1.JPG) Bohdan Łazuka (2008) | |||
| Imię i nazwisko | Bohdan Cezary Łazuka | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 31 października 1938 | ||
| Zawód | |||
| Współmałżonek | 1.Barbara Wrzesińska (rozwód) | ||
| Lata aktywności | od 1958 | ||
| Odznaczenia | |||
       | |||
| |||
| |||
Bohdan Cezary Łazuka (ur.31 października1938 wLublinie) –polskiaktorteatralny,filmowy igłosowy,piosenkarz,artysta estradowy,prezenter telewizyjny i radiowy,konferansjer. Na przestrzeni lat zagrał w kilkudziesięciu filmach i spektaklach, często wcielając się w role charakterystyczne. Jako piosenkarz wykonywał przeboje międzywojenne, piosenkę liryczną i współczesne gatunki rozrywkowe[1].
Urodził się 31 października 1938 wLublinie, jest jedynym dzieckiem swoich rodziców[2], Franciszka Łazuki (1908–1993) i jego żony Wandy z domu Loranc (1919–1994)[3]. Gdy miał trzy lata, jego rodzice się rozwiedli, a ojciec z kolejnego małżeństwa z Krystyną Nowicką miał córkę Elżbietę (ur. 1953)[3]. Dorastał w podlubelskiejDąbrowicy, a po wojnie przeniósł się z matką doLublina[4][5]. W czasie nauki w siódmej klasieSzkoły Podstawowej nr 24 w Lublinie dołączył do Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Lubelskiej oraz zaczął uczęszczać na zajęcia aktorskie do Teatru Młodego Widza[6][5]. Nie mogąc pogodzić nauki z zajęciami teatralnymi, porzucił szkołę i zapisał się do technikum budowlanego, jednak go nie ukończył[5]. Jako nastolatek mieszkał też wGdańsku iKatowicach, gdzie pracował w sortowni węgla przy tamtejszej kopalni[5][7]. Startował w eliminacjach do grupy baletowejPaństwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, ale bez powodzenia[8].
Pod koniec lat 50. uczył się w Państwowej Szkole Muzycznej I st. nr 4 im. Karola Kurpińskiego w Warszawie w klasieoboju[5], a kilka miesięcy później, za namową przyjaciół, zdawał doPWST w Warszawie, gdzie studiował aktorstwo dramatyczne[8][9]. Uczył się uLudwika Sempolińskiego iKazimierza Rudzkiego[10]. W 1961 ukończył studia aktorskie, występując w spektaklu dyplomowymBal na Gnojnej i w roli Chudka wWesołych kumoszkach z Windsoru[11].
Będąc na drugim roku studiów, wystąpił w inscenizacjiŻołnierza królowej Madagaskaru dla Teatru Polskiego Radia[12]. Dla teatru wystąpił również w roli Papkina wZemście[13]. Na ekranie zadebiutował w 1958 rolą kelnera w filmieJana RybkowskiegoPan Anatol szuka miliona[14].
Po ukończeniu studiów w 1961 koncertował ze swoim programem objazdowymBal na Gnojnej, powstałym na bazie jego spektaklu dyplomowego[15]. W tym samym roku zadebiutował wTeatrze Współczesnym w Warszawie rolą Fiedotika wTrzech siostrach, a później występował jako Zapowiadacz wKarierze Arturo Ui i sługa Günther wZamku w Szwecji[12][16]. Również w 1961 zaczął grać wKabarecie Szpak i dołączył doKabaretu Starszych Panów, w którym zadebiutował rolą młodegoJeremiego Przybory wNiespodziewanym końcu lata i wylansował przebój „Przeklnę cię” wykonywany w duecie zBarbarą Krafftówną[17][18]. Zaczął też występować w programie radiowymPodwieczorek przy mikrofonie i zagrał zeStanisławem Dygatem w krótkometrażowym filmie dyplomowymJerzego SkolimowskiegoPieniądze albo życie[19], a pod koniec roku premierę miał film Stanisława MożdżeńskiegoZuzanna i chłopcy, w którym zadebiutował jako aktor filmowy rolą Kazika[20][21]. W 1962 wystąpił w roli dziennikarza radiowego w filmieJanusza MorgensternaJutro premiera, stanowiącym satyrę na środowisko teatralne[22].
W 1963 na1. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu otrzymał nagrodę indywidualną w kategorii piosenka popularna za wykonanie utworu „Dzisiaj, jutro, zawsze” oraz wyróżnienie za piosenki „Charleston” i „To było tak”[23]. Niedługo po występie na festiwalu odszedł z Teatru Współczesnego i przeszedł do zespołu warszawskiejSyreny[24][25]. Również w 1963 zagrał Miecia w filmieStanisława WohlaPrzygoda noworoczna u bokuZofii Kucówny[26]. Po jednym sezonie w Syrenie przeszedł do stołecznejKomedii[27], gdzie 11 lipca debiutował w tytułowej roli w sztuceBilly kłamca, reżyserskim debiucie teatralnymKazimierza Kutza[28][13].
