Panował od 1951, od czasu abdykacji jego ojca – królaLeopolda III. 15 grudnia 1960 wkatedrze św. Michała i św. Guduli ożenił się zFabiolą de Mora. Para nie doczekała się dzieci (Fabiola wielokrotnieporoniła i nie mogła więcej zajść w ciążę), więc król stopniowo przygotowywał do objęcia tronu swego bratanka –Filipa, którego traktował jak własnego syna.
Baldwin, wzorując się naAlbercie I, rządził państwem w sposób modelowy: z taktem radził sobie z kolejnymi kryzysami ministerialnymi i rozstrzygał spory międzyWalonami iFlamandami. W 1990 jakokatolik odmówił podpisania ustawy liberalizującej zasadyprzerywania ciąży; zgodził się jednak na przejściowe, dwudniowe złożenie urzędu, aby ustawę mogli podpisać zastępujący go członkowie rządu.
31 lipca 1993, po 42 latach panowania, zmarł nagle na serce w swej willi w Motril wHiszpanii. Jego następcą został młodszy bratAlbert II.
↑Hyginus Eugene Cardinale: Orders of Knighthood Awards and The Holy See – A historical, juridical and practical Compendium. Londyn: Van Duren, 1983, s. 33.
_ribbon.svg)
