 | |||
| Państwo działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| profesor | |||
| Specjalność:biofizyka,fizjologia | |||
| Alma Mater | |||
| Uczelnia | |||
| Odznaczenia | |||
  | |||
| Nagrody | |||
| |||
| |||
Bernard Katz (ur.26 marca1911 wLipsku, zm.20 kwietnia2003 wLondynie) – elektrofizjologangielski, laureatNagrody Nobla z medycyny1970 roku[1].
Pochodził z rodziny żydowskich imigrantów pochodzeniarosyjskiego, wychowywał się i kształcił wNiemczech. W 1934 roku ukończył studia medyczne naUniwersytecie w Lipsku, rok później wraz z rodziną opuścił Niemcy w obliczu narastającego zagrożenia hitlerowskiego. WLondynie w Kolegium Uniwersyteckim współpracował zArchibaldem Vivianem Hillem. W późniejszych latach pracował także z innymi noblistami – po obronie doktoratu w 1938 roku wyjechał doSydney, gdzie poznałJohna Ecclesa, a po powrocie do Wielkiej Brytanii (powojnie) w Kolegium Uniwersyteckim w Londynie pracował zAlanem Hodgkinem iAndrew Huxleyem. W czasie wojny służył wRAF jako oficer radiolokacyjny.
W 1941 roku został poddanym (obywatelem) brytyjskim. Od 1952 roku był profesoremUniversity College London, kierował departamentem biofizyki. Został wybrany doRoyal Society, a także do Narodowej Akademii Nauk wWaszyngtonie. Od 1978 roku nosił tytułprofessor emeritus. W 1970 roku nadano mu tytuł szlacheckiSir. LaureatMedalu Copleya.
Prowadził badania nad rolą acetylocholiny w przekaźnictwie nerwowym. Wykazał, że wydziela się ona wsynapsie pod wpływem dochodzącego impulsu; odkrył rolę wapnia jako wyzwalaczaacetylocholiny. Za badania nadneuroprzekaźnikami został laureatemNagrody Nobla w 1970 roku w dziedzinie fizjologii lub medycyny, wraz zUlfem von Eulerem iJuliusem Axelrodem[1]. Prace trójki uczonych umożliwiły zrozumienie wielu podstawowych zagadnień związanych z przekazywaniem informacji w układzie nerwowym, a także opracowanie nowych metod leczenia w neurologii i psychiatrii.
.png)
