Państwo Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia 22 listopada 1943 Long Beach
Wzrost 164 cm
Gra praworęczna, jednoręczny backhand
Status profesjonalny 1959
Zakończenie kariery 1984
Gra pojedyncza Wygrane turnieje 129
Najwyżej w rankingu 1 (1966)
Australian Open W (1968)
Roland Garros W (1972)
Wimbledon W (1966, 1967, 1968, 1972, 1973, 1975)
US Open W (1967, 1971, 1972, 1974)
Gra podwójna Wygrane turnieje 139
Najwyżej w rankingu 1 (1967)
Australian Open F (1965, 1969)
Roland Garros W (1972)
Wimbledon W (1961, 1962, 1965, 1967, 1968, 1970, 1971, 1972, 1973, 1980)
US Open W (1964, 1967, 1974, 1978, 1980)
Strona internetowa
Billie Jean King , z domuMoffitt (ur.22 listopada 1943 wLong Beach ) –amerykańska tenisistka , zwyciężczyni trzydziestu dziewięciu turniejówwielkoszlemowych w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej, zdobywczyniPucharu Federacji , działaczka na rzecz sportu kobiecego. Na jej cześć w sierpniu 2006 roku nazwanokompleks sportowy , na którym odbywa się wielkoszlemowy US Open[ 1]
Od dzieciństwa namawiana do różnych dyscyplin sportowych, mimo pewnych trudności (m.in. kłopotów ze wzrokiem) w wieku ośmiu lat rozpoczęła treningi tenisowe. Wśród jej pierwszych opiekunów była przedwojenna mistrzyniWimbledonu ,Alice Marble . Od początku kariery przejawiała dyspozycję do gry ofensywnej, ale miała trudności z przezwyciężeniem tremy – stąd jako juniorka długo nie mogła przebić się do czołówki i w wieku szesnastu lat była klasyfikowana dopiero na 19. miejscu w rankingu amerykańskim. W 1960 roku znalazła się już jednak w dziesiątce „dorosłego” rankingu amerykańskiego, a rok później odniosła pierwszy wielki sukces – wygrałaWimbledon w deblu w parze zKaren Hantze . Młode Amerykanki (Moffitt – 17 lat, Hantze – 18) nie były w turnieju rozstawione.
Z turniejem wimbledońskim związany jest ważny rekord Amerykanki – odniosła nalondyńskiej trawie łącznie dwadzieścia zwycięstw we wszystkich trzech konkurencjach. Poza grą podwójną w 1961 triumfowała w tej samej konkurencji rok później (również z Hantze, ale grającą już pod nazwiskiem małżeńskim Susman), a w 1965 w parze zMarią Bueno . W 1966 Billie Jean (po ślubie już jako King) wygrała grę pojedynczą, pokonując w finale Bueno. W 1967 jako piąta zawodniczka w historii (poSuzanne Lenglen , Alice Marble,Louise Brough iDoris Hart ) odniosła zwycięstwa w trzech konkurencjach Wimbledonu. W kolejnych latach wygrywała grę pojedynczą jeszcze w 1968, 1970, 1972, 1973 i 1975, grę podwójną w 1968, 1970, 1971, 1972 i 1973, grę mieszaną w 1971, 1973 i 1974. Ponownie wszystkie trzy tytuły zapisała na swoim koncie w 1973. Zebrała w ten sposób dziewiętnaście triumfów wimbledońskich, czym wyrównała rekord wybitnej deblistki z pierwszej połowy XX wieku,Elizabeth Ryan . Kiedy przez kilka kolejnych lat King bezskutecznie próbowała wynik ten poprawić, ponosząc porażki w finałach debla i miksta, wydawało się, że dwie Amerykanki pozostaną współwłaścicielkami rekordu. Ostatecznie King odniosła jednak dwudzieste zwycięstwo, wygrywając w 1979 w deblu w parze zMartiną Navrátilovą . Niezwykłym zbiegiem okoliczności dzień przed jubileuszowym zwycięstwem wimbledońskim Billie Jean King goszcząca na turnieju sędziwa Elizabeth Ryan zmarła na atak serca. King dzierżyła rekord wimbledońskich triumfów samotnie przez dwadzieścia cztery lata, a jej wynik wyrównała w 2003 Navrátilová, wygrywając w wieku czterdziestu sześciu lat miksta z HindusemLeanderem Paesem .
Wielkie sukcesy Billie Jean King odnosiła nie tylko na kortach Wimbledonu. Ma na koncie cztery zwycięstwa w grze pojedynczej wNowym Jorku (wmistrzostwach USA zarówno jako amatorka, jak i w erze „open”). Ten sam turniej wygrywała również pięć razy w deblu i cztery w mikście, a zwycięstwo w 1980 w parze z Navrátilovą było jej ostatnim triumfem w Wielkim Szlemie. Nieco mniej szczęśliwe były dla Amerykanki dwa pozostałe turnieje, ale zarównomistrzostwa Australii , jak iFrancji wygrywała w grze pojedynczej i mieszanej, a turniejparyski także w deblu. Jedyny tytuł, którego w bogatej karierze King brakuje, to gra podwójna Australian Open. Łączna liczba zwycięstw wielkoszlemowych – 39 – plasuje ją na trzecim miejscu wśród kobiet w historii (ex aequo zSereną Williams ), jedynie za Navrátilovą iMargaret Smith Court . Była piątą zawodniczką w historii, której udało się triumfować we wszystkich turniejach wielkoszlemowych w singlu – przed nią uczyniły to Margaret Court,Maureen Connolly , Doris Hart iShirley Fry ; później udało się to osiągnąć także Navrátilovej,Chris Evert ,Steffi Graf , Serenie Williams iMarii Szarapowej . W 1967 King przyczyniła się do zdobycia Wielkiego Szlema w grze mieszanej przezOwena Davidsona ; wygrali wspólnie Wimbledon, mistrzostwa Francji i USA, a Davidson wcześniej w parze zLesley Turner mistrzostwa Australii.
Przez siedem sezonów figurowała na czele rankingu tenisistek amerykańskich; w światowej dziesiątce była nieprzerwanie w latach 1963–1980, w tym jako numer 1 w latach 1966–1968, 1971 i 1974.
Billie Jean King kontynuowała karierę do początku lat 80., stanowiąc przykład długowieczności sportowej. Jeszcze w swoim ostatnim starcie na Wimbledonie w 1983 osiągnęła półfinał, pokonując m.in.Wendy Turnbull iKathy Jordan , a przegrywając zAndreą Jaeger . Udzielała się jeszcze sporadycznie w deblu, gdzie ostatni mecz rozegrała w 1990 w turniejuVirginia Slims w Boca Raton na Florydzie ; jej partnerką w tym turnieju była młodsza o ponad trzydzieści latJennifer Capriati , którą wprowadzała w świat tenisa zawodowego. Na koncie Billie Jean King jest czterdzieści siedem wygranych turniejów amatorskich i osiemdziesiąt dwa zawodowe, ostatni wygrała w 1983 wBirmingham .
Należy wspomnieć o sukcesach reprezentacyjnych i trenerskich Amerykanki. Występowała w Pucharze Wightman w latach 1961–1967, 1970, 1977 i 1978, wPucharze Federacji w latach 1963–1967 i 1976-1979, przyczyniając się siedmiokrotnie do zdobycia trofeum. W latach 1995–2002 pełniła funkcję kapitana reprezentacji pucharowej, prowadząc zespół do kolejnego triumfu w 1996. Duże sukcesy odniosła także jako trener ekipy narodowej naigrzyskach olimpijskich w Atlancie (1996) iSydney (2000). Jej podopieczne sięgały na obu olimpiadach po złote medale zarówno w singlu (1996Lindsay Davenport , 2000Venus Williams ), jak i deblu (1996Mary Joe Fernández iGigi Fernández , 2000 siostry Williams). Zakończyła pracę z zespołem w Pucharze Federacji po odsunięciu z ekipy Jennifer Capriati; osłabione Amerykanki (Monica Seles iLisa Raymond ) przegrały w 2002 z niżej notowanymi Austriaczkami, a funkcję kapitana po rezygnacji King objęłaZina Garrison-Jackson .
Tenis Billie Jean King opierał się przede wszystkim na ataku. Praworęczna zawodniczka (na korcie występująca w okularach) dysponowała mocnym serwisem i precyzyjnym wolejem, szczególnie ze strony bekhendowej. Była perfekcjonistką w przygotowaniu fizycznym i atletycznym, w każdy mecz wkładała dużo ambicji. Ofensywny styl gry zapewniał jej sukcesy na szybkich nawierzchniach (w jej czasach trzy z czterech imprez wielkoszlemowych rozgrywano na trawie), ale potrafiła także triumfować na kortach ziemnych, co udowodniła m.in. na French Open w Paryżu w 1972 czy Italian Open wRzymie w 1970.
Odegrała znaczącą rolę dla rozwoju tenisa zawodowego kobiet. Wraz z początkiem ery „open” w 1968 podpisała zawodowy kontrakt i występowała wspólnie ze swoją wielokrotną partnerką deblowąRosie Casals , FrancuzkąFrançoise Durr oraz BrytyjkąAnn Haydon-Jones , niezależnie od męskich rozgrywek zawodowych z udziałemRoda Lavera ,Kena Rosewalla ,Pancho Gonzáleza ,Andrésa Gimeno ,Freda Stolle iRoya Emersona (tzw. National Tennis League). Wkrótce przyczyniła się do powstania serii zawodowych imprez kobiecych pod nazwą Virginia Slims Tour. Wspierała ją w tej idei wydawczyni magazynu „World Tennis”Gladys Heldman , a opiekę sponsorską zapewniałJoe Cullman , związany z koncernem tytoniowym Philip Morris. Niezależnie od Virginia Slims w 1973 King była w gronie twórcówWomen’s Tennis Association (WTA), organizacji tenisistek zawodowych (która później przejęła opiekę nad cyklem rozgrywek, WTA Tour), i pełniła w niej funkcję pierwszej prezeski (do 1975). W 1974 była z kolei pierwszą kobietą-trenerką w rozgrywkach zawodowych World Team Tennis, prowadząc (jako grający szkoleniowiec) zespół Philadelphia Freedoms. Wygrywała te rozgrywki w 1976 i 1976 wraz z drużyną New York Apples.
