Przyszła na świat wRødovre[4][5], na przedmieściachKopenhagi jako jedyna córka bibliotekarki Hanne Nielsen i inżyniera Svenda Nielsena (zm. 1999)[6]. Wychowywała się z młodszym bratem Janem (ur. 1965).
Po ukończeniu szkoły średniej w wieku 16 lat pozostawiła rodzinę i wyjechała doWłoch, by rozpocząć karierę modelki dla renomowanej agencji Elite Models. Pracowała tam między innymi z takimi projektantami mody jakGiorgiem Armanim,Gianni Versace i Gianfranco Ferré. Była ozdobą światowych wybiegów wRzymie,Mediolanie,Nowym Jorku,Paryżu iBerlinie. Na początku lat 80. pracowała z takimi fotografami jako Greg Gorman iHelmut Newton. Wielokrotnie jej zdjęcia znalazły się w magazynie „Playboy” (w sierpniu 1986, w edycji australijskiej we wrześniu 1986, w edycji francuskiej w październiku 1986, w grudniu 1987, w edycji australijskiej w styczniu 1988)[7], „Penthouse” (we francuskiej edycji w październiku 1994), a w „Marvel Comics” pozowała do zdjęć ubrana jak komiksowy charakter She-Hulk[8].
Na jej zdjęcia trafił włoski producent filmowy Dino de Laurentiis, szukający partnerki dlaArnolda Schwarzeneggera do baśni kostiumowejCzerwona Sonja (Red Sonja, 1984), gdzie zadebiutowała jako tytułowa bohaterka kobieta-wojownik. Jednak krytycy nie byli zachwyceni jej talentem aktorskim, przyznającZłotą Malinę dla najgorszej gwiazdy i nominację dla najgorszej aktorki[9]. Była brana pod uwagę do roli Pani Jane Porter w filmie przygodowymHugh HudsonaGreystoke: Legenda Tarzana, władcy małp (Greystoke: The Legend of Tarzan, Lord of the Apes, 1984), którą w rezultacie zagrałaAndie MacDowell.
W 1985 wyszła za mąż zaSylvestra Stallone’a. Nielsen i Stallone byli razem na okładce „Muscle & Fitness” (w październiku 1985) i „Vanity Fair” (w brytyjskiej edycji w listopadzie 1985). Stallone zaangażował ją do roli Ludmiły Vobet Drago, żony sowieckiego boksera (Dolph Lundgren) w swoim filmieRocky IV (1985). Lecz i ta kinowa postać była nominowana doZłotej Maliny w dwóch kategoriach: najgorsza nowa gwiazda i najgorsza aktorka drugoplanowa. U boku swojego męża wystąpiła ponownie w roli prześladowanej przez okrutnego seryjnego mordercę modelki Ingrid w kryminalnym filmie akcjiKobra (Cobra, 1986) i po raz kolejny otrzymała nominację doZłotej Maliny w kategorii „Najgorsza aktorka roku”. W 1987 odbył się głośny rozwód państwa Stallone[10]. Jako Karla Fry, posągowa wspólniczka handlarza bronią, znalazła się w obsadzie komedii sensacyjnejGliniarz z Beverly Hills II (Beverly Hills Cop II, 1987) zEddiem Murphym.
W okolicachBożego Narodzenia 1987 menadżer Nielsen skontaktował się z muzykiemDieterem Bohlenem (Blue System,Modern Talking), któremu zaoferowano ok. 600 tys. dolarów za realizację nagrań w studiu Spiama wLos Angeles. Po nagraniu kilku taśmdemo z Brigitte Nielsen, Dieter wrócił do Niemiec i poprawił demówki. Projekt upadł, ponieważ prawnicy Nielsen zdecydowali, że Bohlen może napisać dla niej tylko trzy piosenki. Po tej wiadomości Bohlen nie był już zainteresowany dalszą współpracą[11]. Pod koniec 1987 Nielsen nagrała w duecie z austriackim piosenkarzemFalco singel „Body Next to Body”, którego producentem byłGiorgio Moroder. Piosenka ta trafiła na jej debiutancką płytęEverybody Tells a Story.
