Widok Banca Giuratale | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Typ budynku | |||
| Styl architektoniczny | |||
| Architekt | Romano Carapecchia | ||
| Kondygnacje | 2 | ||
| Ukończenie budowy | 1721 | ||
Położenie na mapie Malty | |||
Położenie na mapie Morza Śródziemnego | |||
| |||
Banca Giuratale (malt.Banka Ġuratali), również znany wcześniej jakoMunicipal Palace (malt.Palazz Muniċipali),Palazzo della Città orazConsolato del Mare[1] –pałac wValletcie naMalcie. Został zbudowany w XVIII w. dla miejskiej rady administracyjnej, i był następnie używany jako Główny Urząd Pocztowy oraz Urząd Stanu Cywilnego. Aktualnie w Banca Giuratale mieści się Ministerstwo Gospodarki, Inwestycji i Małego Biznesu.
Banca Giuratale był pierwotnie domem, należącym do dr. Gio Batta Piotto, a który został mu zabrany przez SkarbZakonu św. Jana w 1665 roku. W roku 1721Università, lokalna rada administracyjna w Valletcie, nabyła budynek w zamian za jej pierwotną posiadłość, ulokowaną po przeciwnej stronie ulicy (obecnieMonte di Pietà). Budynek był sukcesywnie przebudowywany w czasie rządówWielkiego MistrzaMarc’Antonio Zondadariego. Nowy budynek został zaprojektowany przez architekta Romano Carapecchia[2].


W roku 1841 Banca Giuratale przekształcony został wurząd pocztowy, gdy Biuro Przesyłek zostało tu przeniesione zCasa del Commun Tesoro przyPiazza Tesoreria. 1 kwietnia 1849 rokuThe Island Post Office również został przeniesiony do Banca Giuratale i oba te urzędy zostały w 1885 roku połączone w Główny Urząd Pocztowy. Rok później został on przeniesiony doPalazzo Parisio[3].
Przez wiele lat Banca Giuratale mieściłUrząd Stanu Cywilnego. W ostatnim czasie został on przeniesiony doEvans Building[1], a w Banca Giuratale mieści się w tej chwili Ministerstwo Gospodarki, Inwestycji i Małego Biznesu[4]. Budynek jest narodowym zabytkiem klasy 1[2] i jest również wpisany na listęNational Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands[5].

Banca Giuratale zbudowany jest w stylubarokowym. Po obu stronach głównegoportalu stojądoryckie kolumny, które podpierają otwarty balkon[2]. Po każdej ze stron wejścia znajdują się dwiearkady, powyżej których owalne okna umieszczone w ślepych łukach. Na pierwszym piętrze znajduje się pięć ozdobnych okien; nad środkowym umieszczony jest bogato zdobiony ornament. Zawiera on popiersie Wielkiego Mistrza Zondadariego, rzeźbione figury i draperie, marmurową płytę z łacińskim napisem oraz kilka herbów. Te ostatnie prawdopodobnie zostały zniszczone podczasfrancuskiej okupacji 1798-1800, a centralny herb został później, prawdopodobnie na początku XIX w., zastąpiony przezHerb Wielkiej Brytanii[5].