| Dzielnica Sochaczewa | |
 Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Sochaczewa | 1 października 1929 |
| SIMC | 1057522 |
| Strefa numeracyjna | 46 |
| Kod pocztowy | 96-500 |
| Tablice rejestracyjne | WSC |
Położenie na mapie Sochaczewa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu sochaczewskiego  | |
 52°12′49″N 20°13′34″E/52,213611 20,226111 | |
Boryszew – część miasta, dzielnica miastaSochaczew wwojewództwie mazowieckim.
Pierwsze ślady osadnictwa na terenie Boryszewa pochodzą z I i II wieku, świadczą o tym znalezione podczas badań wykopaliskowych monety rzymskie[1].
Szybki rozwój osadnictwa nastąpił na początku XX. wieku i związany jest z otwarciem w pobliżu dworcakolei Warszawsko-Kaliskiej w 1903 roku. Dużapodaż siły roboczej, a przede wszystkim linia kolejowa ściągnęła znaczącego inwestora. 19 grudnia 1911 roku wBrukseli 103 udziałowców zawiązało Belgijską Spółkę Akcyjną zkapitałem zakładowym 5 mln franków belgijskich. Spółka ta otworzyła w Boryszewie 2 grudnia 1913 fabrykęsztucznego jedwabiu, zatrudniającą 600 osób. Po I wojnie światowej fabryka zajmowała się produkcją prochu karabinowego. W latach 30. w Boryszewie produktem flagowym stały się cementy dentystyczne marki „Borygo” (ich produkcja trwała aż do lat 50.)[2].
Z dniem 1 października 1929 roku Boryszew przyłączono doSochaczewa, spowodowało to wzrost ludności miasta o 1916 osób[3].
22 września 1939 w Boryszewie popełniono mord na polskichjeńcach wojennych przez żołnierzy niemieckiegoWehrmachtu w trakciekampanii wrześniowej 1939 roku. Jego ofiarą padło 50 wziętych do niewoli żołnierzybydgoskiego Batalionu Obrony Narodowej. 8 listopada 1940 roku dzięki staraniomPCK przeprowadzonoekshumację szczątków ofiar masakry w Boryszewie. Udało się wówczas zidentyfikować 20 zwłok. Wszystkie ciała przeniesiono na cmentarz wKozłowie Biskupim.
Osobny artykuł:zbrodnia w Boryszewie.Na początku 1940 roku na terenie fabryki w Boryszewie założono cywilnyobóz dla Polaków. Przeciętnie więziono tam ok. 400 osób. Od 1941 roku wobozie umieszczano tylko jeńców radzieckich. W założeniu był to pokazowyobóz w którym wyniszczano więźniów poprzez głód i choroby. Zlikwidowano go na przełomie 1942/1943 roku.
Po zakończeniu działań wojennych w styczniu 1945 roku rozpoczyna się odbudowa fabryki. Zostaje wznowiona produkcja cementów dentystycznych i środków farmaceutycznych, a zamiast prochu zaczęto wytwarzać eter do narkozy, alkohol amylowy i olejki kosmetyczne. W dniu 24 października 1947 roku fabryka została przejęta przez Centralny Zarząd Przemysłu Chemicznego. W 1992 roku przedsiębiorstwo zostało sprywatyzowane, jego właścicielem jest spółkaBoryszew SA[2]. Spółka jest notowana w ramach indeksuWIG30 na warszawskiejGiełdzie Papierów Wartościowych.
Osobny artykuł:Boryszew (przedsiębiorstwo).W połowie lat 80. rozpoczęto budowę kościoła parafialnego. Kościół zbliżony formą do rotundy zbudowany został według projektu architekta dr. Grzegorza Figiela[4].
W dawnym Zakładowym Domu Kultury przy ul.15 Sierpnia 83 działa filia Sochaczewskiego Centrum Kultury, gdzie funkcjonują zespoły taneczne i muzyczne oraz odbywają się spektakle teatralne[5].
.jpg)
W dzielnicy Boryszew znajduje sięzalew, powstały przez zalanie wyrobiska górniczego poodkrywkowej eksploatacjigliny, którą prowadziła pobliskacegielnia. Od 1982 roku zbiornikiem zarządzaPolski Związek Wędkarski. Wokół zalewu znajdują się obecnie tereny rekreacyjne.
W Boryszewie od 1997 roku działa klub sportowy Unia Boryszew[6].
| Części miasta wgTERYT |
|
|---|---|
| Lokalne jednostki analityczne | |
| Inne obszary |