Billie Jean King i Bobby Riggs w 1973 roku Znana była z walki o finansowe równouprawnienie kobiet w turniejach tenisowych. W początkach ery „open” różnice między nagrodami w turniejach dla mężczyzn i kobiet były znaczące – np. w turnieju Pacific Southwest Open w 1970 12,5 tysiąca dolarów do 1,5 tysiąca. Wygrywając US Open w 1972 King odczuła tę różnicę osobiście – otrzymała 15 tysięcy dolarów mniej niż triumfator gry pojedynczej panów RumunIlie Năstase . Rozpoczęła wówczas zdecydowaną kampanię na rzecz wyrównania wysokości nagród, grożąc nawet organizatorom US Open bojkotem. Akcja ta sprawiła, że edycja 1973 US Open stanowiła pierwszy turniej wielkoszlemowy, na którym nagrody były równe; inne imprezy broniły się przed tymi zmianami znacznie dłużej. W 1971 King stała się z kolei pierwszą kobietą w sporcie zawodowym, której zarobki w ciągu jednego sezonu przekroczyły 100 tysięcy dolarów amerykańskich. Łącznie zarobiła na korcie prawie dwa miliony dolarów.
Jeszcze przed początkiem ery „open” King zasłynęła krytyką Amerykańskiego Stowarzyszenia Tenisowego, kiedy oskarżyła organizatorów turniejów amatorskich o promowanie ukrytego zawodowstwa. Miało to polegać na wręczaniu nieoficjalnych premii najlepszym graczom, czym zapewniano sobie ich udział w imprezie. Jeszcze większe emocje wzbudziła słynna „wojna płci ” w 1973. Były mistrz WimbledonuBobby Riggs , liczący sobie już 55 lat, rzucił wyzwanie czołowym zawodniczkom, twierdząc, że udowodni wyższość tenisa męskiego. Wyzwanie podjęły King i Margaret Court. O ile Court nie sprostała Riggsowi, to King okazała się zdecydowanie lepsza (6:4, 6:3, 6:3), nie zwracając uwagi na prowokacje rywala, który wyszedł na kort w damskiej spódniczce, usiłował wręczyć bukiet kwiatów i ceremonialnie pocałować tenisistkę w rękę.
Billie Jean King została uhonorowana przezAssociated Press tytułem Female Athlete of the Year w 1967 roku[ 2] magazyn Time Człowiekiem Roku 1975. W 1987 roku została dołączona doMiędzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy . Zajmowała poczesne miejsca w klasyfikacjach na tenisistkę XX wieku, znalazła się również w gronie stu najważniejszych Amerykanek XX wieku według magazynu „Life” (1990). Jej imię nadano w 1998 pucharowi wręczanemu zwyciężczyni kobiecego Masters (WTA Tour Championships ).Międzynarodowa Federacja Tenisowa (ITF) przyznała jej najwyższe wyróżnienie – nagrodę im.Philippe Chatriera (2003).
12 sierpnia 2009 otrzymałaMedal Wolności (Presidential Medal of Freedom) od prezydentaBaracka Obamy za jej działania na rzecz praw kobiet i osóbLGBTQ . „To szansa dla mnie – i Stanów Zjednoczonych – aby powiedzieć «dziękuję» niektórym z najlepszych obywateli tego kraju i wszystkich krajów” powiedział prezydent Obama[ 3]
Decyzją prezydentaObamy Billie Jean King reprezentowała Stany Zjednoczone na otwarciuZimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 wSoczi , co zostało przez amerykańskie środowiskaLGBT przyjęte jako przesłanie pod adresem prezydentaPutina i przeciwko ustawie, zabraniającej popularyzowania zachowań homoseksualnych wśród dzieci i młodzieży[ 4]
Córka strażaka i gospodyni domowej; oboje rodzice amatorsko uprawiali sport – ojciec grał wkoszykówkę , matka pływała. Młodszy brat Randy Moffitt został zawodowymbaseballistą . 17 września 1965 r. wzięła ślub z amerykańskim prawnikiem Lawrence’em Kingiem. W 1987 r. rozwiodła się z mężem. Wcześniej, w 1971 roku poddała sięaborcji . Rok później, w programie „60 minut” wyznała, że ani ona, ani jej mąż, nie byli gotowi na dziecko, poza tym obydwoje zajęci byli własnymi karierami. King była pierwszą znaną amerykańską sportsmenką, która przyznała się do orientacjibiseksualnej [ 5] AIDS ), za co otrzymała wiele wyróżnień[ 6] wegetarianką . Obecnie Billie Jean King mieszka wChicago iNowym Jorku ze swoją żoną, także byłą tenisistką,Ilaną Kloss [ 7]
Osiągnięcia w turniejach wielkoszlemowych:
mistrzostwa Australii gra pojedyncza – wygrana 1968, finał 1969 gra podwójna – finały 1965, 1969 gra mieszana – wygrana 1968 mistrzostwa Francji gra pojedyncza – wygrana 1972 gra podwójna – wygrana 1972, finały 1968, 1970 gra mieszana – wygrane 1967, 1970, finał 1968 Wimbledon gra pojedyncza – wygrane 1966, 1967, 1968, 1972, 1973, 1975, finały 1963, 1969, 1970 gra podwójna – wygrane 1961, 1962, 1965, 1967, 1968, 1970, 1971, 1972, 1973, 1979, finały 1964, 1976 gra mieszana – wygrane 1967, 1971, 1973, 1974, finały 1966, 1978, 1983 mistrzostwa USA gra pojedyncza – wygrane 1967, 1971, 1972, 1974, finały 1965, 1968 gra podwójna – wygrane 1964, 1967, 1974, 1978, 1980, finały 1962, 1965, 1966, 1968, 1973, 1975, 1979 gra mieszana – wygrane 1967, 1971, 1973, 1976, finały 1975, 1977, 1978 Finały turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej:
Wimbledon 1963 – 3:6, 4:6 zMargaret Court mistrzostwa USA 1965 – 6:8, 5:7 z Margaret Court Wimbledon 1966 – 6:3, 3:6, 6:1 zMarią Bueno Wimbledon 1967 – 6:3, 6:4 zAnn Haydon-Jones mistrzostwa USA 1967 – 11:9, 6:4 z Ann Haydon Jonesmistrzostwa Australii 1968 – 6:1, 6:2 z Margaret CourtWimbledon 1968 – 9:7, 7:5 zJudy Tegart-Dalton US Open 1968 – 4:6, 2:6 zVirginią Wade Australian Open 1969 – 4:6, 1:6 z Margaret Court Wimbledon 1969 – 6:3, 3:6, 2:6 z Ann Haydon-Jones Wimbledon 1970 – 12:14, 9:11 z Margaret Court US Open 1971 – 6:4, 7:6 zRosie Casals French Open 1972 – 6:3, 6:3 zEvonne Goolagong Wimbledon 1972 – 6:3, 6:3 z Evonne GoolagongUS Open 1972 – 6:3, 7:5 zKerry Melville-Reid Wimbledon 1973 – 6:0, 7:5 zChris Evert US Open 1974 – 3:6, 6:3, 7:5 z Evonne GoolagongWimbledon 1975 – 6:0, 6:1 z Evonne GoolagongZwycięstwa turniejowe w erze „open”:
1968Wimbledon 1969Pacific Southwest ,South African Open , Natal,Dublin ,Sztokholm 1970Rzym ,Sydney ,Durban ,Londyn (hala), Richmond 1971US Open ,San Francisco , Long Beach, Milwaukee, Oklahoma City, Chattanooga,Detroit (US Indoors ),Boston ,San Diego ,Hamburg (German Open ), Hoylake, Kitzbuehel, Houston,US Clay Courts , Louisville, Phoenix, Londyn (hala) 1972French Open ,US Open ,Wimbledon , Phoenix, Richmond,Indianapolis , San Francisco, Tucson, Charlotte, Bristol 1973Wimbledon , Phoenix, Indianapolis,Denver , Nottingham, Hawaje,Tokio (Toray ) 1974US Open , San Francisco,Waszyngton , Detroit, Akron, Nowy Jork (US Indoors ) 1975Wimbledon , Sarasota 1977 Lionel, San Antonio, Phoenix, San Paulo, San Juan,Japan Invitational , Londyn (hala) 1979 Tokio (Sillook ), Sztokholm 1980 Detroit, Houston, Tokio (Sillook ) 1982 Birmingham 1983 Birmingham Legenda W , wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej się nie odbył
TurniejAustralian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń igrudzień ), za to nie został rozegrany w 1986.