W 1964 wystąpił w drugoplanowej roli w filmieLeonarda BuczkowskiegoPrzerwany lot, a jego kreacja pana młodego została doceniona przez krytyków[29]. 23 listopada 1964 premierowo wystąpił z recitalem wSali Kongresowej, a wydarzenie okazało się sukcesem frekwencyjnym i zebrał przychylne recenzje wśród krytyków[30][31]. Do końca roku zagrał jeszcze 11 koncertów w Sali Kongresowej, za każdym razem przy pełnej widowni[30][32]. Również w 1964 otrzymał Srebrną Maskę za zajęcie drugiego miejsca w plebiscycie popularności czytelników „Expressu Wieczornego”, a rok później zajął pierwsze miejsce w konkursie, dzięki czemu otrzymał Złotą Maskę[33][34]. Na początku 1965 zagrał 12 koncertów w kawiarni „Nowy Świat” dla pełnej widowni, po czym odbył ogólnopolską trasę koncertową[32][35]. W czerwcu wystąpił na3. KFPP w Opolu, wykonując utwór „Życzenia dla pań” oraz – wyróżniony nagrodą w kategorii piosenka rozrywkowa – utwór „W siną dal” w duecie zIgą Cembrzyńską[36]. Oprócz tego występował w cyklicznych programach telewizyjnychJerzego Gruzy:Poznajmy się iMałżeństwo doskonałe[37]. W latach 60. zagrał serię koncertów za granicą, m.in. wUSA,Kanadzie,ZSRR,Wielkiej Brytanii,Francji,Rumunii,Szwecji,Izraelu iCzechosłowacji[27][38], a także przez dwa sezony współpracował z kabaretem „U Lopka”Kazimierza Krukowskiego[39]. W 1966 wystąpił jako Edzio Siedlecki, jeden z głównych bohaterów komedii Krzysztofa GruszczyńskiegoMałżeństwo z rozsądku; zyskał dużą popularność dzięki wykonaniu w filmie piosenki „Miłość złe humory ma”, która stała się przebojem[40]. W 1967 premierę miał film Jerzego GruzyPróba poświęcony Łazuce[27]. W tym samym roku wystąpił w głównej roli – Marka – w filmieJana RutkiewiczaKochajmy syrenki[26]. W latach 1967–1973 występował zJackiem Fedorowiczem iPiotrem Szczepanikiem w objazdowym programie estradowo-kabaretowymPopierajmy się[41][42]. W listopadzie 1967 debiutował w roli Feliksa, głównego bohatera sztukiJadzia wdowa wystawianej przezZbigniewa Sawana na scenie Teatru Komedia[43]. Wystąpił także w kolejnym filmie Stanisława BareiPrzygoda z piosenką (1968) zPolą Raksą[44].
W latach 70. występował w słuchowiskach radiowych:Na wyspach Hula-Gula,Serwus, jestem nerwus iDzień dobry, jestem z Kobry[45]. W 1971 zagrał pięć postaci – milicjanta, agenta wywiadu, działacza sportowego, uczestnika motocrossu i amanta – wMotodramieAndrzeja Konica[26]. Wystąpił także w filmieTadeusza ChmielewskiegoNie lubię poniedziałku (1971), a jego rola podpitego artysty, który wraca przez Warszawę do domu, trzymając się korby od samochodu, zapisała się w historii polskiej kinematografii[46][47]. Również w 1971 odszedł z Teatru Komedia. W 1972 zagrał Lolka, głównego bohatera filmuJacka ButrymowiczaKwiat paproci, którego rozpowszechnienie zostało zablokowane przezcenzurę[26], a jego premiera odbyła się dopiero w 2009[48]. W 1974 został aktoremTeatru Rozmaitości, w którym zagrał m.in. w spektakluCień[49]. W 1976 wystąpił w programie telewizyjnymUczniowie Ludwika Sempolińskiego oraz zagrał homoseksualnego tancerza w filmieJerzego GruzyMotylem jestem, czyli romans 40-latka[19]. W 1977 odszedł z Teatru Rozmaitości, rok później zadebiutował na scenie warszawskiegoKwadratu, po czym powrócił do Teatru Studio[5], w którym zagrał m.in.Dodka w sztuceWielki Dodek, Josepha Fouchego wMadame Sâns-geńe i Ostapa Bendera wDwunastu krzesłach[50][51], a także występował w spektaklach objazdowych –Seks i polityka iŚmiech na sali[52]. Na przełomie lat 70. i 80. nawiązał współpracę zTadeuszem Drozdą, z którym pracował przy satyrycznych programach telewizyjnychŁazuka & Co orazNa parę[53].
W latach 80. ograniczył występowanie na ekranie na rzecz grania w teatrze, choć wystąpił m.in. w epizodycznej roli aktora i piosenkarza klubu „Oaza” w jednym odcinku serialuKariera Nikodema Dyzmy (1980)[54]. W 1981 grał w szopce literacko-politycznejWarto byś wpadł przygotowanej na 35-lecie Teatru Syrena[55]. W 1982 z okazjiPiłkarskich Mistrzostw Świata w Hiszpanii wykonywał w telewizji piosenkę „Tajemnica Mundialu”[56]. W 1988 zagrał samego siebie wPiłkarskim pokerzeJanusza Zaorskiego[56]. Na przełomie 1989 i 1990 odbywał trasę koncertową po Ameryce i Kanadzie, gdzie występował dlaPolonii; wcześniej regularnie dał występy w USA[57][58]. W 1992 po 14 latach pracy odszedł z Teatru Studio[59].
