Asocjacjonizm (psychologia asocjacjonistyczna, asocjacyjna, atomistyczna) – zapoczątkowany wXIX wieku wfilozofii angielskiej.
Najważniejszą tezą psychologii asocjacjonistycznej jest to, że wszystkie złożoneakty psychiczne (spostrzeganie,uczenie się,przypominanie,akty woli,uczucia) tworzą się poprzezasocjację (kojarzenie) zwrażeń, podobnie jak cząsteczki z atomów (dlatego psychologię asocjacjonistyczną zwano też atomistyczną). W asocjacjonizmie powstawanie asocjacji jest głównym mechanizmem życia psychicznego.Zagadnieniem tym interesował się jużArystoteles, ale jako twórcę tej psychologii podaje sięHartleya, który usystematyzował prawo kojarzeń. Zasadę tę przyjmował m.in.Wilhelm Wundt - twórcapsychologii eksperymentalnej. Inni wybitni przedstawiciele tej psychologii to m.in.:John Stuart Mill,Johann Friedrich Herbart iHerbert Spencer.
Od końca XIX w. do początkuXX w. asocjacjonizm stopniowo tracił na popularności. Ważną modyfikację teorii spowodowała nauka oodruchach warunkowych, która wykazała, że odruchów tych nie da się wytłumaczyć na zasadzie samego tylko współwystępowania zjawisk. Powrócił dopiero w nowej formie –koneksjonizmu wlatach 50. XX wieku.
Teoria ta spotkała się z krytyką ze stronypsychologii postaci a następniepsychologii funkcjonalnej orazoperacjonizmu.
Atomizm psychologiczny to koncepcja, według którejpsychika składa się z najprostszych, nierozkładalnych elementów -wrażeń, aktów woli, uczuć, myśli.