Baguazhang (chiń.八卦掌). - w dosłownym tłumaczeniuDłoń Ośmiu Trygramów. Jest tochiński styl walki, jeden z trzech najważniejszych stylów z grupy stylów wewnętrznych (Neijia), w skład której wchodzą równieżTaijiquan iXingyiquan. Do grupy tej zaliczane są równieżLiuhebafaquan iYiquan (w japońskiej odmianie nazywanyTaikiken).
Tradycyjnie uważa się, że styl Baguazhang jest twardszy od Taijiquan, ale delikatniejszy od Xingyiquan.
WBaguazhang dostrzegalne są także wpływy zewnętrznych stylów Długiej Pięści (Chang Quan).
Styl ten jest rozpoznawalny szczególnie dzięki charakterystycznej pracy stóp, opierającej się na krążeniu po wyimaginowanym okręgu wokół przeciwnika, wykonywanych co pewien czas gwałtownych zmianach kierunku i okrężnych technikach ręcznych. Inną bardzo charakterystyczną cechą tego stylu jest unikanie zaciskania dłoni w pięści - ćwiczący prawie zawsze wykonuje techniki otwartymi dłońmi.
Baguazhang wymaga bardzo silnych nóg oraz dużej giętkości kręgosłupa. W trakcie wykonywania form kręgosłup często jest mocno skręcany wokół osi. Mówi się, że prawidłowo ćwiczący "płynie w powietrzu", a jego kręgosłup "wygina się niczym ciałosmoka". Ze względu na wysoki poziom trudności i obciążenie, styl ten nie jest raczej polecany początkującym, którym proponuje się na początekXingyiquan lubYiquan.
Strategia stylu polega na unikaniu przeciwnika, schodząc z linii ataku, by niemal równocześnie zaatakować.
Istnieje kilka odmian stylu Baguazhang, z których niektóre jako metodękontrataku preferują rzuty, inne natomiast uderzenia wpunkty witalne.
Najbardziej znani na Zachodzie mistrzowie stylu to:
Ze względu na duże walory estetyczne styl Baguazhang pojawił się w kilku filmach. Najbardziej znane z filmów wyświetlanych w Polsce to:
Pierwszy i jak na razie jedyny materiał instruktażowy z polskim tłumaczeniem (tłumaczenie:Sebastian Niedziela) to wydany w 2005 roku przez YMAA film DVD "Baguazhang z Emei" autorstwa mistrzaLiang Shou-Yu.