Anton Jugow

Антон Югов

Pełne imię i nazwisko	Anton Tanew Jugow
Data urodzenia	15 sierpnia1904
Data śmierci	6 lipca1991
Premier Bułgarii
Okres	od18 kwietnia1956 do17 marca1962
Przynależność polityczna	Bułgarska Partia Komunistyczna
Poprzednik	Wyłko Czerwenkow
Następca	Todor Żiwkow
Minister Spraw Wewnętrznych
Okres	od9 września1944 do20 stycznia1950
Przynależność polityczna	Bułgarska Partia Komunistyczna
Poprzednik	Wergił Dimow
Następca	Rusi Christozow
Minister przemysłu ciężkiego
Okres	od 20 stycznia1950 do1954
Poprzednik	Wyłko Goczew
Następca	Tano Cołow
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Anton Tanew Jugowbułg. Антон Танев Югов (ur.15 sierpnia1904 wRugunowcu wMacedonii Egejskiej, zm.6 lipca1991 wSofii),bułgarski działacz komunistyczny. Od1928 członekBułgarskiej Partii Komunistycznej (BPK), uczestnikpowstania wrześniowego 1923.

PoI wojnie światowej wraz z rodziną przeniósł się doPłowdiwu, gdzie pracował w zakładach tytoniowych, tam też związał się z ruchem komunistycznym. Od 1928 członekBułgarskiej Partii Komunistycznej. W latach 1934–1936 przebywał wMoskwie, gdzie ukończyłMiędzynarodową Szkołę Leninowską. W 1937 powrócił do Bułgarii i został sekretarzem Komitetu Centralnego Bułgarskiej Partii Robotniczej (komunistycznej). Używał pseudonimu Paszko. W 1941 aresztowany przez policję i osadzony w obozie pracy Gonda Woda. W 1942 został skazany nakarę śmierci, ale wyroku nie wykonano.

W 1944 objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych w rządzieKimona Georgiewa. Odpowiadał za podporządkowanieorganów bezpieczeństwa Bułgarskiej Partii Robotniczej (komunistycznej) i przeprowadzenie samosądów na przedstawicielach dawnej elity politycznej. W latach 1944–1964 zasiadał wbułgarskim parlamencie^[1].

W 1950 objął stanowisko ministra przemysłu ciężkiego, w rządzie kierowanym przezWyłko Czerwenkowa. Po jego odsunięciu stanął na czele rządu, kierując nim do 1962. Pod jego rządami doszło do pełnejkolektywizacji rolnictwa^[2]. W 1972 został oskarżony o prowadzenie działalności antypartyjnej i wykluczony z KC BPK^[3]. Zrehabilitowano go w styczniu 1990.

• Angeł Curakow: Encikłopedia prawitelstwata na Byłgaria. Sofia: 2005.ISBN 954-402-058-6. (bułg.). Brak numerów stron w książce

• Bohaterowie Ludowej Republiki Bułgarii
• Bułgarscy ministrowie spraw wewnętrznych
• Deputowani do Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
• Politycy Bułgarskiej Partii Komunistycznej
• Odznaczeni Orderem Georgi Dimitrowa
• Premierzy Bułgarii
• Urodzeni w 1904
• Zmarli w 1991
• Uczestnicy powstania wrześniowego

• Szablon cytowania książki – brak numeru strony