Bakar (wł.Buccari) –miasto w zachodniejChorwacji, wżupanii primorsko-gorskiej, siedzibamiasta Bakar. W 2011 roku liczyło 1473 mieszkańców[1].
Bakar jest położony nad zatokąBakarski zaljev i oddalony o 15 km na południowy wschód odRijeki, z którą posiada połączenie kolejowe. Składa się z dwóch części: Gradu i Primorja[2].
W średniowieczu Bakar należał doVinodolu, będącego własnością rodu Frankapanich. Pierwsza historyczna wzmianka o nim pochodzi z 1288 roku (Vinodolski zakonik)[2].
Frankapani władali Bakarem do 1550 roku (na początku XV wieku czasowo władzę sprawowalihrabiowie Celje). W 1530 roku wzniesiono w mieście twierdzę w celu obrony przed najazdamiosmańskimi. Pod koniec XVI wieku, w trakcie wojny habsbursko-weneckiej, dostęp do bakarskiego portu był blokowany przez Wenecjan. W latach 1550–1670 Bakar należał do rodu Zrinskich[2].
W latach 1725–1736 zbudowano drogę zKarlovaca do Bakaru i Rijeki (tzw.Karolinę), co dało impuls do rozwoju gospodarczego miasta. W latach 1749–1777 Bakar był częściąPobrzeża Austriackiego, a następnie wrócił w graniceKrólestwa Chorwacji. W 1750 roku miasto zostało nawiedzone przeztrzęsienie ziemi. W latach 1778–1779 Bakar stał się wolnym miastem królewskim z wolnym portem (do 1880 roku). Powołano miejski samorząd. W latach 1809–1813 władzę nad regionem sprawowali Francuzi (Prowincje Iliryjskie). Ekonomiczne znaczenie Bakaru zaczęło maleć pod koniec XIX wieku w związku z oddaniem do użytku kolei do Rijeki[2].