W 1971 ukończył inżynierię elektryczną w Instituto Superior Técnico w ramachUniwersytetu Technicznego w Lizbonie[1], po czym pracował jako nauczyciel akademicki. Zaangażował się w działalność polityczną w ramachPartii Socjalistycznej. W 1973 założył i przez rok kierował stowarzyszeniem działającym na rzecz konsumentów. Później do 1975 zatrudniony w gabinecie ministraMária Soaresa[1].
Od 1986 do 1988 wchodził w skład sekretariatu krajowego socjalistów, następnie do 1991 kierował jego klubem poselskim[1]. W 1992 wybrany na sekretarza generalnego Partii Socjalistycznej, kierował nią do 2002, kiedy to zastąpił goEduardo Ferro Rodrigues[4]. Od 1992 był wiceprzewodniczącymMiędzynarodówki Socjalistycznej, zaś w latach 1999–2005 stał na czele tej organizacji[3].
28 października 1995, po wyborach parlamentarnych wygranych przez socjalistów (zdobyte 104 mandaty w 230-osobowym parlamencie), António Guterres objął urząd premiera[4]. Dobra sytuacja ekonomiczna kraju doprowadziła do zwiększenia wydatków socjalnych. W okresie kierowania przez niego rządem Portugalia zorganizowałaExpo ’98 w Lizbonie. W 1999 Partia Socjalistyczna ponownie wygrała wybory parlamentarne (115 mandatów), a jej lider ponownie został premierem. Od stycznia do czerwca 2000 był jednocześnie przewodniczącymRady Europejskiej[3]. W trakcie drugiej kadencji doszło do spowolnienia gospodarczego, a negatywnie na notowania rządu wpłynęły konflikty w Partii Socjalistycznej i katastrofa wCastelo de Paiva, gdzie na skutek zawalenia się mostu zginęło blisko 60 osób. W 2001 socjaliści zdecydowanie przegrali wybory samorządowe. António Guterres zadeklarował swoją rezygnację, po przedterminowych wyborach parlamentarnych 6 kwietnia 2002 na funkcji premiera zastąpił goJosé Manuel Barroso zPartii Socjaldemokratycznej.
W maju 2005 António Guterres został przez sekretarza generalnegoONZKofiego Annana mianowany wysokim komisarzem Narodów Zjednoczonych ds. uchodźców. Stanowisko to zajmował od czerwca tegoż roku[1] do grudnia 2015[3]. W 2016 został powołany w składRady Państwa, organu doradczego przy prezydencie[5].
W 1972 poślubił Luísę Amélię Guimarães e Melo, z którą ma dwoje dzieci i która zmarła w 1998 na chorobę nowotworową. W 2001 António Guterres zawarł związek małżeński z Catariną de Almeidą Vaz Pinto.
.jpg)
_-_ribbon_bar.png)
_-_ribbon_bar.gif)
