Belitung (indonez. Pulau Belitung,ang. Billiton) –wyspa wIndonezji wprowincjiWyspy Bangka i Belitung.
Leży pomiędzySumatrą aBorneo; od północy oblewa jąMorze Południowochińskie; od południaMorze Jawajskie; od zachoducieśnina Gaspar oddzielająca od wyspyBangka; od wschoducieśnina Karimata oddzielająca od Borneo. Otoczona przez 189 mniejszych wysp. Powierzchnia 4833 km²; pagórkowata (najwyższe wzniesienie Gunung Tajam 510 m n.p.m.); niegdyś cała porośniętalasem równikowym, obecnie ponad 40% powierzchni zajmują plantacje palmy olejowej. Część powierzchni została zdewastowana wskutek eksploatacji złóż cyny. Piękne piaszczyste plaże.
Ludność 205 tys. mieszkańców (1998), przeważająMalajowie. Główne miastaTanjung Pandan, Manggar. Uprawapalmy olejowej,palmy kokosowej,pieprzu,kawy,kauczukowca; wydobyciecyny,kaolinu,kwarcu iskał granitowych.
Od VII w. należała do królestwaSrivijaya, od X w. do imperiumMajapahit; od XVI w. dosułtanatu Palembang. Od 1812 r. posiadłośćbrytyjska, w 1824 r. przekazana na mocyukładu londyńskiegoHolendrom; którzy rozpoczęli wydobycie cyny. Od 1950 r. należy do Indonezji.