Pod koniec lat 90. prowadził na antenieNaszej TVListę przebojów podwórkowych. W 1999 wydał książkę autobiograficzną pt. „...trzymam się!”, w której opisał przebieg swojej dotychczasowej kariery scenicznej. W 2000 odcisnął dłoń naPromenadzie Gwiazd podczas V Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach[60]. Powrócił także do regularnego występowania w filmach i serialach, m.in. zagrał szefa gangsterów w komediiChłopaki nie płaczą, proboszcza w serialuSkarb sekretarza i nauczyciela tańca Rene wDomu, a także pojawił się w serialachGraczykowie iSukces[61]. W kolejnych latach zagrał też w serialach:Na Wspólnej,Świat według Kiepskich,Święta wojna,Tygrysy Europy,Lokatorzy,Daleko od noszy,Niania,Kryminalni,Faceci do wzięcia,Plebania,Ojciec Mateusz orazGrzeszni i bogaci[62][63][64][65].
W 2001 wyreżyserował rewięKtoś mnie pokochał wystawianą w Teatrze Muzycznym-Operetce Wrocławskiej[66]. W 2003 prowadziłKoncert życzeń na antenieradiowej Jedynki. W 2004 był jurorem naV Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku. W 2006 zaczął występować wMazowieckim Teatrze Muzycznym im. Jana Kiepury w Warszawie[67], m.in. w operetkach:Wesoła wdówka, Zemsta Nietoperza, Księżniczka czardasza iHrabina Marica[68]. W 2008 odebrał Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt działalności artystycznej związanej z twórczością okresu 20-lecia międzywojennego[69]. W 2009 był jednym z prelegentów na Akademii Sztuk Przepięknych podczasPrzystanku Woodstock, na którym dodatkowo wystąpił w spektakluWesoła wdówka, a także zagrał tytułowego bohatera w teledysku do utworu „Dziadek” piosenkarkiEtny[70][71].
W 2010 premierę miała jego książka autobiograficzna „Przypuszczam, że wątpię”, będąca wywiadem rzeką udzielonego Karolinie Prewęckiej. W tym samym roku zagrał pijaczka w filmieJanusza KondratiukaMilion dolarów[72]. W 2013 wystąpił z piosenką „Jak to było naprawdę” w koncercie „Opole! Kocham Cię! – Gala Jubileuszowa” podczas50. KFPP w Opolu[73]. W listopadzie 2017 wydał album pt.Nocny Bohdan – Duety[74], którą promował singlem „Nocny Bohdan” nagranym zMaciejem Maleńczukiem[75][76] i teledyskiem do piosenki „Między nami pokój” nagranej zDodą[77][78]. W 2018 był gościem programuKuba Wojewódzki[79], przekazał część swoich pamiątekMuzeum Polskiej Piosenki w Opolu[80] oraz wystąpił z piosenką „Tajemnica Mundialu” w koncercie „Przebój na Mundial” podczas55. KFPP w Opolu[81], a 31 października życzenia urodzinowe listownie złożył mu prezydent RPAndrzej Duda[82]. W 2019 został uhonorowany nagrodą za dotychczasową twórczość przezStowarzyszenie Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych[83]. W roku 2018 wziął udział w nagraniu charytatywnego utworu „Pomaganie Jest Trendy” na zaproszenie raperaGorzkiego, obok takich artystów jak: Jerzy Połomski, Krzysztof Krawczyk czy Andrzej Dąbrowski.
W grudniu 2024 odbył się benefis artysty zorganizowany przezTelewizję Polską[84]. Oprócz bohatera uroczystości na scenie wystąpili, m.in.Wiesław Ochman,Grażyna Szapołowska,Anna Jurksztowicz iWojciech Gąssowski[85], a na fortepianach akompaniowaliCzesław Majewski iJanusz Tylman[85].
W okresie studiów był związany z aktorkąZofią Marcinkowską[7]. Był czterokrotnie żonaty[86]. W latach 60. ożenił się z aktorkąBarbarą Wrzesińską[87], z którą rozwiódł się trzy miesiące po ślubie[88]. Jego drugą żoną została tancerka Daniela Pacholczyk, z którą rozwiódł się po roku małżeństwa[88]. Przez sześć lat był mężem tancerki Małgorzaty Viresco, z którą ma syna, Adama (ur. 1973)[88][89]. W 1980 poślubił modelkę i projektantkę mody Renatę Węglińską, z którą ma córkę, Olgę[90]. Rozwiedli się w 2001, a w 2010 powtórnie wzięli ślub[91][92]. Mieszka wJaninowie[93][94].
W 2010 roku deklarował, że był zwolennikiemJanusza Korwin-Mikkego[95].