Za udział w drugorzędnym włoskim dramacie –Bye Bye Baby (1988) u bokuCarol Alt,Luca Barbareschi iJasona Connery otrzymała nominację doZłotej Maliny. Grając wDomino (1988) była w ciąży, którą utraciła podczas kręcenia filmu, który przerwano na dwa tygodnie, zanim wyzdrowiała. Była brana pod uwagę do roli królowejMarii Zofii Bawarskiej w komediodramacie historycznymLuigiego MagniegoKról Neapolu (’O Re, 1989), którą przyjęłaOrnella Muti. W 1989 New World Studios zatrudniło ją do pozowania do zdjęć promocyjnych przedstawiających postać postać z komiksówMarvel Comics –Kobiety–Hulk w celu dystrybucji jako potencjalnego filmu. I chociaż zdjęcia wzbudziły duże zainteresowanie fanów, nie wzbudziły zainteresowania sponsorów finansowych. W telewizyjnym filmie fantastycznonaukowymCBSMorderstwo w księżycowej poświacie (Murder by Moonlight, 1989) zagrała agentkęNASA[12] zJulianem Sandsem[13]. W dreszczowcu erotycznymWięzienie kobiet 2 (Chained Heat II, 1993) wystąpiła w roli uzależnionej od narkotyków perwersyjnej naczelniczki czeskiego więzienia o skłonnościach lesbijskich[14][15]. Mimo tego była jednak absolutną gwiazdą kina światowego końca lat 80., która zgasła równie szybko, jak się pojawiała. Powodzeniem wśród widzów cieszyły się zwłaszcza jej role kobiet heroicznych, wyrachowanych i żądnych władzy, jak choćby kultowa dziś Czerwona Sonja czy Czarna Wiedźma z serii włoskich baśni telewizyjnychFantaghiro (Fantaghirò, 1992-1996).
Pojawiła się w teledysku do przebojuMichaela Jacksona „Liberian Girl” (1989) oraz zespołuKorn do piosenki „Make Me Bad”' (2000) jako lekarka zUdem Kierem,Tatjaną Patitz iShannyn Sossamon. Kandydowała do roli Gayle w sensacyjnym filmie fantastycznonaukowymBattleQueen 2020 (2001), jednak propozycja trafiła doJulie Strain. Miała zagrać postać Fran w komedii sportowejZabawy z piłką (Dodgeball: A True Underdog Story, 2004), jednak ostatecznie zaangażowanoMissi Pyle. Wydała kilka singli z muzyką taneczną, w tym „No More Turn Back” (2000), „Tic Toc” (2001) i „You’re No Lady” (2002) w duecie z drag-queenRuPaul, gdzie użyła swojego prawdziwego imienia Gitta[16].
28 stycznia 2012 została „królową dżungli” w niemieckim realityJestem gwiazdą... Zabierz mnie stąd! (Ich bin ein Star – Holt mich hier raus!/I’lm a Celebrity...Get Me Out of Here!), emitowanym przez telewizjęRTL[17]. W lipcu 2017 dostała się do obsady w roli superzłoczyńcy w sensacyjnym serialuGods and Secrets, gdzie zastąpiłaMarka Sallinga, który został aresztowany pod zarzutem posiadania pornografii dziecięcej[18].
W 2018 powróciła na kinowy ekran w dramacie sportowymCreed II jako Ludmilla Drago, ex-żona Ivana (Dolph Lundgren), matka Viktora (Florian Munteanu), która porzuciła go w okresie niemowlęcym[19].
W 1982 poznała duńskiego muzyka i kompozytora Kaspera Windinga[20], którego poślubiła w kwietniu 1983. Mają syna Juliana (ur. 12 kwietnia 1984 wKopenhadze). W październiku 1984 małżeństwo się rozpadło[20].
W 1986 była nieoficjalnie związana z niemieckim muzykiemDieterem Bohlenem[21][22][23] z zespołu muzycznegoModern Talking, o czym Bohlen przyznaje w książceNic, tylko prawda (2003)[24]. Ponadto romansowała też z reżyseremTonym Scottem (1987) i jego sekretarką Kelly Sahnger (1987–1988)[25][26]. W latach 1988–1990 była w nieformalnym związku z amerykańskimfutbolistą Markiem Gastineau (ur. 1956)[27].
Od 29 września 1990 do maja 1992 tworzyła związek małżeński z Sebastianem Copelandem, kuzynemOrlanda Blooma. Od 17 grudnia 1993 do kwietnia 2005 jej kolejnym mężem był szwajcarski kierowcarajdowy Raoul Meyer Ortolani (ur. 1960), z którym ma dwóch synów: Douglasa Aarona (ur. 20 kwietnia 1993) i Raoula Ayrtona Juniora (ur. 21 maja 1995). W latach 2003–2005 jej narzeczonym był amerykański raperPublic EnemyFlavor Flav (ur. 1959).
W marcu 2005 poznała włoskiego byłego modela i barmana, producenta filmowego Mattię Dessìego (ur. 1978). Para pobrała się 8 lipca 2006 naMalcie[28]. 22 czerwca 2018 urodziła piąte dziecko, córkę Fridę[29].