulca[3]
- 3 CD Vocal Archives; Seria: The World of Singing Vol. 5,The Polish School: Sopranos and Mezzo-Sopranos (1902–1935), wśród dyrygentów – Bronisław Szulc[4]
- CD Vocal Archives; Seria: The World of Singing Vol. 7;The Polish School: Tenors, Baritones, Basses (1902–1930), wśród dyrygentów – Bronisław Szulc[5]
- 2 CD Minerva Records 1999;Warsaw Opera House The Stars of the Warsaw Opera House. The Unknown Recordings (1902–1927), wśród dyrygentów – Bronisław Szulc[6]
- 4 LP z 1961 PN Muza XL 0109/0112Gwiazdy polskiej opery: m.in. – „Pieśń przy winie” z operyRycerskość wieśniacza (Pietro Mascagni), śpiewaWiktor Brégy z towarzyszeniem orkiestry pod dyrekcją Bronisława Szulca
- Syrena 6168 (matr.19502/19501) Walc z operetkiKsiężniczka Dolarów (muz.Leo Fall) / Walc „Noc księżycowa nad Elsterą” (muz. Oscar Fetrás): orkiestra pod dyrekcją Bronisława Szulca
- Syrena 6180 (matr. 19531/19532) uwertura z operetkiLekka kawaleria (muz.Franz von Suppé) Cz. I i II: orkiestra pod dyrekcją Bronisława Szulca
- Syrena Electro (wyd. 1929); „Aria z kurantem” (z operyStraszny dwórStanisława Moniuszki)Ignacy Dygas, orkiestra pod dyrekcją Bronisława Szulca[7]
- Syrena Electro (wyd. 1926–39); „Gdyby rannym słonkiem” (z operyHalka Stanisława Moniuszki)Matylda Polińska-Lewicka, orkiestra p/d Bronisława Szulca[8]
- Syrena Electro (wyd. 1925–1939); „Tosca” recitativo z II aktu operyGiacomo Pucciniego; Matylda Polińska-Lewicka, orkiestra pod dyrekcją Bronisława Szulca[9]
- Syrena Electro (wyd. 1923–1933); „Aria Nadira” z operyPoławiacze perełGeorges’a Bizeta,Mieczysław Salecki, orkiestra pod dyr. Bronisława Szulca[10]
- Syrena Electro (wyd. 1923–1939); „Kto się w opiekę” – pieśń kościelna,Eugeniusz Mossakowski, chórWacława Lachmana, orkiestra Bronisława Szulca[11]
- Syrena Electro (wyd. 1925–1939); „Jako od wichru krzew połamany” – aria z opery „Halka” Stanisława Moniuszki, Matylda Polińska-Lewicka, orkiestra Opery Warszawskiej pod dyrekcją Bronisława Szulca[12]
- Syrena Electro 3373 (wyd. 1925–1939); „Szumią jodły” – aria Jontka z operyHalka Stanisława Moniuszki, Mieczysław Salecki z Opery w Dreźnie, orkiestra pod dyrekcją Bronisława Szulca akt IV cz.I[13], cz.II[14]
- Syrena Electro (wyd. 1929); „Mattionata” (Ruggero Leoncavallo);Ignacy Dygas – artysta Opery Warszawskiej, orkiestra pod dyrekcją Bronisława Szulca[15]
- Syrena Electro (wyd. 1923–1933); „Aria Eleazara” z opery „Żydówka”Jacques’a Fromentala Halévy’ego,Mieczysław Salecki, orkiestra pod dyrekcją Bronisława Szulca[16]
- Syrena Electro (wyd. 1926–1939); „Kiedy ranne wstają zorze” – pieśń kościelna;Eugeniusz Mossakowski, chórWacława Lachmana, ork. Bronisława Szulca[17]
- Syrena Electro (wyd. 1926–1939); „Barcarolla” z opery „Opowieści Hoffmanna”Jacques’a Offenbacha, orkiestra symfoniczna pod dyrekcją Bronisława Szulca[18]
- Syrena Electro (wyd. 1926–1939); „Pieśń hinduska” z opery „Sadko”Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, orkiestra symfoniczna pod dyrekcją Bronisława Szulca[19]
- Syrena Electro 3964 (wyd. 1931); „Ellens Gesang III (Ave Maria)”, Mieczysław Salecki, orkiestra pod dyr. Bronisława Szulca[20]
- Syrena Electro 6697; Orkiestra taneczna Towarzystwa Syrena-Rekord p/d Bronisława Szulca:Leśne nastroje (Hanneman) /Monte Christo (Istvan Kotlar)
- Syrena Electro 8777 (matrix 27686/27688); Orkiestra salonowa p/d Bronisława Szulca:Listki poranne walcJ. Straussa /Miłość i wiosna walcWaldteufla („Listki poranne” – oryg. niem. „Morgenblätter”, ang. „Morning Journals”)