PoczątekEry Open
Turniej 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 Tytuły (wEO ) Z–P (w EO) Australian Open A A A A A A SF A A W F A A A A A A A A A A A A A QF 2R A 1 / 5 (0 / 3) 16 – 4 (8 – 3) French Open A A A A A A A A QF SF QF QF A W A A A A A A A QF A 3R A A 1 / 7 (1 / 6) 21 – 6 (18 – 5) Wimbledon A A 2R QF F SF SF W W W F F SF W W QF W A QF QF QF QF A SF SF A 6 / 21 (4 / 14) 95 – 15 (65 – 10) US Open 1R 3R 2R 1R 4R QF F 2R W F QF A W W 3R W A A QF A SF A A 1R A A 4 / 18 (3 / 9) 58 – 14 (36 – 6) Ranking na koniec roku[ a] nie był publikowany 7 4 1 1 1 3 2 1 1 2 1 4 – 2 5 5 6 – 14 12 – 12 / 51 (8 / 32) 190 – 39 (127 – 24)
Turniej 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1987 1989 1990 Tytuły (wEO ) Z–P (w EO) Australian Open A A A A A A F A A SF F A A A A A A A A A A A A A SF SF A A A A A 0 / 5 (0 / 3) 13 – 5 (8 – 3) French Open A A A A A A A A QF F QF F A W A A A A A A A 1R QF A A A A A A A 1 / 7 (1 / 6) 13 – 6 (12 – 5) Wimbledon A A W W 2R F W QF W W 3R W W W W QF SF F 2R QF W SF A 2R 3R A A A A A 10 / 22 (6 / 15) 74 – 12 (47 – 9) US Open A A A F QF W F F W F SF A A SF F W F QF QF W F W A 3R SF QF A A A A 5 / 20 (3 / 14) 73 – 14 (50 – 10) Ranking na koniec roku 25 –[ b] –[ b] –[ b] –[ b] 16 / 54 (10 / 38) 173 – 37 (117 – 27)
Turniej 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 Tytuły (wEO ) Z–P (w EO) Australian Open A A A A A A QF A A W SF Turniej nie był rozgrywany 1 / 3 (0 / 1) 3 – 3 (1 – 1) French Open A A A A A A A A W F SF W A QF A A A A A A A A 2R A A A 2 / 6 (1 / 5) 10 – 6 (9 – 5) Wimbledon A A 1R A A 2R A F W SF QF 3R W SF W W 3R 2R SF F 3R QF A 3R F A 4 / 19 (3 / 15) 40 – 15 (36 – 13) US Open A A A 2R SF QF A A W A 3R A W SF W SF F W F F 2R A A 2R 2R 3R 4 / 17 (3 / 13) 28 – 16 (23 – 12) 11 / 45 (7 / 34) 81 – 40 (69 – 31)
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału Zwyciężczyni 1. 7 sierpnia 1960 Filadelfia Trawiasta Carole Caldwell 6:1, 6:0 Finalistka 1. 12 maja 1961 Ojai Valley Twarda Karen Hantze 4:6, 1:6 Zwyciężczyni 2. 30 lipca 1961 Haverford Trawiasta Justina Bricka 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 3. 6 sierpnia 1961 Filadelfia Trawiasta Edda Buding 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 4. 9 kwietnia 1962 Pasadena Twarda Carole Caldwell 6:3, 3:6, 9:7 Finalistka 2. 11 maja 1962 Los Angeles Twarda Karen Susman 3:6, 4:6 Zwyciężczyni 5. 9 kwietnia 1963 Pasadena Twarda Patricia Cody 6:2, 6:2 Zwyciężczyni 6. 12 maja 1963 Los Angeles Twarda Darlene Hard 6:4, 6:3 Finalistka 3. 6 lipca 1963 Wimbledon Trawiasta Margaret Smith 3:6, 4:6 Zwyciężczyni 7. 14 lipca 1963 Dublin Trawiasta Carole Caldwell 6:4, 6:3 Finalistka 4. 21 września 1963 Los Angeles Twarda Darlene Hard 3:6, 3:6 Finalistka 5. 17 stycznia 1964 Dallas Dywanowa (hala) Nancy Richey 2:6, 5:7 Zwyciężczyni 8. 23 lutego 1964 Tucson Twarda Vicky Palmer 2:6, 6:1, 6:0 Zwyciężczyni 9. 22 kwietnia 1964 Ojai Valley Twarda Julie Heldman 3:6, 6:1, 6:4 Finalistka 6. 8 maja 1964 Los Angeles Twarda Carole Caldwell 5:7, 6:3, 1:6 Zwyciężczyni 10. 2 sierpnia 1964 South Orange Trawiasta Nancy Richey 7:5, 3:6, 8:6 Finalistka 7. 9 sierpnia 1964 Locust Valley Trawiasta Nancy Richey 3:6, 6:1, 4:6 Zwyciężczyni 11. 16 sierpnia 1964 Manchester-by-the-Sea Trawiasta Karen Susman 6:4, 4:6, 11:9 Finalistka 8. 5 października 1964 Los Angeles Twarda Maria Bueno 6:3, 3:6, 2:6 Finalistka 9. 29 listopada 1964 Sydney Trawiasta Margaret Smith 4:6, 3:6 Finalistka 10. 2 stycznia 1965 Adelaide Trawiasta Gail Sherriff 6:2, 4:6, 1:6 Zwyciężczyni 12. 25 kwietnia 1965 Ojai Valley Twarda Kathleen Harter 6:4, 6:2 Zwyciężczyni 13. 7 maja 1965 Los Angeles Twarda Kathleen Harter 6:3, 6:1 Zwyciężczyni 14. 22 maja 1965 Portola Valley Twada Rosie Casals 6:2, 8:6 Zwyciężczyni 15. 25 lipca 1965 Haverford Trawiasta Carole Caldwell Graebner 6:1, 6:2 Zwyciężczyni 16. 1 sierpnia 1965 South Orange Trawiasta Jane Albert 7:5, 6:3 Zwyciężczyni 17. 22 sierpnia 1965 Manchester-by-the-Sea Trawiasta Carol Hanks 6:2, 10:8 Finalistka 11. 12 września 1965 U.S. National Trawiasta Margaret Smith 6:8, 5:7 Zwyciężczyni 18. 21 lutego 1966 Chestnut Hill Dywanowa (hala) Mary-Ann Eisel 6:0, 6:2 Zwyciężczyni 19. 20 marca 1966 Phoenix Twarda Mary-Ann Eisel 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 20. 10 kwietnia 1966 Johannesburg Twarda Margaret Smith 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 21. 27 kwietnia 1966 Ojai Valley Twada Rosie Casals 6:2, 6:4 Zwyciężczyni 22. 7 maja 1966 Los Angeles Twarda Tory Ann Fretz 6:3, 10:8 Zwyciężczyni 23. 22 maja 1966 La Jolla Twarda Patti Hogan 7:5, 6:0 Zwyciężczyni 24. 30 maja 1966 Tulsa Ceglana Carol Hanks 6:0, 6:1 Zwyciężczyni 25. 3 czerwca 1966 Manchester Trawiasta Winnie Shaw 6:2, 6:1 Zwyciężczyni 26. 9 lipca 1966 Wimbledon Trawiasta Maria Bueno 6:3, 3:6, 6:1 Zwyciężczyni 27. 13 sierpnia 1966 Locust Valley Trawiasta Karen Krantzcke 6:2, 6:0 Finalistka 12. 13 lutego 1967 Salem Dywanowa (hala) Mary-Ann Eisel 4:6, 7:5, 9:11 Zwyciężczyni 28. 19 lutego 1967 Winchester Dywanowa (hala) Trudy Groenman 6:1, 6:0 Zwyciężczyni 29. 28 lutego 1967 San Rafael Dywanowa (hala) Patti Hogan 6:3, 8:6 Zwyciężczyni 30. 20 marca 1967 Johannesburg Twarda Maria Bueno 7:5, 5:7, 6:2 Zwyciężczyni 31. 7 maja 1967 Portola Valley Twarda Rosie Casals 6:1, 6:3 Zwyciężczyni 32. 15 maja 1967 Charlotte Ceglana Jane Bartkowicz 6:1, 6:2 Zwyciężczyni 33. 8 lipca 1967 Wimbledon Trawiasta Ann Haydon-Jones 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 34. 4 sierpnia 1967 South Orange Trawiasta Kathleen Harter 4:6, 6:2, 6:3 Zwyciężczyni 35. 21 sierpnia 1967 Manchester-by-the-Sea Trawiasta Kerry Melville 8:6, 6:1 Zwyciężczyni 36. 10 września 1967 U.S. National Trawiasta Ann Haydon-Jones 11:9, 6:4 Zwyciężczyni 37. 24 września 1967 Los Angeles Twarda Rosie Casals 6:0, 6:4 Zwyciężczyni 38. 5 listopada 1967 Buenos Aires Ceglana Rosie Casals 6:3, 3:6, 6:2 Zwyciężczyni 39. 3 grudnia 1967 Melbourne Trawiasta Lesley Turner 6:3, 3:6, 7:5 Finalistka 13. 17 grudnia 1967 Adelaide Trawiasta Judy Tegart 6:4, 1:6, 4:6 Zwyciężczyni 40. 7 stycznia 1968 Perth Trawiasta Margaret Smith Court 6:2, 6:4 Zwyciężczyni 41. 14 stycznia 1968 Hobart Trawiasta Judy Tegart 6:2, 6:4 Zwyciężczyni 42. 27 stycznia 1968 Australian Open Trawiasta Margaret Smith Court 6:1, 6:2 Zwyciężczyni 43. 19 lutego 1968 Salem Dywanowa (hala) Mary-Ann Eisel 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 44. 25 lutego 1968 Winchester Dywanowa (hala) Rosie Casals 6:3, 9:7 Zwyciężczyni 45. 3 marca 1968 Brookville Dywanowa (hala) Rosie Casals 31:20[ 8] Zwyciężczyni 46. 15 kwietnia 1968 Cannes Ceglana Rosie Casals 10:6 Zwyciężczyni 47. 19 kwietnia 1968 Paryż Ceglana Ann Haydon-Jones 9:7, 6:4
