Bioakustyka – działakustyki na pograniczubiologii ifizyki, zajmujący się rolą dźwięków w życiu zwierząt. Skupia się przede wszystkim na rozprzestrzenianiu dźwięku w elastycznych, często organicznych,ośrodkach, na jego interpretacji i postrzeganiu przezzwierzęta, z ludźmi włącznie. Wiąże się to zneurofizjologicznymi ianatomicznymi podstawami emisji i odbioru dźwięku. Ponadto bioakustyka zajmuje się badaniem zależności właściwości sygnału dźwiękowego, do rodzaju ośrodka, w jakim ten się porusza. Pozwala to uzyskać informacje o tym, jak przebiegałaewolucja mechanizmów akustycznych, a co za tym idzie ewolucja zwierząt, które ją wykształciły.
Wakustyce podwodnej irybactwie terminem „bioakustyka” określa się też wzmożony rozwój ipłodność podwodnejflory ifauny pod wpływem działaniasonaru używanego do badań szacunkowychbiomasy[1][2].
Za ojca nowoczesnej bioakustyki, jako dyscypliny naukowej uważa sięsłoweńskiego biologaIvana Regena, którzy początkowo studiował dźwięki wydawane przezowady. Jego badania polegały na rejestrowaniustrydulacjiświerszczy za pomocą wyspecjalizowanegomikrofonu[3]. Jednym z jego najważniejszych odkryć było precyzyjne określenie funkcjinarządu tympanalnego uowadów uskrzydlonych[4].
| główne działyfizyki | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| według zjawisk |
| ||||||||||||||||||
| według skali |
| ||||||||||||||||||
| mechanika teoretyczna |
| ||||||||||||||||||
| teoria pola |
| ||||||||||||||||||
| interdyscy- plinarne |
| ||||||||||||||||||
| inne specjalności |