_-_Facade.jpg) | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Wezwanie | |||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||
| Relikwie | św. Antoniego Padewskiego | ||
Położenie na mapie Padwy  | |||
Położenie na mapie Włoch  | |||
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej  | |||
 45°24′05″N 11°52′48″E/45,401389 11,880000 | |||
| |||
Papieska bazylika św. Antoniego w Padwie (it.Basilica Pontificia di Sant’Antonio di Padova) – największy kościół wPadwie. Wewnątrz znajduje się gróbśw. Antoniego Padewskiego (Antoniego z Padwy). Mimo licznychpielgrzymek wiernych z całego światabazylika ta nie posiada statusu głównego kościoła w mieście. Przez mieszkańców Padwy bazylika nazywana jest„Il Santo” (wł.święty).
Za życiaŚw. Antoniego w miejscu tym znajdował się kościół Santa MariaMater Domini, który dzisiaj pełni funkcję kaplicy Madonna Mora we wnętrzu bazyliki. Obok kościoła w 1229 roku założony został klasztor zakonu braci mniejszych (franciszkanów) prawdopodobnie przez samegoŚwiętego Antoniego.
Po śmierciŚw. Antoniego w 1231 r. w Arcelli na północy miasta, gdzie mieścił się Klasztor Sióstr Klarysek, ciało Antoniego, zgodnie z jego wolą, zostało przeniesione i pochowane w Santa MariaMater Domini.
_-_Cappella_delle_reliquie.jpg)
Dzisiejszy zewnętrzny wygląd bazyliki jest w głównej mierze efektem trzech przebudów dokonanych w latach 1238-1310.
Pierwsza rozbudowa bazyliki do formy prostego kościoła franciszkańskiego jednonawowego z krótkąabsydą została rozpoczęta w 1238 roku. Z czasem zostały dodane dwie bocznenawy. W końcowym efekcie kościół przeobraził się w istniejącą dziś budowlę.
Wnętrze bazyliki, z uwagi na liczne rozbudowy, jest stosunkowo zróżnicowane. Stylowo bazylika podzielona jest na dwie części: nawową i absydową, nie tylko przez obecność licznychfresków wtransepcie, ale przede wszystkim z uwagi na odmienność typologicznągotyku. Część nawowa jest przestronna, otoczona galerią, która okrąża równieżtransept.
W 1592 polscy studenciUniwersytetu w Padwie zorganizowali się w samodzielną organizacjęNacja Polska. Uchwalono wtedy, że należy zbudować w bazylice polską kaplicę zkryptą. Na początku 1593franciszkanie zarządzający obiektem przydzielili Polakom miejsce w północnejnawie kościoła. Z uwagi na trudności ze zbieraniem funduszy, decyzję o zabudowie wnętrza podjęto dopiero w 1606.Ołtarz i kryptę zaprojektował padewski rzeźbiarzCesare Bovo. Uroczystość poświęcenia odbyła się w 1607. Kaplicy nadano wezwanieśw. Stanisława. Pierwotny ołtarz został rozebrany w 1809. Na jego miejsce ściągnięto używany z przełomu XVII i XVIII wieku z kościoła San Prosdocino. Wewnątrz umieszczono obraz przedstawiającywskrzeszenie Piotrowina autorstwaPietro Malomby zWenecji. W 1979 zastąpiono go kolejnym ołtarzem z obrazemChwałaśw. Maksymiliana autorstwaPietro Annigoniego. W otoczeniu ołtarza znajduje się siedem nagrobków iepitafiów. Upamiętniają one pochowanych tu lub zmarłych. Są to m.in.:
| w Rzymie | |
|---|---|
| poza Rzymem |