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału Zwyciężczyni 1. 6 maja 1968 Londyn Dywanowa (hala) Ann Haydon-Jones 4:6, 9:7, 7:5 Finalistka 1. 19 maja 1968 Nowy Jork Dywanowa (hala) Ann Haydon-Jones 4:6, 4:6 Zwyciężczyni 2. 6 lipca 1968 Wimbledon Trawiasta Judy Tegart 9:7, 7:5 Zwyciężczyni 3. 21 lipca 1968 Los Angeles Dywanowa (hala) Ann Haydon-Jones 12:10, 6:3 Zwyciężczyni 4. 11 sierpnia 1968 Binghamton Rosie Casals 10:8, 6:4 Finalistka 2. 19 sierpnia 1968 Fort Worth Ceglana Ann Haydon-Jones 1:6, 2:6 Finalistka 3. 8 września 1968 US Open Trawiasta Virginia Wade 4:6, 2:6 Finalistka 4. 27 stycznia 1969 Australian Open Trawiasta Margaret Smith Court 4:6, 1:6 Zwyciężczyni 5. 28 lutego 1969 Portland Dywanowa (hala) Ann Haydon-Jones 6:3, 6:3 Zwyciężczyni 6. 2 marca 1969 Hayward Dywanowa (hala) Ann Haydon-Jones 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 7. 13 marca 1969 Los Angeles Twarda Ann Haydon-Jones 17:15, 6:3 Zwyciężczyni 8. 14 kwietnia 1969 Johannesburg Twarda Nancy Richey 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 9. 20 kwietnia 1969 Durban Twarda Annette Du Plooy 6:4, 6:1 Finalistka 5. 14 czerwca 1969 Bristol Trawiasta Margaret Smith Court 3:6, 3:6 Finalistka 6. 5 lipca 1969 Wimbledon Trawiasta Ann Haydon-Jones 6:3, 3:6, 2:6 Zwyciężczyni 10. 11 lipca 1969 Dublin Trawiasta Virginia Wade 6:2, 6:2 Zwyciężczyni 11. 11 sierpnia 1969 St. Louis Dywanowa (hala) Rosie Casals 6:4, 6:2 Zwyciężczyni 12. 14 sierpnia 1969 Binghamton Ann Haydon-Jones 10:8, 3:6, 6:4 Zwyciężczyni 13. 14 września 1969 Incline Village Rosie Casals 6:0, 6:4 Zwyciężczyni 14. 28 września 1969 Los Angeles Twarda (hala) Ann Haydon-Jones 6:2, 6:3 Zwyciężczyni 15. 10 października 1969 Midland Rosie Casals 6:3, 6:3 Finalistka 7. 12 października 1969 Las Vegas Twarda Nancy Richey 6:2, 4:6, 1:6 Finalistka 8. 19 października 1969 Walla Walla Rosie Casals 6:8 Finalistka 9. 22 listopada 1969 Londyn Twarda (hala) Ann Haydon-Jones 11:9, 2:6, 7:9 Zwyciężczyni 16. 29 listopada 1969 Sztokholm Dywanowa (hala) Julie Heldman 9:7, 6:2 Finalistka 10. 8 lutego 1970 Filadelfia Dywanowa (hala) Margaret Smith Court 3:6, 6:7(12) Finalistka 11. 19 lutego 1970 Dallas Dywanowa (hala) Margaret Smith Court 6:1, 3:6, 9:11 Zwyciężczyni 17. 22 marca 1970 Sydney Trawiasta Margaret Smith Court 6:2, 4:6, 6:3 Finalistka 12. 3 kwietnia 1970 Johannesburg Twarda Margaret Smith Court 4:6, 6:1, 3:6 Zwyciężczyni 18. 8 kwietnia 1970 Kapsztad Twarda Rosie Casals 6:1, 6:0 Zwyciężczyni 19. 12 kwietnia 1970 Durban Twarda Margaret Smith Court 6:4, 2:6, 6:2 Zwyciężczyni 20. 27 kwietnia 1970 Rzym Ceglana Julie Heldman 6:1, 6:3 Finalistka 13. 7 lipca 1970 Wimbledon Trawiasta Margaret Smith Court 12:14, 9:11 Zwyciężczyni 21. 8 listopada 1970 Richmond Ceglana (hala) Nancy Richey 6:3, 6:3 Zwyciężczyni 22. 21 listopada 1970 Londyn Twarda (hala) Ann Haydon-Jones 8:6, 3:6, 6:1 Zwyciężczyni 23. 12 stycznia 1971 San Francisco Dywanowa (hala) Rosie Casals 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 24. 20 stycznia 1971 Long Beach Twarda (hala) Rosie Casals 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 25. 24 stycznia 1971 Milwaukee Twarda (hala) Rosie Casals 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 26. 31 stycznia 1971 Oklahoma Twarda (hala) Rosie Casals 1:6, 7:6, 6:4 Zwyciężczyni 27. 7 lutego 1971 Chattanooga Twarda (hala) Ann Haydon-Jones 6:4, 6:1 Finalistka 14. 21 lutego 1971 Fort Lauderdale Ceglana Françoise Durr 3:6, 6:3, 3:6 Zwyciężczyni 28. 1 marca 1971 Winchester Dywanowa (hala) Rosie Casals 4:6, 6:2, 6:3 Zwyciężczyni 29. 24 marca 1971 Detroit Dywanowa (hala) Rosie Casals 3:6, 6:1, 6:2 Finalistka 15. 30 marca 1971 Nowy Jork Dywanowa (hala) Rosie Casals 4:6, 4:6 Finalistka 16. 18 kwietnia 1971 Las Vegas Twarda Ann Haydon-Jones 5:7, 4:6 Zwyciężczyni 30. 28 kwietnia 1971 San Diego Twarda Rosie Casals 3:6, 7:5, 6:1 Zwyciężczyni 31. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana Helga Niessen Masthoff 6:3, 6:4 Finalistka 17. 19 czerwca 1971 Londyn Trawiasta Margaret Smith Court 3:6, 6:3, 3:6 Zwyciężczyni 32. 18 lipca 1971 Hoylake Trawiasta Rosie Casals 6:3, 6:3 Zwyciężczyni 33. 25 lipca 1971 Kitzbühel Ceglana Laura Rossouw 6:2, 4:6, 7:5 Zwyciężczyni 34. 8 sierpnia 1971 Houston Dywanowa (hala) Kerry Melville 6:4, 4:6, 6:1 Zwyciężczyni 35. 15 sierpnia 1971 Indianapolis Ceglana Linda Tuero 6:4, 7:5 Finalistka 18. 22 sierpnia 1971 Chicago Dywanowa (hala) Françoise Durr 4:6, 2:6 Zwyciężczyni 36. 12 września 1971 US Open Trawiasta Rosie Casals 6:4, 7:6(2) Zwyciężczyni 37. 19 września 1971 Louisville Ceglana Rosie Casals 6:1, 4:6, 6:3 Finalistka 19. 26 września 1971 Los Angeles Twarda Rosie Casals 6:6 niedokończony Zwyciężczyni 38. 3 października 1971 Phoenix Twarda Rosie Casals 7:5, 6:1 Zwyciężczyni 39. 29 października 1971 Londyn Twarda (hala) Françoise Durr 6:1, 5:7, 7:5 Finalistka 20. 5 grudnia 1971 Christchurch Trawiasta Françoise Durr 0:6, 3:6 Zwyciężczyni 40. 15 stycznia 1972 San Francisco Dywanowa (hala) Kerry Melville 7:6(0), 7:6(2) Finalistka 21. 6 lutego 1972 Fort Lauderdale Ceglana Chris Evert 1:6, 0:6 Finalistka 22. 12 marca 1972 Dallas Dywanowa (hala) Nancy Richey-Gunter 6:7(2), 1:6 Zwyciężczyni 41. 26 marca 1972 Richmond Ceglana (hala) Nancy Richey-Gunter 6:3, 6:4 Finalistka 23. 9 kwietnia 1972 Jacksonville Ceglana Marie Neumanová 4:6, 3:6 Zwyciężczyni 42. 23 kwietnia 1972 Tucson Twarda Françoise Durr 6:0, 6:3 Zwyciężczyni 43. 6 maja 1972 Indianapolis Dywanowa (hala) Nancy Richey-Gunter 6:3, 6:3 Zwyciężczyni 44. 3 czerwca 1972 French Open Ceglana Evonne Goolagong 6:3, 6:3 Zwyciężczyni 45. 10 czerwca 1972 Nottingham Trawiasta Evonne Goolagong opady deszczu, King nagrodzona Zwyciężczyni 46. 18 czerwca 1972 Bristol Trawiasta Kerry Melville 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 47. 9 lipca 1972 Wimbledon Trawiasta Evonne Goolagong 6:3, 6:3 Finalistka 24. 20 sierpnia 1972 Denver Twarda Nancy Richey-Gunter 6:1, 4:6, 4:6 Finalistka 25. 27 sierpnia 1972 Newport Trawiasta Margaret Smith Court 4:6, 1:6 Zwyciężczyni 48. 10 września 1972 US Open Trawiasta Kerry Melville 6:3, 7:5 Zwyciężczyni 49. 17 września 1972 Charlotte Ceglana Margaret Smith Court 6:2, 6:2 Finalistka 26. 24 września 1972 Albany Twarda Margaret Smith Court 4:6, 1:6 Zwyciężczyni 50. 3 października 1972 Phoenix Twarda Margaret Smith Court 7:6(3), 6:3 Zwyciężczyni 51. 25 lutego 1973 Indianapolis Dywanowa (hala) Rosie Casals 5:7, 6:2, 6:4 Finalistka 27. 11 marca 1973 Chicago Dywanowa (hala) Margaret Smith Court 2:6, 6:4, 4:6 Finalistka 28. 15 kwietnia 1973 Winchester Twarda (hala) Margaret Smith Court 2:6, 4:6 Zwyciężczyni 52. 13 maja 1973 Tokio Dywanowa (hala) Nancy Richey-Gunter 7:6, 5:7, 6:3 Zwyciężczyni 53. 9 czerwca 1973 Mobile Twarda Françoise Durr 6:3, 7:5 Zwyciężczyni 54. 17 czerwca 1973 Nottingham Trawiasta Virginia Wade 8:6, 6:4 Zwyciężczyni 55. 8 lipca 1973 Wimbledon Trawiasta Chris Evert 6:0, 7:5 Zwyciężczyni 56. 5 sierpnia 1973 Denver Dywanowa (hala) Betty Stöve 6:4, 6:2 Finalistka 29. 12 sierpnia 1973 Nashville Ceglana Margaret Smith Court 3:6, 6:4, 2:6 Zwyciężczyni 57. 7 października 1973 Phoenix Twarda Nancy Richey-Gunter 6:1, 6:3 Zwyciężczyni 58. 27 października 1973 Honolulu Twarda Helen Gourlay 6:1, 6:1 Zwyciężczyni 59. 22 listopada 1973 Tokio Dywanowa (hala) Nancy Richey-Gunter 6:4, 6:4 Finalistka 30. 29 listopada 1973 Baltimore Dywanowa (hala) Rosie Casals 6:3, 6:7(3), 4:6 Zwyciężczyni 60. 20 stycznia 1974 San Francisco Dywanowa (hala) Chris Evert 7:6(2), 6:2 Zwyciężczyni 61. 3 lutego 1974 Waszyngton Dywanowa (hala) Kerry Melville 6:0, 6:2 Finalistka 31. 27 stycznia 1974 Mission Viejo, Twarda Chris Evert 3:6, 1:6 Zwyciężczyni 62. 24 lutego 1974 Detroit Dywanowa (hala) Rosie Casals 6:1, 6:1 Zwyciężczyni 63. 24 marca 1974 Akron Dywanowa (hala) Nancy Richey-Gunter 6:3, 7:5 Zwyciężczyni 64. 31 marca 1974 Nowy Jork Dywanowa (hala) Chris Evert 6:3, 3:6, 6:2 Finalistka 32. 28 kwietnia 1974 Filadelfia Dywanowa (hala) Olga Morozowa 6:7, 1:6 Zwyciężczyni 65. 8 września 1974 US Open Trawiasta Evonne Goolagong 3:6, 6:3, 7:5 Finalistka 33. 12 stycznia 1975 San Francisco Dywanowa (hala) Chris Evert 1:6, 1:6 Zwyciężczyni 66. 19 stycznia 1975 Sarasota Dywanowa (hala) Chris Evert 6:2, 6:3 Finalistka 34. 20 kwietnia 1975 Austin Twarda Chris Evert 6:4, 3:6, 6:7(2) Finalistka 35. 