Bregencja jest jedynym większym miastem austriackim nadJeziorem Bodeńskim, wciśnięte jest pomiędzy terytoriumNiemiec iSzwajcarii. Jest siedzibąlandtagu kraju związkowegoVorarlberg i licznych lokalnych instytucji, a takżekonsulatów Niemiec, Szwajcarii,Włoch iTurcji. W mieście znajduje się też wojskowygarnizon i dowództwo krajowego okręgu wojskowego, krajowe dowództwo policji Vorarlbergu, szpital, sanatorium, szkoły podstawowe, kilka szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, muzeum, biblioteka, centrum sztuki.
Historia osadnictwa w okolicach Bregencji sięga XV w. p.n.e. Tysiąc lat później, w V w. p.n.e.Celtowie zbudowali tu swoją warownięBrigantion.Rzymianie, którzy w roku 15 p.n.e. podbili całą dzisiejszą prowincję Vorarlberg, utworzyli tu swój obóz warownyBrigantium, który około roku 50 n.e. stał się stolicą tego okręgu i siedzibąadmiralicji rzymskiej marynarki na Jeziorze Bodeńskim. Rzymianie nadaliBrigantiumprawa miejskie.Alamanowie, ludgermański złupili miasto w latach 259/60, ale zostało odbudowane. Cesarz rzymskiGracjan odwiedził je w 377.
Pod koniec istnieniaCesarstwa Rzymskiego, w połowie V wieku osiedlili się w BregencjiAlamanowie. Na początku wieku VII, w latach 610–612, działali tutajmisjonarzeiryjscyśw. Kolumban iśw. Gall. Od roku 917 tutejszy zamek służył za siedzibęUdalrichingerów, dynastii władającej prowincją Vorarlberg, którzy nazwali się książętami Bregencji. Pierwszym, który ustanowił swą siedzibę byłUrlich VI (Ulrich,Uzzo), zm. 957, ojciec Gebharda II (ur. pomiędzy 946 a 949),biskupa (w latach 979–995)Konstancji, patrona kobiet ciężarnych. Dynastia Udalrichingerów wygasła w połowieXII wieku.
Około 1170 Hugo Montfort zTybingi założył przy zamku w Bregencji miasto nowego typu (wzmiankowane po raz pierwszy w 1249, poszerzone potem w XIII i XIV wieku, a następnie w latach 1650–1652). W 1451Habsburgowie kupili połowęhrabstwa Bregencji wraz z miastem. Po wymarciu w 1523 bregenckiej gałęzi roduMontfort pozostała część tego hrabstwa została włączona w granice tzw.Austrii Przedniej(inne języki) (Vorderösterreich).
Od 1726 ośrodek władzy (najpierwObervogtei, od 1786Kreisamt) Austrii w Vorarlbergu. Pomiędzy 1805 a 1814 pod rządamibawarskimi, pokongresie wiedeńskim (1815) Vorarlberg wraz z Bregencją i sąsiednim regionemTyrol zwrócony zostałCesarstwu Austrii. W latach 1842–1850 budowaportu (później rozbudowywanego w latach osiemdziesiątych XIX w.), w 1872 budowa linii kolejowej przechodzącej przez miasto, co rozpoczęło rozprzestrzenianie się miasta na pobliską okolicę. W 1861 ustanowiono w Bregencji siedzibęlandtagu dla Vorarlberga. Po wybuchuI wojny światowej powstał Centralny Komitet Wychodźczy dla Przedarulanii z siedzibą w Bregencji[1]. Od 1918 siedziba gubernatoraLandeshauptmann kraju związkowego. W roku 1919 włączono do Bregencji wieś Rieden Vorkloster. W roku 1938, poanschlussie Austrii przezIII Rzeszę, ustanowiono Bregencję stolicą powiatu (Kreisstadt). Pod koniecII wojny światowej, w 1945, miasto było bombardowane (zniszczono 72 budynki) i wyzwolone przez wojska francuskie. Po wojnie przywrócono w Austrii podział administracyjny sprzed 1938, dzięki czemu Bregencja ponownie stała się stolicą Vorarlbergu. W 1946 przyłączono do miasta miejscowość Fluh.
Od 1945 corocznie odbywa się tutaj w lipcu i sierpniu festiwal sztukiBregenzer Festspiele, od 1980 niektóre z przedstawień odbywają się w specjalnie w tym celu wybudowanym audytorium centrum kongresowo-festiwalowego. W 2010 roku tutaj właśnie wykonano aż dwie operyMieczysława Wajnberga:Pasażerkę, wystawioną po raz pierwszy na scenie iPortret, a w 2013 roku operę innego zapomnianego kompozytora pochodzenia polskiego –Kupca weneckiegoAndrzeja Czajkowskiego.
Spośród blisko 15 tysięcy zatrudnionych (1991) mieszkańców miasta większość pracuje w małych firmach usługowych i handlowych oraz w lokalnym przemyśle tekstylnym, obróbki szkła, konstrukcji maszyn, produkcji okuć meblowych. Atrakcyjne położenie miasta czyni je całorocznym ośrodkiem turystycznym i sportowym: przez znaczną część roku można uprawiać tu turystykę pieszą i rowerową (liczne w mieście i okolicach hotele i schroniska), latem powodzeniem cieszą się tu sporty wodne, a zimą – sporty zimowe, w tymnarciarstwo zjazdowe (na góręPfänder prowadzikolejka linowa).
