_-_Girl_with_Cherries_-_Metropolitan_Museum_of_Art.jpg) Portret Bianki Marii namalowany z okazji jej zaręczyn z Janem Korwinem (1487) | |||
 | |||
| Cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego | |||
| Okres | |||
|---|---|---|---|
| Jako żona | |||
| Poprzedniczka | |||
| Następczyni | |||
| Królowa Rzymian (Niemiec) | |||
| Okres | |||
| Jako żona | |||
| Poprzedniczka | |||
| Następczyni | |||
| Dane biograficzne | |||
| Dynastia | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Ojciec | |||
| Matka | |||
| Mąż | |||
| |||
Bianca Maria Sforza (ur.5 kwietnia1472 wMediolanie, zm.31 grudnia1510 wInnsbrucku) – córkaGaleazza Marii Sforzy, księcia Mediolanu, i Bony Sabaudzkiej, córkiksięcia SabaudiiLudwika I. Młodsza siostraGiana Galeazza Sforzy.
W styczniu 1474, kiedy Bianca nie miała jeszcze dwóch lat, poślubiła swojego kuzynaFiliberta I Myśliwego, księcia Sabaudii (1465–1482). Filibert zmarł na wiosnę 1482, a Bianca w wieku 10 lat została wdową. Powróciła do Mediolanu i wychowywała się na dworze swojego stryja,Ludwika Sforzy zwanegoil Moro. Nie była szczególnie urodziwa, ale spory posag, jaki przeznaczył jej stryj sprawiał, że było sporo kandydatów do jej ręki. Bianca była wychowywana w tradycyjny sposób. Młoda księżniczka szczególnie lubiła wyszywać.
W listopadzie 1487 w zamku mediolańskim Bianca została zaślubionaper procuraJanowi Korwinowi, nieślubnemu synowikróla węgierskiegoMacieja Korwina. Księżniczka nie dołączyła jednak do męża z powodu niechęci ze strony żony Macieja -Beatrycze Aragońskiej, która nie zgodziła się na sukcesję i małżeństwo pasierba[1].
1 grudnia 1493 wMediolanie odbył się ślub Bianki Marii zkrólem NiemiecMaksymilianem I Habsburgiem, synem cesarzaFryderyka III iEleonory, córkikróla PortugaliiEdwarda I, wdowcem poMarii Burgundzkiej, reprezentowanym przezbiskupaBressanone. Po mszy ślubnej Bianca została ukoronowana złotąkoroną przysłaną przez Maksymiliana. Maksymilian dostał tytułem posagu 400 000dukatów, co pomogło królowi mającemu kłopoty finansowe[2].
Już 3 grudnia 1493 Bianca wyruszyła w podróż doInnsbrucku, jednak spotkała swego męża dopiero wniedzielę palmową następnego roku. Wtedy też doszło do skonsumowania małżeństwa. Wkrótce Bianca zaszła w ciążę, którą trzy miesiące później poroniła w drodze doFlandrii. Po tym poronieniu Bianca nie mogła mieć więcej dzieci[3]. Maksymilian rozczarował się urodą swojej nowej żony. Często ją zdradzał i, jak twierdzą niektóre źródła, zaraził jąkiłą.
Po wygnaniu Ludwika Sforzy z Mediolanu, Bianca pomagała swej szwagierceIzabeli Aragońskiej w odzyskaniu księstwa mediolańskiego dla jej synaFrancesca[4]. W 1508 Bianca towarzyszyła mężowi w wyprawie doWłoch, podczas której została wTrydencie koronowana na cesarzową. Wkrótce jej stan zdrowia się pogorszył. Zmarła w 1510[3]. Została pochowana w krypcie Habsburgów wOpactwie Stams.
Jeden z portretów Bianki Marii Sforzy autorstwaAmbrogia de Predis znajduje się wNational Gallery of Art of the United States, wWaszyngtonie.
