Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Bichon frise

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bichon frise
Ilustracja
Bichon frise
Inne nazwy

Bichon à poil fries, Tenerife Dog, Biszon kędzierzawy

Kraj patronacki

Belgia/Francja

Kraj pochodzenia

Teneryfa (Hiszpania)

Wymiary
Wysokość

max. 30 cm[1]

Masa

5–6 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa IX, Sekcja 1,
numer wzorca 215

AKC

Non-sporting

ANKC

Grupa 1 (Toys)

CKC

Grupa 6 – Non-Sporting Dogs

KC(UK)

Toy

NZKC

Toy

UKC

Grupa 8 – Companion Dog

Wzorce rasy
Multimedia w Wikimedia Commons

Bichon frisé – jedna zras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcjibiszonów i ras pokrewnych. Wedługklasyfikacji FCI nie podlegapróbom pracy[2]. i jest uznany za rasę francusko-belgijską. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, należy do grupy psów użytkowych[3].

Rys historyczny

[edytuj |edytuj kod]

Pod koniecśredniowiecza był dobrze znany weWłoszech iFrancji. NaTeneryfę został sprowadzony przezHiszpanów. W 1934 roku ustalono wzorzec rasy[1]. Współcześnie cieszy się popularnością m.in. wStanach Zjednoczonych i wWielkiej Brytanii jako pies rodzinny. Wyglądem jest zbliżony do swojego krewniakabiszona bolońskiego.

Charakterystyka

[edytuj |edytuj kod]
W dbaniu o kondycje sierści i skóry psa ważna jest regularność. Powinno się już od wieku szczenięcego wprowadzać regularne zabiegi czesania, a przy osobniku 6-8 miesięcy należy powoli rozważać strzyżenie[4]

Bichon frisé ma radosne usposobienie i jest dość temperamentny. Porusza się żwawo. Makufę średniej długości. Jego sierść jest długa i przypomina futrokozy mongolskiej. Głowę trzyma wysoko oraz dumnie podniesioną. Oczy psa według wzorca rasy powinny być bezwzględnie ciemne oraz posiadać zewnętrzne, ciemne obwódki. Oczy biszona nie powinny mieć widocznychbiałkówek. U psów tej rasy występujezgryz nożycowy, tzn.siekacze żuchwy zachodzą na siekacze szczęki, tak, że ich przednia ściana opiera się lekko o tylną ścianę górnych siekaczy. Szyja jest dość długa: powinna stanowić około 1/3 długości tułowia[5].

Przynależność do rasy bezwzględnie wyklucza występowanie[5]:

  • różowego nosa
  • cielistych warg
  • prognatyzmu (tyłozgryzprzodozgryz) rozwiniętego w takim stopniu, że siekacze się ze sobą nie stykają
  • jasnych oczu
  • ogona zawiniętego lub skręconego spiralnie
  • czarnych plam na szacie (nie mylić z ciemną pigmentacją skóry pod białą szatą – ciemna pigmentacja skóry jest cechą pożądaną).

Wbrew niektórym poglądom, nie istnieje odmiana tej rasy o brązowej sierści. Mimo że niski wzrost (max. 30 cm) jest pożądany[5], to nie istnieje również odmiana „małego” bichona frisé[6].

Pielęgnacja

[edytuj |edytuj kod]
Dwuletni bichon frisé po wizycie ugroomera

Należy zauważyć, że psy tej rasy nie linieją, z czego wynika również konieczność podcinania włosów, najlepiej co około 4 tygodnie. Powinno się stosować jedynie preparaty, które są przeznaczone dla psów tej rasy oraz są delikatne – nie powodują podrażnień bądź reakcji alergicznych u psa[7].

Ważne jest regularne szczotkowanie psa ze względu na podatność włosów na tworzenie siękołtunów. Taki zabieg powinno się przeprowadzać 2-3 razy w tygodniu (najlepiej codziennie)[8].

Szczenię rasy bichon frisé

Zaleca się szczotkowanie zębów co najmniej raz w tygodniu[7].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abDavid Taylor: Księga psów. s. 104–105.
  2. Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 334.
  3. Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. s. 189.
  4. How to Groom a Bichon Frise [online], Groomers Online [dostęp 2024-04-09] .
  5. abcWzorzec FCI nr 215 /11. 05. 1998/ [online], ZKWP, 11 maja 1998 [dostęp 2024-04-09] .
  6. PrimaryP. Administrator PrimaryP.,Before You Buy Your Puppy [online], Bichon Frise Club of America [dostęp 2024-04-09] (ang.).
  7. abPrimaryP. Administrator PrimaryP.,Grooming Tips [online], Bichon Frise Club of America [dostęp 2024-04-09] (ang.).
  8. How to Groom a Bichon Frise [online], Groomers Online [dostęp 2024-04-09] .

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012.ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 41.ISBN 83-7073-122-8.
  • Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999.ISBN 83-05-13030-4.
  • David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995.ISBN 83-7129-102-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bichon_frise&oldid=74942250
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp