 | |||
 generał major | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1745 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 grudnia 1796 | ||
| Przebieg służby | |||
| Lata służby | 1775–1783 | ||
| Siły zbrojne | |||
| Główne wojny i bitwy | wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych, | ||
| Późniejsza praca | członekIzby Reprezentantów zGeorgii | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Anthony Wayne (ur.1 stycznia1745 whrabstwie Chester, zm.15 grudnia1796 wErie) –amerykańskipolityk iżołnierz.
Urodził się 1 stycznia 1745 na terenie hrabstwa Chester[1]. Studiował naAkademii Filadelfijskiej, a następnie pracował jako geodeta wNowej Szkocji[1]. W 1774 roku zasiadał w legislaturze stanowejPensylwanii, a rok później wziął udział wamerykańskiej wojnie o niepodległość[1]. Służył pod rozkazamiBenedicta Arnolda, a następnie został przeniesiony doFortu Ticonderoga[2]. W 1777 roku zostałgenerałem brygady, a rok później wziął udział wbitwie o Monmouth[2]. W czerwcu 1779 poprowadził wojska amerykańskie do zwycięstwa wbitwie o Stony Point, w której wykazał się odwagą i zuchwałością, przez co dorobił się pseudonimuMad Anthony (Wściekły Anthony)[2]. W związku z tym wydarzeniem – 26 lipca 1779 w uznaniu m.in. zdecydowanej nieustraszoności oraz w imieniu podległych mu oficerów i żołnierzy – został uhonorowanyZłotym Medalem Kongresu[3]. Po zwycięstwie w bitwie pod Green Spring, został przeniesiony doYorktown, gdzie Brytyjczycy prowadzilioblężenie[2]. Przyjął tam kapitulacjęCharlesa Cornwallisa, a następnie został wysłany na południe, by dołączyć do wojsk generałaNathanaela Greene’a[2]. W 1783 roku został awansowany nagenerała majora[1]. W latach 80. XVIII wieku przeniósł się doGeorgii, gdzie władze stanowe przyznały mu ziemie, w uznaniu zasług wojskowych[1]. W 1788 był delegatem naKonwencję Konstytucyjną[1]. W 1790 roku został wybrany doIzby Reprezentantów, jednakże w marcu 1792 Kongres wygasił jego mandat, z powodu nadużyć przy wyborach[2]. Wayne odmówił ponownego kandydowania i ponownie wstąpił do wojska[1]. Na prośbę prezydentaGeorge’a Washingtona został dowódcą wojsk walczących wwojnie z Indianami Północnego Zachodu[2]. Po zwycięskiejbitwie pod zaporą z pni, Wayne wynegocjowałtraktat z Greenville, kończący walki[2]. Zmarł 15 grudnia 1796 w Erie[1].