21 czerwca 1975 Eastbourne Trawiasta Virginia Wade 5:7, 6:4, 4:6 Zwyciężczyni 67. 5 lipca 1975 Wimbledon Trawiasta Evonne Goolagong 6:0, 6:1 Zwyciężczyni 68. 26 marca 1977 San Antonio Dywanowa (hala) Mary Hamm 6:3, 3:6, 6:3 Finalistka 36. 3 kwietnia 1977 Hilton Head Ceglana Chris Evert 0:6, 1:6 Zwyciężczyni 69. 17 kwietnia 1977 Port Washington Dywanowa (hala) Caroline Stoll 6:1, 6:1 Zwyciężczyni 70. 16 października 1977 Phoenix Twarda Wendy Turnbull 1:6, 6:1, 6:0 Zwyciężczyni 71. 23 października 1977 São Paulo Twarda Betty Stöve 6:1, 6:4 Zwyciężczyni 72. 30 października 1977 San Juan Twarda Janet Newberry 6:1, 6:3 Finalistka 37. 6 listopada 1977 Palm Springs Twarda Chris Evert 2:6, 2:6 Zwyciężczyni 73. 27 listopada 1977 Tokio Dywanowa (hala) Martina Navrátilová 7:5, 5:7, 6:1 Zwyciężczyni 74. 11 grudnia 1977 Londyn Twarda (hala) Virginia Wade 6:3, 6:1 Finalistka 38. 22 stycznia 1978 Houston Dywanowa (hala) Martina Navrátilová 6:1, 2:6, 2:6 Finalistka 39. 5 marca 1978 Kansas City Dywanowa (hala) Martina Navrátilová 5:7, 6:2, 3:6 Finalistka 40. 26 marca 1978 Filadelfia Dywanowa (hala) Chris Evert 0:6, 4:6 Finalistka 41. 28 lipca 1979 Buenos Aires Ceglana Martina Navrátilová 4:6, 4:6 Zwyciężczyni 75. 16 września 1979 Tokio Dywanowa (hala) Evonne Goolagong Cawley 6:4, 7:5 Zwyciężczyni 76. 4 listopada 1979 Sztokholm Dywanowa (hala) Betty Stöve 6:3, 6:7, 7:5 Zwyciężczyni 77. 24 lutego 1980 Detroit Dywanowa (hala) Evonne Goolagong Cawley 6:3, 6:0 Zwyciężczyni 78. 2 marca 1980 Houston Dywanowa (hala) Martina Navrátilová 6:1, 6:3 Zwyciężczyni 79. 14 września 1980 Tokio Dywanowa (hala) Terry Holladay 7:5, 6:4 Zwyciężczyni 80. 12 czerwca 1982 Birmingham Trawiasta Rosalyn Fairbank 6:2, 6:1 Zwyciężczyni 81. 5 czerwca 1983 Beckenham Trawiasta Barbara Potter 6:4, 6:3 Zwyciężczyni 82. 12 czerwca 1983 Birmingham Trawiasta Alycia Moulton 6:0, 7:5
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału Finalistka 1. 1 maja 1961 Ojai Valley Twarda Carole Caldwell Katherine D. Chabot Sally Moore 6:4, 5:7, 6:4 Finalistka 2. 12 maja 1961 Los Angeles Twarda Karen Hantze Katherine D. Chabot Sally Moore 4:6, 1:6 Zwyciężczyni 1. 20 czerwca 1961 Londyn Trawiasta Karen Hantze Margaret Hunt Lynne Hutchings 6:2, 13:15, 6:2 Zwyciężczyni 2. 8 lipca 1961 Wimbledon Trawiasta Karen Susman Jan Lehane Margaret Smith 6:3, 6:4 Finalistka 3. 30 lipca 1961 Haverford Trawiasta Carole Caldwell Margaret Osborne DuPont Margaret Varner 2:6, 2:6 Zwyciężczyni 3. 6 sierpnia 1961 Filadelfia Trawiasta Carole Caldwell Edda Buding Belmar Gunderson 6:2, 6:3 Finalistka 4. 13 sierpnia 1961 South Orange Trawiasta Karen Hantze Margaret Osborne DuPont Margaret Varner 4:6, 6:2, 2:6 Zwyciężczyni 4. 11 maja 1962 Los Angeles Twarda Karen Susman Carole Caldwell Dorothy Cheney 4:6, 6:1, 6:3 Finalistka 5. 9 czerwca 1962 Manchester Trawiasta Karen Susman Justina Bricka Margaret Smith 6:4, 1:6, 2:6 Zwyciężczyni 5. 7 lipca 1962 Wimbledon Trawiasta Karen Susman Sandra Reynolds Price Renée Schuurman 5:7, 6:3, 7:5 Finalistka 6. 29 lipca 1962 Haverford Trawiasta Karen Susman Justina Bricka Margaret Smith 5:7, 6:3, 6:8 Finalistka 7. 6 sierpnia 1962 South Orange Trawiasta Karen Susman Justina Bricka Margaret Smith 5:7, 4:6 Finalistka 8. 9 września 1962 US Open Trawiasta Karen Susman Maria Bueno Darlene Hard 6:4, 3:6, 2:6 Zwyciężczyni 6. 12 maja 1963 Los Angeles Twarda Susan Behlmar Carole Caldwell Darlene Hard 8:6, 7:9, 6:4 Zwyciężczyni 7. 14 lipca 1963 Dublin Trawiasta Carole Caldwell Geraldine Barniville Eleanor O’Neill 6:3, 6:4 Finalistka 9. 21 września 1963 Los Angeles Twarda (hala) Carole Caldwell Maria Bueno Darlene Hard 6:1, 6:4 Zwyciężczyni 8. 23 lutego 1964 Tucson Twarda Susan Behlmar Laurie Callaway Vicky Palmer 11:9, 6:3 Finalistka 10. 8 maja 1964 Los Angeles Twarda Susan Behlmar Kathy Blake Kathleen Harter 9:7, 2:6, 6:8 Finalistka 11. 3 lipca 1964 Wimbledon Trawiasta Karen Susman Margaret Smith Lesley Turner 5:7, 2:6 Zwyciężczyni 9. 2 sierpnia 1964 South Orange Trawiasta Karen Susman Carole Caldwell Graebner Nancy Richey 3:6, 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 10. 9 sierpnia 1964 Locust Valley Trawiasta Karen Susman Carole Caldwell Graebner Nancy Richey 6:2, 12:10 Zwyciężczyni 11. 16 sierpnia 1964 Manchester-by-the-Sea Trawiasta Karen Susman Justina Bricka Carol Hanks 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 12. 13 września 1964 U.S. National Trawiasta Karen Susman Margaret Smith Lesley Turner 3:6, 6:2, 6:4 Finalistka 12. 15 listopada 1964 Brisbane Trawiasta Robyn Ebbern Margaret Smith Lesley Turner 7:5, 4:6, 1:6 Zwyciężczyni 13. 29 listopada 1964 Sydney Trawiasta Robyn Ebbern Margaret Smith Lesley Turner 6:4, 3:6, 7:5 Zwyciężczyni 14. 12 grudnia 1964 Melbourne Trawiasta Robyn Ebbern Margaret Smith Judy Tegart 9:7, 1:6, 6:4 Zwyciężczyni 15. 2 stycznia 1965 Adelaide Trawiasta Robyn Ebbern Gail Sherriff Carol Sherriff 6:1, 6:2 Finalistka 13. 1 lutego 1965 Australian Open Trawiasta Robyn Ebbern Margaret Smith Lesley Turner 6:1, 2:6, 3:6 Zwyciężczyni 16. 25 kwietnia 1965 Ojai Valley Twada Tory Ann Fretz Kathy Blake Kathleen Harter 6:1, 4:6, 6:2 Zwyciężczyni 17. 12 czerwca 1965 Beckenham Trawiasta Maria Bueno Margaret Smith Lesley Turner 7:9, 7:5, 9:7 Finalistka 14. 20 czerwca 1965 Londyn Trawiasta Maria Bueno Margaret Smith Lesley Turner 8:10, 2:6 Zwyciężczyni 18. 3 lipca 1965 Wimbledon Trawiasta Maria Bueno Françoise Durr Jeanine Lieffrig 6:2, 7:5 Zwyciężczyni 19. 25 lipca 1965 Haverford Trawiasta Karen Susman Margaret Osborne DuPont Margaret Varner 6:4, 6:1 Zwyciężczyni 20. 22 sierpnia 1965 Manchester-by-the-Sea Trawiasta Maria Bueno Kathy Blake Kathleen Harter 6:4, 6:2 Finalistka 15. 12 września 1965 U.S. National Trawiasta Karen Susman Carole Caldwell Graebner Nancy Richey 4:6, 4:6 Zwyciężczyni 21. 21 lutego 1966 Chestnut Hill Dywanowa (hala) Rosie Casals Justina Bricka Carol Hanks 3:6, 6:4, 6:2 Zwyciężczyni 22. 20 marca 1966 Phoenix Twarda Mary-Ann Eisel Kathleen Harter Vicky Palmer 6:1, 6:4 Finalistka 16. 10 kwietnia 1966 Johannesburg Twarda Carole Caldwell Graebner Margaret Smith Annette Van Zyl 4:6, 4:6 Zwyciężczyni 23. 27 kwietnia 1966 Ojai Valley Twada Rosie Casals Lynn Abbes Carole Loop 6:3, 6:1 Zwyciężczyni 24. 22 maja 1966 La Jolla Twarda Rosie Casals Dorothy Cheney Nancy Richey 6:2, 6:4 Zwyciężczyni 25. 30 maja 1966 Tulsa Ceglana Rosie Casals Justina Bricka Carol Hanks 4:6, 6:3, 8:6 Zwyciężczyni 26. 31 lipca 1966 South Orange Trawiasta Rosie Casals Winnie Shaw Virginia Wade 15:13, 7:9, 7:5 Zwyciężczyni 27. 13 sierpnia 1966 Locust Valley Trawiasta Mary-Ann Eisel Winnie Shaw Virginia Wade 14:16, 6:2, 6:4 Finalistka 17. 12 września 1966 U.S. National Trawiasta Rosie Casals Maria Bueno Nancy Richey 3:6, 4:6 Zwyciężczyni 28. 4 lipca 1967 Wimbledon Trawiasta Rosie Casals Maria Bueno Nancy Richey 9:11, 6:4, 6:2 Zwyciężczyni 29. 4 sierpnia 1967 South Orange Trawiasta Rosie Casals Mary-Ann Eisel Donna Floyd 6:3, 13:15, 6:4 Zwyciężczyni 30. 9 września 1967 U.S. National Trawiasta Rosie Casals Mary Ann Eisel Donna Floyd 4:6, 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 31. 1 października 1967 Berkeley Trawiasta Rosie Casals Françoise Durr Judy Tegart 6:1, 6:4 Zwyciężczyni 32. 7 stycznia 1968 Perth Trawiasta Rosie Casals Gail Chanfreau Margaret Smith Court 8:6, 4:6, 6:2 Zwyciężczyni 33. 19 lutego 1968 Salem Dywanowa (hala) Rosie Casals Mary-Ann Eisel Kathleen Harter 16:14, 6:3 Zwyciężczyni 34. 26 lutego 1968 Winchester Dywanowa (hala) Rosie Casals Mary-Ann Eisel Kathleen Harter 6:2, 6:2
