To jest wersja przejrzana tej strony
| Data i miejsce urodzenia | 18 grudnia 1916 | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 30 marca 2001 | ||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Artur Walter, urodzony jakoAdam Walter, jednak powszechnie znany z imieniaArtur (ur.18 grudnia1916 wKrakowie, zm.30 marca2001 tamże) –polskitrener piłki nożnej.
Walter po wybuchuII wojny światowej przedostał się naWęgry, gdzie miał skończyć kurs trenerski i prowadzić lokalne drużyny[1]. Jakopodchorąży był uczestnikiemkampanii wrześniowej, w której został ranny i przebywał w szpitalu wPeczu. Po jego opuszczeniu był szkoleniowcem miejscowegoPecsi DVAC, akademickiego mistrza Węgier PEAC, rumuńskiegoKAC Cluj orazKecskeméti[2]. W latach 1947–1948 trenowałWisłę Kraków, z którą wsezonie 1947 oraz1948 zdobył wicemistrzostwo Polski[3][4]. Po sześciu kolejkach sezonu 1948 został zastąpiony przezJosefa Kuchynkę, ponieważ działacze nie przedłużyli z nim kontraktu[2].
Waltera chwalono za styl w jakim grał zespół, jednak za problem uważano przygotowanie kondycyjne, które miało przełożyć się na słabą dyspozycję oraz kontuzje piłkarzy[5]. W sierpniu zastąpiłZygmunta Jesionkę na stanowisku treneraTarnovii Tarnów, z którą po zajęciu jedenastego miejsca na zakończenie rozgrywek ligowych zaliczył spadek doII ligi[6]. Wsezonie 1950 prowadził przez okres pięciu miesięcyLecha Poznań, po czym został zmieniony przez duet trenerski składający się zAntoniego Böttchera iFranciszka Bródki[7]. Lech na zakończenie sezonu uplasował się na trzecim miejscu w tabeli ligowej[8].
Wsezonie 1953 Walter zdobył zWawelem Kraków wicemistrzostwo Polski, zaś po zakończeniu sezonu decyzją Ministra Obrony Narodowej drużyna została wycofana z rozgrywek I ligi. Uznano, że prawo do reprezentowania wojskowych klubów w lidze ma wyłącznieLegia Warszawa[9][10][11]. Wsezonie 1956 prowadziłGarbarnię Kraków, z którą zajął dwunastą pozycję w tabeli ligowej i zaliczył spadek do II ligi. W 1958 roku pracował jako konsultant wZagłębiu Sosnowiec[1].
W okresie międzywojennym pracował jako dziennikarz w gazeciePięć Groszy. Był także komentatoremGłosu Sportowca[1].
|
|
