 Ślepowron | |||
| Rodzina | |||
|---|---|---|---|
| Data urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Ojciec | |||
| Matka | |||
| Żona | |||
| Dzieci | |||
| Odznaczenia | |||
   | |||
| |||
Antoni PułaskiherbuŚlepowron (ur.9 marca1747 roku, zm.26 lutego1813 roku w Korytyszczach koło Deraźni) –generał majorwojsk koronnych[1], zastępca marszałka, konsyliarz oraz sekretarz generalnykonfederacji targowickiej, konsyliarz konfederacji generalnejkonfederacji barskiej, członekkonfederacji grodzieńskiej 1793 roku[2],rotmistrzkawalerii narodowej w1779 roku, starosta czereszeński.
SynJózefamarszałkakonfederacji barskiej, bratKazimierza iFranciszka Ksawerego, pradziadKazimierza Ferdynanda.
W1764 roku podpisał elekcjęStanisława Augusta Poniatowskiego[3]. Był asesorem na sejmiku elekcyjnym czerskim w1767 roku.
Brał udział w orężnych i dyplomatycznych poczynaniach konfederacji barskiej. 29 lutego 1768 roku podpisał akt konfederacji barskiej, mianowany konsyliarzem konfederacji generalnej. Otrzymał rangę pułkownika i komendę chorągwi w nowo uformowanym pułku pod znakiem Krzyża Świętego. Przez pewien czas przebywał w niewoli rosyjskiej wKijowie iKazaniu. Uwolniony z zakazem powrotu do kraju, za udział w walce zpowstaniem Pugaczowa w szeregachwojsk rosyjskich uzyskuje pozwolenie powrotu.
W1775 roku wrócił do kraju, mianowany przez Stanisława Augusta Poniatowskiegopułkownikiemwojsk litewskich, posłował na kilka sejmów. Członek konfederacjiAndrzeja Mokronowskiego w1776 roku i poseł nasejm 1776 roku zziemi czerskiej[4]. Wybranysędzią sejmowym na kadencję 1776-1778. Posełwojewództwa czernihowskiego na sejm 1778 roku. W1780 roku był marszałkiem przedsejmowego sejmiku wołyńskiego. W latach 1780–1781 był deputatem województwa czernihowskiego naTrybunał Główny Koronny. W1784 roku posłował na sejm zwojewództwa wołyńskiego, ponownie został wyznaczony na sędziego sejmowego[5].
W1791 został kawaleremOrderu Świętego Stanisława[6]. Wziął udział wkonfederacji targowickiej20 kwietnia1793, gdzie został jejmarszałkiem koronnym i konsyliarzem konfederacji generalnej koronnej[7]. Posełwojewództwa wołyńskiego nasejm grodzieński (1793)[8]. W 1793 odznaczonyOrderem Orła Białego[9].
Posiadał majątekOratów oraz klucze hołubecki i derażniański na Wołyniu[10].
Został też awansowany na stopieńgenerała-majora. Pobierałjurgielt – stałą pensję z ambasadyrosyjskiej ipruskiej. Z polecenia posła rosyjskiegoJakoba Sieversa został generalnym inspektorem wojsk koronnych. Rychło jednak usunął się z życia publicznego i ustąpił z urzędu, z powodu kolejnego rozbioru Polski. KawalerOrderu św. Aleksandra Newskiego.