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału Finalistka 1. 5 czerwca 1968 French Open Ceglana Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 5:7, 6:4, 4:6 Zwyciężczyni 1. 4 lipca 1968 Wimbledon Trawiasta Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 3:6, 6:4, 7:5 Finalistka 2. 12 września 1968 US Open Trawiasta Rosie Casals Maria Bueno Margaret Smith Court 6:4, 7:9, 6:8 Finalistka 3. 19 stycznia 1969 Sydney Trawiasta Rosie Casals Margaret Smith Court Judy Tegart 13:15, 6:4, 3:6 Finalistka 4. 27 stycznia 1969 Australian Open Trawiasta Rosie Casals Margaret Smith Court Judy Tegart 4:6, 4:6 Zwyciężczyni 2. 2 lutego 1969 Auckland Trawiasta Ann Haydon-Jones Helen Gourlay Karen Krantzcke 6:2, 10:8 Zwyciężczyni 3. 20 kwietnia 1969 Durban Twarda Rosie Casals Annette Du Plooy Pat Walkden 6:3, 1:6, 6:2 Finalistka 5. 27 kwietnia 1969 Rzym Ceglana Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 3:6, 6:3, 2:6 Finalistka 6. 15 czerwca 1969 Bristol Trawiasta Rosie Casals Margaret Smith Court Judy Tegart 4:6, 2:6 Finalistka 7. 13 lipca 1969 Dublin Trawiasta Rosie Casals Karen Krantzcke Kerry Melville 7:5, 2:6, 4:6 Zwyciężczyni 4. 28 lipca 1969 Gstaad Ceglana Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 8:6, 6:3 Zwyciężczyni 5. 28 września 1969 Los Angeles Twarda (hala) Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 6:8, 8:6, 11:9 Finalistka 8. 23 listopada 1969 Londyn Twarda (hala) Rosie Casals Ann Haydon-Jones Virginia Wade 2:6, 4:6 Zwyciężczyni 6. 29 listopada 1969 Sztokholm Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Julie Heldman 6:4, 6:4 Zwyciężczyni 7. 15 lutego 1970 Dallas Dywanowa (hala) Rosie Casals Mary-Ann Eisel Patti Hogan 10:8, 6:3 Zwyciężczyni 8. 3 kwietnia 1970 Johannesburg Twarda Rosie Casals Karen Krantzcke Kerry Melville 6:2, 6:2 Zwyciężczyni 9. 12 kwietnia 1970 Durban Twarda Rosie Casals Margaret Smith Court Judy Tegart Dalton 7:5, 6:3 Zwyciężczyni 10. 27 kwietnia 1970 Rzym Ceglana Rosie Casals Françoise Durr Virginia Wade 6:2, 3:6, 9:7 Finalistka 9. 2 maja 1970 Bournemouth Ceglana Rosie Casals Margaret Smith Court Judy Tegart Dalton 2:6, 8:6, 5:7 Finalistka 10. 7 czerwca 1970 French Open Ceglana Rosie Casals Gail Chanfreau Françoise Durr 1:6, 6:3, 3:6 Zwyciężczyni 11. 20 czerwca 1970 Londyn Trawiasta Rosie Casals Karen Krantzcke Kerry Melville 6:4, 6:3 Zwyciężczyni 12. 4 lipca 1970 Wimbledon Trawiasta Rosie Casals Françoise Durr Virginia Wade 6:2, 6:3 Zwyciężczyni 13. 8 listopada 1970 Richmond Ceglana (hala) Rosie Casals Mary-Ann Eisel Valerie Ziegenfuss 6:4, 6:4 Zwyciężczyni 14. 22 listopada 1970 Londyn Twarda (hala) Rosie Casals Ann Haydon-Jones Virginia Wade 6:3, 7:5 Zwyciężczyni 15. 10 stycznia 1971 San Francisco Twarda (hala) Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 6:4, 6:7, 6:1 Zwyciężczyni 16. 17 stycznia 1971 Long Beach Twarda (hala) Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 7:5, 6:3 Zwyciężczyni 17. 24 stycznia 1971 Milwaukee Twarda (hala) Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 6:3, 1:6, 6:2 Zwyciężczyni 18. 31 stycznia 1971 Oklahoma City Twarda (hala) Rosie Casals Mary-Ann Eisel Valerie Ziegenfuss 6:7, 6:0, 7:5 Zwyciężczyni 19. 7 lutego 1971 Chattanooga Twarda (hala) Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 6:4, 7:5 Zwyciężczyni 20. 14 lutego 1971 Filadelfia Twarda (hala) Rosie Casals Zwyciężczyni 21. 1 marca 1971 Boston Twarda (hala) Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 6:4, 7:5 Finalistka 11. 18 kwietnia 1971 Las Vegas Twarda Rosie Casals Françoise Durr Ann Haydon-Jones 6:0, 2:6, 4:6 Zwyciężczyni 22. 25 kwietnia 1971 San Diego Twarda Rosie Casals Françoise Durr Judy Tegart Dalton 6:7, 6:2, 6:3 Zwyciężczyni 23. 15 maja 1971 Hurlingham Ceglana Rosie Casals Evonne Goolagong Margaret Smith Court 6:1, 6:4 Zwyciężczyni 24. 23 maja 1971 Hamburg Ceglana Rosie Casals Helga Niessen Masthoff Heide Orth 6:2, 6:1 Zwyciężczyni 25. 19 czerwca 1971 Londyn Trawiasta Rosie Casals Mary-Ann Eisel Valerie Ziegenfuss 6:2, 8:6 Zwyciężczyni 26. 4 lipca 1971 Wimbledon Trawiasta Rosie Casals Evonne Goolagong Margaret Smith Court 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 27. 18 lipca 1971 Hoylake Trawiasta Rosie Casals Evonne Goolagong Margaret Smith Court walkower Zwyciężczyni 28. 25 lipca 1971 Kitzbühel Ceglana Rosie Casals Helga Niessen Masthoff Heide Orth 6:2, 6:4 Zwyciężczyni 29. 2 sierpnia 1971 Wenecja Ceglana Judy Tegart Dalton Gail Chanfreau Françoise Durr 3:6, 6:4, 6:4 Zwyciężczyni 30. 8 sierpnia 1971 Houston Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Judy Tegart Dalton 6:3, 1:6, 6:2 Zwyciężczyni 31. 15 sierpnia 1971 Indianapolis Ceglana Judy Tegart Dalton Julie Heldman Linda Tuero 6:1, 6:2 Finalistka 12. 22 sierpnia 1971 Chicago Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Judy Tegart Dalton 4:6, 6:7 Zwyciężczyni 32. 26 września 1971 Los Angeles Twarda Rosie Casals Françoise Durr Judy Tegart Dalton 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 33. 3 października 1971 Phoenix Twarda Rosie Casals Françoise Durr Judy Tegart Dalton 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 34. 5 grudnia 1971 Christchurch Trawiasta Rosie Casals Françoise Durr Judy Tegart Dalton 6:3, 9:8(6) Zwyciężczyni 35. 20 lutego 1972 Oklahoma City Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Judy Tegart Dalton 6:7(4), 7:6(2), 6:2 Zwyciężczyni 36. 13 marca 1972 Dallas Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Judy Tegart Dalton 6:3, 4:6, 7:5 Zwyciężczyni 37. 26 marca 1972 Richmond Ceglana (hala) Rosie Casals Karen Krantzcke Judy Tegart Dalton 7:5, 7:6 Zwyciężczyni 38. 2 kwietnia 1972 San Juan Twarda Rosie Casals Karen Krantzcke Judy Tegart Dalton 6:2, 6:3 Finalistka 13. 9 kwietnia 1972 Jacksonville Ceglana Vicky Berner Karen Krantzcke Judy Tegart Dalton 5:7, 1:6 Zwyciężczyni 39. 3 czerwca 1972 French Open Ceglana Betty Stöve Winnie Shaw Christine Truman Janes 6:1, 6:2 Finalistka 14. 18 czerwca 1972 Bristol Trawiasta Rosie Casals Helen Gourlay Cawley Karen Krantzcke 4:6, 2:6 Zwyciężczyni 40. 24 czerwca 1972 Londyn Trawiasta Rosie Casals Brenda Kirk Pat Walkden-Pretorius 5:7, 6:0, 6:2 Zwyciężczyni 41. 8 lipca 1972 Wimbledon Trawiasta Betty Stöve Françoise Durr Judy Tegart Dalton 6:2, 4:6, 6:3 Finalistka 15. 27 sierpnia 1972 Newport Trawiasta Rosie Casals Lesley Hunt Margaret Smith Court 2:6, 2:6 Zwyciężczyni 42. 24 września 1972 Albany Twarda Ann Haydon-Jones Lesley Hunt Margaret Smith Court 7:5, 2:6, 7:6(4) Finalistka 16. 11 lutego 1973 Miami Ceglana Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 6:4, 2:6, 3:6 Zwyciężczyni 43. 25 lutego 1973 Indianapolis Dywanowa (hala) Rosie Casals Lesley Hunt Margaret Smith Court 7:6, 6:4 Zwyciężczyni 44. 4 marca 1973 Detroit Dywanowa (hala) Rosie Casals Karen Krantzcke Betty Stöve 6:3, 3:6, 6:1 Zwyciężczyni 45. 11 marca 1973 Chicago Dywanowa (hala) Rosie Casals Karen Krantzcke Betty Stöve 6:4, 6:2 Zwyciężczyni 46. 15 kwietnia 1973 Boston Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 6:4, 6:2 Zwyciężczyni 47. 22 kwietnia 1973 Jacksonville Ceglana Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 7:6, 5:7, 6:3 Finalistka 17. 6 maja 1973 Hilton Head Ceglana Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 6:3, 4:6, 3:6 Zwyciężczyni 48. 9 czerwca 1973 Mobile Rosie Casals Françoise Durr Valerie Ziegenfuss 6:3, 4:6, 6:2 Zwyciężczyni 49. 17 czerwca 1973 Nottingham Trawiasta Rosie Casals Chris Evert Betty Stöve 6:2, 9:7 Zwyciężczyni 50. 