Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Anthony Hopkins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anthony Hopkins
Ilustracja
Anthony Hopkins (2010)
Imię i nazwisko

Philip Anthony Hopkins

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1937
Port Talbot

Zawód

aktor, kompozytor, artysta malarz

Współmałżonek

Petronella Barker(1966–1972; rozwód)
Jennifer Lynton(1973–2002)
Stella Arroyave(od 2003)

Lata aktywności

od 1967

Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania)Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Faksymile
Podpis aktora
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Anthony Hopkins (1996)

SirPhilip Anthony Hopkins,CBE (ur.31 grudnia1937 wPort Talbot) –walijskiaktorteatralny,filmowy i telewizyjny, a takżekompozytor i artystamalarz, mający podwójne obywatelstwo:amerykańskie ibrytyjskie.

Uważany jest za jednego z najwybitniejszych aktorów współczesnych, potrafiącego zagrać role w szerokim spektrum gatunków filmowych i teatralnych. Dwukrotny laureatOscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego (1992, 2021), trzech nagródBAFTA, dwóch nagródEmmy iNagrody im. Cecila B. DeMille’a. 1 stycznia 1993 został uhonorowanyOdznaką Rycerza Kawalera przez królową brytyjskąElżbietę II. W 2003 otrzymał gwiazdę naAlei Gwiazd w Los Angeles. W 2008 zdobyłBAFTA Fellowship, przyznawaną przezBrytyjską Akademię Sztuk Filmowych i Telewizyjnych. Początkowo jego aktorska kariera zawodowa opierała się wyłącznie na rolach teatralnych. W późniejszym okresie skupił się na aktorstwie filmowym[1].

24 września 2003 otrzymał własnągwiazdę wAlei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6801Hollywood Boulevard[2][3].

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Młodość

[edytuj |edytuj kod]

Urodził się w Margam na przedmieściachPort Talbot w hrabstwieGlamorgan jako syn Annie Muriel (z domu Yeates) i Richarda Arthura Hopkinsa, piekarza[4][5]. W latach 1949–1954 uczęszczał do szkoły dla chłopców Jones' West Monmouth Boys' School wPontypool. Następnie kształcił się w Cowbridge Grammar School wVale of Glamorgan.

Miał ambicje, aby zostać pianistą[6]. W młodości miał na niego wielki wpływRichard Burton, którego poznał osobiście mając 15 lat; według krytyków obie postacie aktorów były bardzo podobne zarówno fizycznie, pod względem temperamentu jak i stylu gry aktorskiej. W wieku 18 lat zaczął występować, kiedy dołączył do dramatycznego klubuYMCA. W 1957 otrzymał stypendium w Royal Welsh College of Music & Drama wCardiff, a po ukończeniu trasy koncertował z Arts Council jako kierownik sceny i aktor. Następnie spędził dwa lata wBritish Army[6]. W latach 1961–1963 studiował wRoyal Academy of Dramatic Art[7].

Kariera

[edytuj |edytuj kod]

W 1960 zadebiutował na scenie w sztuceBrendana BehanaThe Quare Fellow[8]. W 1964 po raz pierwszy pojawił się na scenie w Londynie widowiskuJuliusz Cezar[9] w reżyseriiLindsaya Andersona. W latach 1966–1973 był związany z Royal National Theatre[10].

Zadebiutował przed kamerami w dramacie krótkometrażowymAndersonaBiały autobus (The White Bus, 1967) jako Brechtian u bokuArthura Lowe iBarry’ego Evansa. ZagrałRyszarda I Lwie Serce w dramacie historycznymAnthony’ego HarveyaLew w zimie (The Lion in Winter, 1968). ByłKlaudiuszem w szekspirowskimHamlecie (1969) w reż.Tony’ego Richardsona. Wystąpił potem w dreszczowcu szpiegowskimFranka PiersonaCudzymi rękoma (The Looking Glass War, 1970) jako John Avery, dramacie sensacyjnym48 godzin (When Eight Bells Toll, 1971) jako tajny agent Phillip Calvert, dramacie historycznymRicharda AttenboroughMłody Winston (Young Winston, 1972) jakoDavid Lloyd George i jako Thorvald Helmer w ekranizacji powieściHenrika IbsenaDom lalki (A Doll’s House, 1973) zClaire Bloom. Można go było także oglądać na szklanym ekranie w roliGeorges’a Dantona w filmieBBCDanton (1970) w reż.Johna Howarda Daviesa czy miniserialuABCQB VII (1974) jako dr Adam Kelno. Za rolęPiotra Bezuchowa w miniserialuWojna i pokój (1972–1973) zdobyłNagrodę Telewizyjną Akademii Brytyjskiej w kategorii najlepszy aktor. W 1974 trafił naBroadway w spektakluEquus.

W latach 80. XX wieku grał w takich przedstawieniach jakPravdaDavida Hare,Król Lear,Antoniusz i Kleopatra czyM. Butterfly, a także gościł w miniserialuŻony Hollywood (Hollywood Wives, 1985) jako Neil Gray, mąż Montany (Stefanie Powers) i kochanek Giny Geramine (Suzanne Somers) orazWielkie nadzieje (Great Expectations, 1989) jako Abel Magwitch.

Jego najsławniejszą rolą filmową była postaćHannibala Lectera w filmieMilczenie owiec, za którą otrzymał w 1992 nagrodęOscara Amerykańskiej Akademii Filmowej za najlepszą rolę męską. Grał także wsequeluHannibal (2001) oraz wprequeluCzerwony smok (2002)[11].

