Ta osoba nosichińskie nazwiskoBai. | |||||||||||
| Nazwiskochińskie | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| |||||||||||
Bai Juyi lubBo Juyi[a] (ur. 772 wXinzheng w prow.Henan, zm. 846 wLuoyangu[1]) –chiński poeta z czasów dynastiiTang, autor prawie 3000 utworów.
W wieku 28 lat zdałegzaminy urzędnicze i rozpoczął pracę w cesarskiej bibliotece; w roku 807 został członkiemAkademii Hanlin[1]. Na skutek intryg dworskich został w 814 roku złożony z zajmowanych urzędów i skazany nabanicję doJiujiangu. Powrócił do służby na dworze w 818 roku, obejmując stanowisko namiestnikaZhongzhou[1]. W późniejszym okresie był także namiestnikiemHangzhou (822–824[2]) iSuzhou (825–827[3]), a od 829 do przejścia na emeryturę w 842 roku prefektemLuoyangu[1].
Według Bai Juyi poezja powinna odnosić się do rzeczywistości, a nie opisywać fikcyjne wydarzenia i miejsca. Nade wszystko powinna pełnić cele dydaktyczne[1]. W swoich utworach opisywał życie społeczne czasów w których żył, ukazując często niewygody codziennej egzystencji i ciężkie położenie najuboższych warstw.
Bai praktykowałbuddyzm chan, jego nauczycielem byłFoguang Ruman[4].
 | Zobacz kolekcję cytatówz Bai Juyi w Wikicytatach |