24 czerwca 1973 Londyn Trawiasta Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 4:6, 6:3, 7:5 Zwyciężczyni 51. 8 lipca 1973 Wimbledon Trawiasta Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 6:1, 4:6, 7:5 Zwyciężczyni 52. 5 sierpnia 1973 Denver Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 3:2 (mecz przerwany przez Finalistka 18. 8 września 1973 US Open Twarda Rosie Casals Margaret Smith Court Virginia Wade 6:3, 3:6, 5:7 Finalistka 19. 16 września 1973 Hilton Head Island Dywanowa (hala) Chris Evert Evonne Goolagong Margaret Smith Court 6:3, 3:6, 4:6 Finalistka 20. 7 października 1973 Phoenix Twarda Rosie Casals Kerry Harris Kerry Melville 4:6, 4:6 Zwyciężczyni 53. 29 listopada 1973 Baltimore Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 3:6, 6:4, 6:2 Zwyciężczyni 54. 20 stycznia 1974 San Francisco Dywanowa (hala) Chris Evert Françoise Durr Betty Stöve 6:4, 6:2 Finalistka 21. 27 stycznia 1974 Mission Viejo, Twarda Chris Evert Kerry Harris Lesley Hunt 5:7, 4:6 Zwyciężczyni 55. 3 lutego 1974 Waszyngton Dywanowa (hala) Betty Stöve Françoise Durr Kerry Harris 6:1, 6:7, 7:5 Zwyciężczyni 56. 24 lutego 1974 Detroit Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 2:6, 6:4, 7:5 Zwyciężczyni 57. 3 marca 1974 Chicago Dywanowa (hala) Chris Evert Françoise Durr Betty Stöve 3:6, 6:4, 6:4 Zwyciężczyni 58. 24 marca 1974 Akron Dywanowa (hala) Rosie Casals Julie Heldman Olga Morozowa 6:2, 6:4 Zwyciężczyni 59. 28 kwietnia 1974 Filadelfia Twarda Rosie Casals Kerry Harris Lesley Hunt 6:3, 7:6 Zwyciężczyni 60. 7 września 1974 US Open Ceglana Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 7:6, 6:7, 6:4 Finalistka 22. 22 września 1974 Orlando Ceglana Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 3:6, 7:6(2), 4:6 Zwyciężczyni 61. 20 października 1974 Los Angeles Dywanowa (hala) Rosie Casals Françoise Durr Betty Stöve 6:1, 6:7(2), 7:5 Finalistka 23. 3 listopada 1974 Hilton Head Island Dywanowa (hala) Chris Evert Evonne Goolagong Virginia Wade 6:3, 4:6, 3:6 Zwyciężczyni 62. 12 stycznia 1975 San Francisco Dywanowa (hala) Chris Evert Rosie Casals Virginia Wade 6:2, 7:5 Zwyciężczyni 63. 19 stycznia 1975 Sarasota Dywanowa (hala) Chris Evert Betty Stöve Virginia Wade 6:4, 6:2 Zwyciężczyni 64. 9 marca 1975 Boston Dywanowa (hala) Rosie Casals Chris Evert Martina Navrátilová 6:3, 6:4 Finalistka 24. 30 marca 1975 Filadelfia Dywanowa (hala) Rosie Casals Evonne Goolagong Betty Stöve 6:4, 4:6, 6:7(3) Finalistka 25. 12 kwietnia 1975 Tokio, WTA Doubles Dywanowa (hala) Rosie Casals Margaret Smith Court Virginia Wade 7:6(2), 6:7(2), 2:6 Finalistka 26. 6 września 1975 US Open Ceglana Rosie Casals Margaret Smith Court Virginia Wade 5:7, 6:2, 6:7 Zwyciężczyni 65. 30 października 1975 Charlotte Ceglana Rosie Casals Zwyciężczyni 66. 6 marca 1976 San Francisco Dywanowa (hala) Betty Stöve Rosie Casals Françoise Durr 6:4, 6:1 Zwyciężczyni 67. 3 kwietnia 1976 Filadelfia Twarda Betty Stöve Rosie Casals Françoise Durr 7:6(4), 6:4 Zwyciężczyni 68. 26 kwietnia 1976 Tokio, WTA Doubles Dywanowa (hala) Betty Stöve Mona Guerrant Ann Kiyomura 6:3, 6:2 Finalistka 27. 4 lipca 1976 Wimbledon Trawiasta Betty Stöve Chris Evert Martina Navrátilová 1:6, 6:2, 5:7 Zwyciężczyni 69. 10 października 1976 Phoenix Twarda Betty Stöve Linky Boshoff Ilana Kloss 6:2, 6:1 Finalistka 28. 23 listopada 1976 Palm Springs Twarda Betty Stöve Chris Evert Martina Navrátilová 2:6, 4:6 Zwyciężczyni 70. 17 kwietnia 1977 Port Washington Dywanowa (hala) Renée Richards Patricia Bostrom Jane Stratton 6:3, 6:0 Zwyciężczyni 71. 16 października 1977 Phoenix Twarda Martina Navrátilová Helen Gourlay Cawley JoAnne Russell 6:0, 7:5 Zwyciężczyni 72. 30 października 1977 San Juan Twarda Rosie Casals Linky Boshoff Ilana Kloss 4:6, 6:2, 6:3 Zwyciężczyni 73. 11 grudnia 1977 Londyn Twarda (hala) Renáta Tomanová Betty Stöve Virginia Wade 6:2, 6:3 Zwyciężczyni 74. 8 stycznia 1978 Waszyngton Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Betty Stöve Wendy Turnbull 6:3, 7:5 Zwyciężczyni 75. 22 stycznia 1978 Houston Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Greer Stevens Mona Guerrant 7:6(4), 4:6, 7:6(4) Zwyciężczyni 76. 26 lutego 1978 Detroit Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Kerry Reid Wendy Turnbull 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 77. 5 marca 1978 Kansas City Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Kerry Reid Wendy Turnbull 6:4, 6:4 Zwyciężczyni 78. 19 marca 1978 Boston Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Evonne Goolagong Cawley Betty Stöve 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 79. 7 kwietnia 1978 Tokio, WTA Doubles Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Françoise Durr Virginia Wade 7:5, 6:3 Zwyciężczyni 80. 16 kwietnia 1978 Hilton Head Ceglana Martina Navrátilová Mona Guerrant Greer Stevens 6:3, 7:5 Finalistka 29. 25 czerwca 1978 Eastbourne Trawiasta Martina Navrátilová Chris Evert Betty Stöve 4:6, 7:6, 5:7 Zwyciężczyni 81. 9 września 1978 US Open Twarda Martina Navrátilová Kerry Reid Wendy Turnbull 7:6, 6:4 Zwyciężczyni 82. 24 września 1978 Montreal Twarda (hala) Julie Anthony Ilana Kloss Marise Kruger 6:4, 6:4 Zwyciężczyni 83. 19 listopada 1978 Palm Springs Twarda (hala) Martina Navrátilová Kerry Reid Wendy Turnbull 6:3, 6:4 Finalistka 30. 17 czerwca 1979 Chichester Trawiasta Martina Navrátilová Greer Stevens Wendy Turnbull 3:6, 6:1, 5:7 Zwyciężczyni 84. 7 lipca 1979 Wimbledon Trawiasta Martina Navrátilová Betty Stöve Wendy Turnbull 5:7, 6:3, 6:2 Finalistka 31. 19 sierpnia 1979 Richmond Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Betty Stöve Wendy Turnbull 1:6, 4:6 Finalistka 32. 8 września 1979 US Open Twarda Martina Navrátilová Betty Stöve Wendy Turnbull 5:7, 3:6 Zwyciężczyni 85. 7 października 1979 Minneapolis Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Betty Stöve Wendy Turnbull 6:4, 7:6(7) Finalistka 33. 4 listopada 1979 Sztokholm Dywanowa (hala) Ilana Kloss Betty Stöve Wendy Turnbull 5:7, 6:7 Zwyciężczyni 86. 11 listopada 1979 Filderstadt Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Betty Stöve Wendy Turnbull 6:3, 6:3 Zwyciężczyni 87. 2 grudnia 1979 Melbourne Trawiasta Wendy Turnbull Dianne Fromholtz Anne Smith 6:3, 6:3 Zwyciężczyni 88. 9 grudnia 1979 Sydney Trawiasta Wendy Turnbull Sue Barker Pam Shriver 7:5, 6:4 Zwyciężczyni 89. 7 stycznia 1980 Landover Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Rosie Casals Chris Evert-Lloyd 6:4, 6:3 Zwyciężczyni 90. 20 stycznia 1980 Kansas City Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Laura duPont Pam Shriver 6:3, 6:1 Zwyciężczyni 91. 27 stycznia 1980 Chicago Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Sylvia Hanika Kathy Jordan 6:3, 6:1 Zwyciężczyni 92. 24 lutego 1980 Detroit Dywanowa (hala) Ilana Kloss Kathy Jordan Anne Smith 3:6, 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 93. 2 marca 1980 Houston Ceglana Ilana Kloss Betty Stöve Wendy Turnbull 3:6, 6:1, 6:4 Zwyciężczyni 94. 9 marca 1980 Dallas Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Rosie Casals Wendy Turnbull 4:6, 6:3, 6:3 Finalistka 34. 16 marca 1980 Boston Dywanowa (hala) Ilana Kloss Rosie Casals Wendy Turnbull 4:6, 6:7(4) Zwyciężczyni 95. 23 marca 1980 Nowy Jork Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Rosie Casals Wendy Turnbull 6:3, 4:6, 6:3 Zwyciężczyni 96. 4 kwietnia 1980 Tokio, WTA Doubles Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Sue Barker Ann Kiyomura 7:5, 6:3 Zwyciężczyni 97. 