Aktorstwo realizował równolegle z zainteresowaniami muzycznymi. Jest m.in. kompozytoremwalca, któregoprapremiera została wykonana wWiedniu przezAndré Rieu i jego orkiestrę po raz pierwszy dopiero 50 lat po skomponowaniu utworu[12]. Był kompozytorem muzyki do własnego filmuSierpień (1996)[13]. W okresie późniejszej kariery filmowej rozwinął swoje zainteresowanie malarstwem. Jegopejzaże są prezentowane w galeriach m.in. w USA i Wielkiej Brytanii[14].

Zamieszkał w Stanach Zjednoczonych, a od 2000 posiada obywatelstwo tego kraju. Był trzykrotnie żonaty. W 2002 zakończył 29-letni związek małżeński z Jennifer Lynton i ożenił się w 2003 ze Stellą Arroyave.

Bierze aktywny udział w wielu organizacjach i przedsięwzięciach dobroczynnych. Wiele z nich związanych jest z ekologią. Jest współzałożycielem fundacji zajmującej się ochroną przyrody. Był prezydentemNational Trust oraz położył wielkie zasługi dla rozwojuParku Narodowego Snowdonia. Bierze udział w kampaniach telewizyjnych na rzecz wstrzymania odławiania wielorybów przez japońskich rybaków.

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

2 września 1967 ożenił się z Petronellą Barker, z którą ma córkę Abigail (ur. 1969)[15]. Jednak w 1972 doszło do rozwodu. 13 stycznia 1973 poślubił Jennifer Lynton. Ich związek rozpadł się 30 kwietnia 2002. 1 marca 2003 ożenił się ze Stellą Arroyave[15].

Od 1975 roku jest zadeklarowanymtrzeźwymalkoholikiem[16]. Był gościem honorowym gali założycielskiej „Kobiety na Rzecz Zdrowienia z Uzależnień”. KrólowaElżbieta II nadała mu 31 grudnia 1992tytuł szlachecki i od tej pory ma prawo posługiwać się tytułemsir[17]. W 2017 roku wyznał, że maZespół Aspergera[18].

Filmografia

[edytuj |edytuj kod]

Nagrody

[edytuj |edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. AnetaA. Nowak AnetaA.,Anthony Hopkins : biografia, Kraków: Wydawnictwo M, 2006,ISBN 83-7221-731-9,OCLC 749213574 [dostęp 2020-02-05] .
  2. Anthony Hopkins. Walk of Fame. [dostęp 2024-07-27]. (ang.).
  3. Susan King: Hollywood Star Walk: Anthony Hopkins. „Los Angeles Times”, 15 czerwca 2010. [dostęp 2024-07-27]. (ang.).
  4. Anthony Hopkins Biography (1937–). biography.com. [dostęp 2020-04-21]. [zarchiwizowane ztego adresu (2020-04-21)]. (ang.).
  5. Anthony Hopkins – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-04-21]. (ang.).
  6. abAnthony Hopkins, [w:]Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-04-21] [zarchiwizowane zadresu] (ang.).
  7. (Sir) Brian Dennehy Biography (1937-). Film Reference. [dostęp 2020-04-21]. (ang.).
  8. Hal Erickson: Anthony Hopkins Biography. AllMovie. [dostęp 2020-04-21]. (ang.).
  9. Anthony Hopkins. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-04-21]. (ang.).
  10. Anthony Hopkins (31 de Dezembro de 1937). Filmow. [dostęp 2020-04-21]. (port.).
  11. Anthony Hopkins. MYmovies. [dostęp 2020-04-21]. (wł.).
  12. Prapremiera walca Hopkinsa zagrana w Wiedniu w 2011. Supajam Music News. [dostęp 2020-04-21]. [zarchiwizowane ztego adresu (2020-04-21)]. (ang.).
  13. Anthony Hopkins: nie tylko Hannibal Lecter. Onet.pl. [dostęp 2020-04-21]. [zarchiwizowane ztego adresu (2020-04-21)]. (pol.).
  14. Anthony Hopkins – człowiek o wielu talentach. Onet.pl. [dostęp 2020-04-21]. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-04-21)]. (pol.).
  15. abAnthony Hopkins Dated. Who’s Dated Who?. [dostęp 2020-04-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (2018-07-14)]. (ang.).
  16. Unlimited: A dark and stormy knight. „The Guardian”. [dostęp 2014-06-04]. [zarchiwizowane ztego adresu (2014-06-03)]. (ang.).
  17. Anthony Hopkins. Radio Eska. [dostęp 2014-06-04]. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-09-22)]. (pol.).
  18. Anthony Hopkins i Zespół Aspergera. „Poradnik autystyczny”. [dostęp 2020-06-02]. (pol.).
  19. ang. All Creatures Great and Small
  20. ang. The Lindbergh Kidnapping Case
  21. ang. The Devil and Daniel Webster
  22. ang. You Will Meet a Tall Dark Stranger
  23. ang. Transformers: The Last Knight
  24. ang. The Two Popes

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Nagroda Akademii Filmowej dla najlepszego aktora pierwszoplanowego
1920–1939
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039
BAFTA Fellowship
1971–2000
2001–2030
David di Donatello dla najlepszego aktora zagranicznego
Nagroda Donostia
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Nagroda BAFTA dla najlepszego aktora pierwszoplanowego
1950–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Europejska Nagroda Filmowa dlanajlepszego aktora
1988-1999
2000-2019
2020-
Nagroda im. Cecila B. DeMille’a
1950–1969
1970–1989
1990–2009
2010–2029

Nagroda Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Bostońskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Chicagowskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Dallas-Fort Worth dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Los Angeles dla najlepszego aktora
NagrodaNational Board of Review dla najlepszego aktora
NagrodaNational Board of Review dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagroda Brytyjskiego Filmu Niezależnego dla najlepszego aktora
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anthony_Hopkins&oldid=78053220
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp