Mierzący 185 cm wzrostu koszykarz studiował w College of the Holy Cross. DoNBA został wybrany z 4 numerem wdrafcie1950 przezTri-Cities Blackhawks, został jednak oddany doChicago Stags. Organizacja wkrótce się rozpadła, a Cousy trafił doBoston Celtics. W organizacji tej spędził większość kariery (1950–1963). ObokBilla Russella był najważniejszym graczem drużyny, która na przełomie lat 50. i 60. zdominowała ligę. W 1957 został wybranyMVP sezonu. Był prawdziwym przywódcą zespołu, doskonale panował nad piłką i świetnie asystował - wielokrotnie był liderem tej klasyfikacji. Tytuły mistrzowskie zdobywał w latach 1957, 1959, 1960, 1961, 1962 i 1963. W sezonie 1969/1970 na krótko wrócił na parkiety NBA w barwachCincinnati Royals (pracował wówczas jako trener tej drużyny) i rozegrał 7 spotkań.
27 lutego 1959 ustanowił nadal aktualny rekord NBA, notując 19 asyst w trakcie jednej połowy spotkania sezonu zasadniczego[1]. Miało to miejsce podczas konfrontacji z zespołemMinneapolis Lakers.