16°25′N 120°36′E/16,416667 120,600000
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też:Baguio (wiatr). Katedra | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Prowincja | |||
| Burmistrz | Benjamin Magalong | ||
| Powierzchnia | 57,5 km² | ||
| Populacja • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy | 74 | ||
| Kod pocztowy | 2600 | ||
Położenie na mapie Filipin  | |||
| 16°25′N 120°36′E/16,416667 120,600000 | |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Baguio – miasto naFilipinach na wyspieLuzon w prowincjiBenguet ok. 200 km na północ odManili; zwaneCity of the Pines. Oficjalna letnia rezydencja prezydentów Filipin. W 2010 roku jego populacja liczyła 318 676 mieszkańców.
Baguio leży na średniej wysokości 1370 m n.p.m., zajmuje powierzchnię 49 km²; współrzędne geograficzne16°25′N 120°36′E/16,416667 120,600000.
Średnie temperatury są tu o ok. 8 stopni niższe niż wManili, zaś opady dwukrotnie intensywniejsze, jednak większość z nich przypada na okres od czerwca do października. W pozostałych miesiącach panują tu idealne warunki klimatyczne; miasto jest nazywane „Letnią stolicą Filipin” (do 1976 r. było nią oficjalnie).
W roku 2005 miasto liczyło 273 tys. mieszkańców; prognoza na rok 2010 przewiduje ponad 303 tys. Baguio jest miastem młodych ludzi, około 2/3 populacji jest w wieku poniżej 30 lat. Roczny przyrost liczby mieszkańców jest na poziomie ok. 5%. W czasie szczytu wakacyjnego liczba ludności w mieście potraja się.
W Baguio językiem codziennego użytku jest filipińskidialekt Ilocano, ale wszędzie można porozumieć się poangielsku. Ponad 80% ludności stanowiąkatolicy.
Baguio jest ważnym węzłem komunikacyjnym, prowadzi tu wiele autostrad i dróg, w tym najstarsza Kennon Road z 1905 r. oraz Marcos Highway, Quirino Highway (Naguilian Road), Halsema Highway i in. Połączenie kolejowe z Manilą zostało przerwane w 1990 r. podczastrzęsienia ziemi towarzyszącegoerupcjiwulkanuPinatubo. Funkcjonuje natomiastport lotniczy Laokan, położony ok. 20 km od centrum.
Jakkolwiek podstawowymi źródłami dochodów sąhandel iturystyka, miasto jest również ośrodkiem wydobyciazłota isrebra, pozyskiwana jest takżekrzemionka orazwapień.
Baguio jest słynnym ośrodkiem tradycyjnej medycyny filipińskiej, można tu spotkać szamanów-uzdrowicieli, wykonujących jakoby operacje chirurgiczne gołymi rękami. Znane jest również z pięknych wyrobów rzemieślniczych.
Siedziba kilku uczelni wyższych, m.in. University of the Philippines College Baguio, Saint Louis University (zał. 1911), University of Baguio (zał. 1948), Philippine Military Academy.
Na początkuXX wiekuamerykańskigubernatorLuke E. Wright zlecił słynnemu architektowiDanielowi H. Burnhamowi zaprojektowanie kurortu, w którym mogliby odpoczywać od gorącego klimatuManili żołnierze, urzędnicy i ich rodziny. W 1905 r. powstał plan miasta-ogrodu mającego liczyć 25 do 30 tysięcy mieszkańców. Oficjalne ogłoszenie Baguio miastem odbyło się 1 września 1909 r. Rozwój miasta przyspieszyło wydobycie w pobliżuzłota irudmiedzi. Do 1937 roku władzę w mieście mieli Amerykanie, później stopniowo przejmowali ją Filipińczycy, pierwsze całkowicie wolne wybory władz miasta odbyły się w 1957 roku.
W 1978 r. odbył się tu mecz o szachowe mistrzostwo świata pomiędzyAnatolijem Karpowem aWiktorem Korcznojem.
Butuan,FilipinyTagaytay,FilipinyCagayan de Oro,FilipinyCandon,FilipinyLucena,FilipinySiniloan,Filipiny
Cuzco,Peru
Hangzhou,Chińska Republika Ludowa
Nazaret,Izrael
Hanyū,Japonia
Kisłowodsk,Rosja
Taebaek,Korea Południowa
Union City,Stany ZjednoczoneVallejo,Stany Zjednoczone
Vaughan,KanadaWakkanai,Japonia
