Bichon frisé – jedna zras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcjibiszonów i ras pokrewnych. Wedługklasyfikacji FCI nie podlegapróbom pracy[2]. i jest uznany za rasę francusko-belgijską. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, należy do grupy psów użytkowych[3].
W dbaniu o kondycje sierści i skóry psa ważna jest regularność. Powinno się już od wieku szczenięcego wprowadzać regularne zabiegi czesania, a przy osobniku 6-8 miesięcy należy powoli rozważać strzyżenie[4]
Bichon frisé ma radosne usposobienie i jest dość temperamentny. Porusza się żwawo. Makufę średniej długości. Jego sierść jest długa i przypomina futrokozy mongolskiej. Głowę trzyma wysoko oraz dumnie podniesioną. Oczy psa według wzorca rasy powinny być bezwzględnie ciemne oraz posiadać zewnętrzne, ciemne obwódki. Oczy biszona nie powinny mieć widocznychbiałkówek. U psów tej rasy występujezgryz nożycowy, tzn.siekacze żuchwy zachodzą na siekacze szczęki, tak, że ich przednia ściana opiera się lekko o tylną ścianę górnych siekaczy. Szyja jest dość długa: powinna stanowić około 1/3 długości tułowia[5].
Przynależność do rasy bezwzględnie wyklucza występowanie[5]:
czarnych plam na szacie (nie mylić z ciemną pigmentacją skóry pod białą szatą – ciemna pigmentacja skóry jest cechą pożądaną).
Wbrew niektórym poglądom, nie istnieje odmiana tej rasy o brązowej sierści. Mimo że niski wzrost (max. 30 cm) jest pożądany[5], to nie istnieje również odmiana „małego” bichona frisé[6].
Należy zauważyć, że psy tej rasy nie linieją, z czego wynika również konieczność podcinania włosów, najlepiej co około 4 tygodnie. Powinno się stosować jedynie preparaty, które są przeznaczone dla psów tej rasy oraz są delikatne – nie powodują podrażnień bądź reakcji alergicznych u psa[7].
Ważne jest regularne szczotkowanie psa ze względu na podatność włosów na tworzenie siękołtunów. Taki zabieg powinno się przeprowadzać 2-3 razy w tygodniu (najlepiej codziennie)[8].
Szczenię rasy bichon frisé
Zaleca się szczotkowanie zębów co najmniej raz w tygodniu[7].
Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012.ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce
Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 41.ISBN 83-7073-122-8.
Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999.ISBN 83-05-13030-4. Brak numerów stron w książce
David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995.ISBN 83-7129-102-7. Brak numerów stron w książce