Ulistnienie naprzeciwległe. Liście bezprzylistków, krótkoogonkowe, 5-7 listkowe, listki jajowatoeliptyczne i grubopiłkowane. Rozwijają się równocześnie z kwiatami.
Bez czarny łatwo odróżnić w czasie kwitnienia po kwiatostanach – spłaszczonychpodbaldachach i kwiatach barwy białej oraz w czasie owocowania – po owocach czarnych. Bez czarny bez kwiatów i owoców różni się białym rdzeniem wewnątrz pędów[6].
Roślina trująca: cała roślina jest trująca, również owoce są trujące dla ludzi, zjadane są jednak przez niektóre ptaki. Po ugotowaniu lub usmażeniu owoce tracą właściwości trujące[8][9]. U ludzizatrucie objawia siębólem głowy,wymiotami,biegunką.
Roślina ozdobna, uprawiana ze względu na swoje piękne kwiatostany i jaskrawoczerwone owoce. Łatwo można ją rozmnażać przezsadzonki pędowe wykonane z bocznych pędów o długości ok. 30 cm w miesiącach sierpień – wrzesień. Ukorzeniają się one w wilgotnej ziemi lub w wodzie.
Odmiany uprawne
'Plumosa Aurea' – krzewy osiągające do 2–3 m wysokości i szerokości. Listki powcinane, złotożółte[10].
↑Adam Zając, Maria Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 495.ISBN 83-915161-1-3.
↑abLucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 440.ISBN 83-0114342-8.
↑Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006.ISBN 83-01-14439-4. Brak numerów stron w książce
↑Łukasz Łuczaj: Dzika Kuchnia. Brak numerów stron w książce
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006.ISBN 83-01-14342-8. Brak numerów stron w książce
Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973. Brak numerów stron w książce
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. Brak numerów stron w książce