27 lipca 1980 Richmond Dywanowa (hala) Martina Navrátilová Pam Shriver Anne Smith 6:4, 4:6, 6:3 Zwyciężczyni 98. 6 września 1980 US Open Twarda Martina Navrátilová Pam Shriver Betty Stöve 7:6(2), 7:5 Finalistka 35. 15 czerwca 1981 Surbiton Trawiasta Ilana Kloss Sue Barker Ann Kiyomura 1:6, 7:6, 1:6 Finalistka 36. 14 marca 1982 Dallas Dywanowa (hala) Ilana Kloss Martina Navrátilová Pam Shriver 4:6, 4:6 Finalistka 37. 9 maja 1982 Perugia Ceglana Ilana Kloss Kathleen Horvath Yvonne Vermaak 6:2, 4:6, 6:7 Finalistka 38. 6 czerwca 1982 Beckenham Trawiasta Ilana Kloss Sue Barker Pam Shriver 2:6, 4:6 Finalistka 39. 15 sierpnia 1982 Atlanta Twarda Chris Evert-Lloyd Kathy Jordan Betsy Nagelsen 6:4, 6:7(11), 6:7(3) Zwyciężczyni 99. 21 listopada 1982 Brisbane Trawiasta Anne Smith Claudia Kohde-Kilsch Eva Pfaff 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 100. 3 kwietnia 1983 Tokio, WTA Doubles Dywanowa (hala) Sharon Walsh Kathy Jordan Anne Smith 6:1, 6:1 Zwyciężczyni 101. 24 kwietnia 1983 Orlando Ceglana Anne Smith Martina Navrátilová Pam Shriver 6:3, 1:6, 7:6(9) Zwyciężczyni 102. 5 czerwca 1983 Beckenham Trawiasta Ilana Kloss Barbara Potter Sharon Walsh mecz nie odbył się Zwyciężczyni 103. 12 czerwca 1983 Birmingham Trawiasta Sharon Walsh Beverly Mould Elizabeth Sayers 6:2, 6:4 Zwyciężczyni 104. 2 października 1983 Hartford Dywanowa (hala) Sharon Walsh Kathy Jordan Barbara Potter 3:6, 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 105. 12 lutego 1984 Chicago Dywanowa (hala) Sharon Walsh Barbara Potter Pam Shriver 5:7, 6:3, 6:3
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału Finalistka 1. 2 października 1960 Berkeley Trawiasta Antonio Palafox Carole Caldwell Chris Caldwell 6:4, 3:6, 4:6 Finalistka 2. 10 kwietnia 1966 Johannesburg Twarda Frew McMillan Margaret Smith Fred Stolle 4:6, 5:7 Zwyciężczyni 1. 7 maja 1966 Los Angeles Twarda Jerry Cromwell Mandy Einstein Vladimir Petrović 8:6, 6:2 Finalistka 3. 9 lipca 1966 Wimbledon Trawiasta Dennis Ralston Margaret Smith Ken Fletcher 6:4, 3:6, 3:6 Zwyciężczyni 2. 4 czerwca 1967 French Championships Ceglana Owen Davidson Ann Haydon-Jones Ion Țiriac 6:3, 6:1 Zwyciężczyni 3. 6 lipca 1967 Wimbledon Trawiasta Owen Davidson Maria Bueno Ken Fletcher 7:5, 6:2 Zwyciężczyni 4. 10 września 1967 U.S. Championships Trawiasta Owen Davidson Rosie Casals Stan Smith 6:3, 6:2 Finalistka 4. 7 stycznia 1968 Perth Trawiasta Ray Ruffels Margaret Smith Court Brian Bowman 7:5, 4:6, 4:6 Zwyciężczyni 5. 29 stycznia 1968 Australian Championships Trawiasta Dick Crealy Margaret Smith Court Allan Stone walkower
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału Finalistka 1. 7 czerwca 1968 French Open Ceglana Owen Davidson Françoise Durr Jean-Claude Barclay 1:6, 4:6 Zwyciężczyni 1. 12 kwietnia 1970 Durban Twarda Bob Hewitt Margaret Smith Court Marty Riessen 6:3, 6:4 Zwyciężczyni 2. 7 czerwca 1970 French Open Ceglana Bob Hewitt Françoise Durr Jean-Claude Barclay 3:6, 6:4, 6:2 Zwyciężczyni 3. 3 lipca 1971 Wimbledon Trawiasta Owen Davidson Margaret Smith Court Marty Riessen 3:6, 6:2, 15:13 Zwyciężczyni 4. 11 września 1971 US Open Trawiasta Owen Davidson Betty Stöve Bob Maud 6:3, 7:5 Zwyciężczyni 5. 8 lipca 1973 Wimbledon Trawiasta Owen Davidson Janet Newberry Raul Ramírez 6:3, 6:2 Zwyciężczyni 6. 9 września 1973 US Open Trawiasta Owen Davidson Margaret Smith Court Marty Riessen 6:3, 3:6, 7:6 Zwyciężczyni 7. 6 lipca 1974 Wimbledon Trawiasta Owen Davidson Lesley Charles Mark Farrell 6:3, 9:7 Zwyciężczyni 8. 3 listopada 1974 Hilton Head Island Dywanowa (hala) Stan Smith Evonne Goolagong Rod Laver 3:6, 6:2, 7:5 Zwyciężczyni 9. 4 maja 1975 Scottsdale Twarda Tony Trabert Margaret Smith Court Frank Sedgman 6:4, 6:2 Finalistka 2. 6 września 1975 US Open Ceglana Fred Stolle Rosie Casals Dick Stockton 3:6, 7:6, 3:6 Zwyciężczyni 10. 12 września 1976 US Open Ceglana Phil Dent Betty Stöve Frew McMillan 3:6, 6:2, 7:5 Finalistka 3. 11 września 1977 US Open Twarda Vitas Gerulaitis Betty Stöve Frew McMillan 2:6, 6:3, 3:6 Zwyciężczyni 11. 27 listopada 1977 Tokio Dywanowa (hala) Manuel Orantes Kristien Shaw Cliff Drysdale 6:4, 6:4 Finalistka 4. 8 lipca 1978 Wimbledon Trawiasta Ray Ruffels Betty Stöve Frew McMillan 2:6, 2:6 Finalistka 5. 10 września 1978 US Open Twarda Ray Ruffels Betty Stöve Frew McMillan 3:6, 6:7 Finalistka 6. 2 lipca 1983 Wimbledon Trawiasta Steve Denton Wendy Turnbull John Lloyd 7:6(5), 6:7(5), 5:7
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik 1975 Finał Rosie Casals Margaret Court Virginia Wade 7:6(2), 6:7(2), 2:6 1976 Zwycięstwo Betty Stöve Mona Guerrant Ann Kiyomura 6:3, 6:2 1977 Półfinał Rosie Casals Martina Navrátilová Betty Stöve 6:7, 6:7 1978 Zwycięstwo Martina Navrátilová Françoise Durr Virginia Wade 6:4, 6:4 1980 Zwycięstwo Martina Navrátilová Sue Barker Ann Kiyomura 7:5, 6:3 1981 Ćwierćfinał Andrea Jaeger Kathy Jordan Anne Smith 3:6, 7:6, 6:7 1982 Ćwierćfinał Ilana Kloss Sue Barker Ann Kiyomura 5:7, 1:6 1983 Zwycięstwo Sharon Walsh Kathy Jordan Anne Smith 6:1, 6:1 1984 Półfinał Sharon Walsh Barbara Jordan Elizabeth Sayers 0:6, 6:3, 6:7(4)
↑ Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017. ↑a b c d W sezonie wystąpiła w rozgrywkach, ale nie uzyskała odpowiedniej ilości punktów ani startów, aby pojawić się w rankingu WTA. ↑ About The USTA Billie Jean King National Tennis Center . USTA. [dostęp 2012-08-21]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-11-24)]. (ang.) .↑ „Billie Jean King Named 'Woman Athlete of the Year'”, Daily Capital News,Jefferson City, Missouri , January 13, 1968, page 6. ↑ NYTimes: Obama uhonorował Medalem Wolności 16 wzorowych obywateli .↑ Bartosz Dudek: Ostentacyjny gest USA. Do Soczi wysyłają homoseksualistów . dw.de, 2013-12-18. [dostęp 2014-02-05]. (pol.) . ↑ Billie Jean King w bazieNotable Names Database (ang.) ↑ Billie Jean King, Dennis & Judy Shepard, Doonesbury, Harper’s and Many Others Honored at the 11th Annual GLAAD Media Awards Presented by ABSOLUT VODKA . glaad.org, 2000-05-23. [dostęp 2012-07-05]. [zarchiwizowane ztego adresu (2007-09-26)]. (ang.) .↑ Ever i Navratilova o legendzie tenisa Billie Jean King . pittsburghlive.com. [zarchiwizowane ztego adresu (2009-04-22)].↑ Zwyciężczyni trójmeczu. Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych
1922–1930 1931–1940 1941–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
1901–1910 1911–1920 1921–1930 1931–1939 1940–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
Triumfatorki
Wimbledonu w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910 1911–1920 1921–1930 1931–1939 1940–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
Triumfatorki
US Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910 1911–1920 1921–1930 1931–1940 1941–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
1907–1910 1911–1920 1921–1930 1931–1939 1940–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
Triumfatorki
US Open w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910 1911–1920 1921–1930 1931–1940 1941–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
1913–1920 1921–1930 1931–1939 1940–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
1922–1930 1931–1940 1941–1950 1951–1960 1961–1969 1970–1990 1991–2000
1902–1910 1911–1920 1921–1930 1931–1939 1940–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
Triumfatorzy
US Open w grze mieszanej (XX wiek)
1901–1910 1911–1920 1921–1930 1931–1940 1941–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
1913–1920 1921–1930 1931–1939 1940–1950 1951–1960 1961–1970 1971–1980 1981–1990 1991–2000
