Kierował rozpoczętą w 1236mongolską inwazją naEuropę. Podległa mu Złota Orda podbiłaRuś Kijowską, zajmując w 1240Kijów. Po zniszczeniu Rusi Kijowskiej częśćordy ruszyła naPolskę, pokonując w 1241 wojskaHenryka Pobożnego podLegnicą. Pozostałe dwie części ordy po przekroczeniuDunaju iKarpat uderzyły naWęgry i pokonawszy armięBeli IV w 1241 wbitwie pod Mohi zajęły także terenyAustrii iDalmacji. W czasie tej wyprawy pod jego dowództwem służyli młodzi przedstawiciele wszystkich gałęzi rodu Czyngis-chana. Batu usunął z armii wypominających mu publiczniemerkickie pochodzenie synówCzagataja iUgedeja. Wśród wyrzuconych książąt, był następny wielki chanGujuk. Zaprzyjaźnił się zaś z synemTołujaMongke. Szczęśliwie dlaWęgrów i reszty Europy, Batu-chan wycofał swe wojska na wieść o śmierci wielkiegochana Ugedeja, ponieważ chciał być obecny przy podziale imperium.
Choć do śmierci uznawał swoją zależność od imperium mongolskiego, to faktycznie zorganizował niezależnychanat zestolicą wSaraju nadWołgą. Od śmierci Ugedeja pozostawał w opozycji, najpierw do jego żonyTöregene-katun –regentki w latach 1242–1246, następnie do jej syna Wielkiego Chana Gujuka. W sporach tych zdobył poparcie władcówRusi zAleksandrem Newskim na czele (niechętnym Töregene i Gujukowi z racji zabójstwa jego ojca nakurułtaju w 1246). Formalnie uznał władzę Gujuka, jednak mimo kolejnych żądań chana nie stawił się na jego dworze, by osobiście złożyć mu hołd.
Kiedy Batu został ostrzeżony przez wdowę po Tołuju,Sorkaktani-beki, o szykowanej przeciw niemu wyprawie, zebrał armię złożoną z podbitych ludów i ruszył na Gujuka. Ten jednak umarł przed starciem. W porozumieniu z Sorkaktani-beki wysunął kandydaturę Mongkego na Wielkiego Chana i przeprowadził jego wybór nakurułtaju w 1250. Jednak większość rodu panującego uznała ten kurułtaj za nielegalny, jako odbywający się poza granicami Mongolii. W 1251 wysłał 30-tysięczną armię pod dowództwem swego brataBerke, do ochrony kurułtaju zorganizowanego przez Sorkaktani-beki, na którym Mongke po raz kolejny został wybrany Wielkim Chanem, a Batu otrzymał faktyczną niezależność i tytułStarszego Rodu Panującego.
