Barbara Walters
 Barbara Walters (2004) |
Pełne imię i nazwisko | Barbara Jill Walters |
---|
Data i miejsce urodzenia | 25 września 1929 Boston |
---|
Data i miejsce śmierci | 30 grudnia 2022 Nowy Jork |
---|
Zawód, zajęcie | dziennikarka telewizyjna |
---|
Edukacja | Sarah Lawrence College |
---|
|
|
Barbara Jill Walters (ur.25 września1929 wBostonie, zm.30 grudnia2022 wNowym Jorku[1]) – amerykańska dziennikarka telewizyjna. Pierwsza kobieta-anchor w telewizji USA[2].Była 11-krotnie nominowana doNagrody Emmy, w 1983 zdobyła tę nagrodę[3][a], a w 1990 została wybrana doHall of FameAcademy of Television Arts & Sciences[4].
Urodziła się w rodzinie pochodzeniażydowskiego, która wyemigrowała ze wschodniej Europy (dziadek Walters, Isaac Abrahams, urodził się wŁodzi)[5]. W USA jej ojciec był właścicielem sieci nocnych klubów, a także prowadziłimpresariat teatralny, przez co Barbara przebywała jako dziecko w otoczeniu sław[1]. Miała dwoje rodzeństwa: jej brat zmarł w 1932 nazapalenie płuc, a niepełnosprawna siostra – w 1988.
Po ukończeniu college’u w 1951 podjęła pracę w stacji telewizyjnej NBC WNBT-TV (dziśWNBC)[6] i pracowała w agencji reklamowej. Następnie została asystentką dyrektora ds. reklamy stacji telewizyjnej i skupiła się na działalności w mediach.
W 1953 roku zrealizowała w NBC WNBT-TV swój autorski pomysł na program dla dzieci. Została najmłodszą producentką. 15-minutowyAsk the Camera wyreżyserował Ronne Arledge. W niezależnej stacji telewizyjnej WPIX współtworzyła scenariusze do programuEloise McElhone Show. Była autorką 6 odcinków.[6]
Z początkiem 1955 roku została scenarzystkąThe Morning Show w telewizji CBS. Jednocześnie podjęła pracę w zespole public relations Tex McCrary Inc, gdzie kierowała działem telewizji i radia, a następnie została publicystką i dziennikarką w magazynie dla kobietRedbook. Jej pierwszy artykuł nosił tytułHow to talk to practically anyone about practically anything(Jak rozmawiać praktycznie z każdym o praktycznie wszystkim) i odbił się szerokim echem, a w 1970 roku zaowocował wydaną książką pod tym samym tytułem.[6]
W NBC zdobyła doświadczenie zawodowe w zakresie produkcji telewizyjnej oraz opracowywaniu tekstów. Została zatrudniona jako producentka wiadomości i publicystyki w sieci CBS. Od 1961 pisała scenariusze do porannego programu NBC Today, a także tworzyła reportaże[4]. Prowadziła, zwykle wspólnie z mężczyznami, programyToday (NBC, 1962–1976),Evening News (ABC, 1976–1978),20/20[4] (ABC, 1984–2004). Od 1997 prowadziła w ABC programThe View, gdzie często dochodziło do gorących debat politycznych i obyczajowych. Przeprowadziła wywiady z wieloma światowymi przywódcami i gwiazdami rozrywki. W marcu 1999 przeprowadziła dla ABC wywiad zMoniką Lewinsky[7], który obejrzało 48,5 mln widzów[1]. Zajmowała się też inauguracjami prezydentów izamachami z 11 września 2001. W 2014 przeszła na emeryturę.
Miała trzech mężów, a także adoptowaną córkę[8].
Była regularnie nominowana do wyróżnieniaNagrodą Emmy (Primetime Emmy Award for Outstanding Hosted Nonfiction Series or Special)[3][a]:
W 1990 została wybrana doHall of FameAcademy of Television Arts & Sciences[4]. W 1996 Barbara Walters została sklasyfikowana na 34. miejscu listy „50 największych gwiazd telewizyjnych wszech czasów”[3].
- ↑abWedług Encyklopedii Britannica miała także otrzymać Nagrodę Emmy w 1982[4].
- ↑abcTodd Leopold, Emma Tucker, Jamiel Lynch: Barbara Walters, legendary news anchor, has died at 93. CNN, 2022-12-30. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
- ↑Barbara Walters: The First Woman to Co-anchor a Network Evening News Program [online], Time [dostęp 2022-05-18] (ang.).
- ↑abcBarbara Walters. Television Accademy. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
- ↑abcdeBarbara Walters, [w:]Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
- ↑Królowa jest tylko jedna. [dostęp 2013-06-20]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-06-12)].
- ↑abcMałgorzataM. Dwornik MałgorzataM.,Barbara Walters. Królowa wywiadów niemożliwych z telewizji ABC [online],tygodnik Reporterzy.info,ISSN2544-5839, 15 maja 2023 .{{Cytuj}} Linki zewnętrzne: "opublikowany".
- ↑Here’s What Monica Lewinsky Said The First Time She Broke Her Silence – In 1999, „Business Insider” [dostęp 2022-05-18] (ang.).
- ↑Barbara Jill Walters [online], Jewish Women’s Archive [dostęp 2022-05-18] (ang.).