Obszar Anglii stanowią głównie równiny i pagórki. Na północy teren jest bardziej górzysty, np. wLake District czyGórach Pennińskich. W kraju panuje klimat morski. Temperatura jest umiarkowana, zimą rzadko schodzi poniżej zera, latem dochodzi do 32 stopni[4]. Poza głównym obszarem, zajmującym południową i środkową część wyspyWielka Brytania, na Anglię składa się także ponad 100 mniejszych wysp, takich jakScilly czyWight.
Począwszy od VIII wieku zamieszkana przezAnglosasów Anglia była najeżdżana przezwikingów[5]. KrólestwaMercja orazNortumbria zostały podbite kolejno w 875 i 876 roku. W kolejnych latach król angielskiAlfred Wielki wygrał kilka znaczących bitew z Duńczykami, odbierając utracone regiony[6]. W 1066 roku miała miejsceinwazja Normanów na Anglię[7]. Normanowie pod wodząWilhelma Zdobywcy pokonaliHarolda II i w szybkim tempie podbili południowe regiony Anglii[8]. Po problemach z sukcesją do tronu wybuchła wojna domowa, która zakończyła się wraz z koronacjąHenryka II Plantageneta w 1154 roku.
Król Edward III próbował zwiększyć siłę swojego królestwa, starając się objąć tron Francji[9]. Przez ponad sto lat miały miejsce konflikty zbrojne pomiędzy oboma krajami co później nazwanowojną stuletnią[10].
W trakcierewolucji przemysłowej część ludzi przeniosła się z rejonów wiejskich do dużych miast w celu pracy w fabrykach. Podczas II wojny światowej Anglia stanęła ponownie po stroniealiantów. Wiele miast, szczególnie w południowej części zostało zbombardowanych podczasniemieckich nalotów[15]. Niedługo po II wojnie światowej nastąpił procesdekolonizacji – wiele obszarówImperium brytyjskiego ogłosiło niepodległość. W 1948 powstałNational Health Service, który umożliwił szerokim masom społeczeństwa darmowy dostęp do opieki medycznej[16].
Głową państwa jest osoba z rodziny królewskiej wybrana zgodnie zlinią sukcesji. Aktualnie tę funkcję pełni królKarol III. Anglia, w odróżnieniu od innych krajów Wielkiej Brytanii, nie ma własnegoparlamentu i pozostaje pod wyłączną jurysdykcjąparlamentu brytyjskiego[20]. W ten sposób deputowani pochodzący spoza Anglii mogą mieć wpływ na wewnętrzne sprawy tego kraju. Parlament dzieli się naIzbę Lordów orazIzbę Gmin. Siedzibą obu jestPałac Westminsterski w Londynie. Wybory odbywają się co 5 lat. Partia z największą liczbą zdobytych miejsc przejmuje rządy na kolejny okres. Lider wygrywającej partii zostaje mianowany przez monarchę brytyjskiego premierem Anglii[21].
System prawny Anglii znacznie różni się od systemów prawnych państw kontynentalnych. Różnice te wynikają przede wszystkim z faktu, że w odróżnieniu od całościowo oraz licznie skodyfikowanych i uregulowanych ustawowo dziedzin prawa w państwach na kontynencie europejskim w Anglii (jak i w pozostałych częściachWielkiej Brytanii) system prawa stanowionego dotyka tylko niektórych gałęzi prawa, przy czym cała reszta opiera się na prawie precedensowym[22].
System prawny Anglii charakteryzuje się występowaniem obok siebie zarównoprawa ustawowego (statutory law), jak iprawa precedensowego (case albocommon law). Pierwsze składa się z szeregu różnych aktów prawa stanowionego, w szczególności ustaw (statutes). W Anglii nie ma konstytucji w sensie formalnym, nie istnieje szczególny akt prawny o randze ponad ustawowej, co jest typowe dla krajów Europy kontynentalnej i USA. Z kolei angielskie prawo common law jest tworzone na podstawie rozstrzygnięć uprzednio przyjętych we wcześniej wydanych wyrokach sądowych, które noszą mianoprecedensów[23].
Anglia swoim obszarem obejmuje południową i centralną częśćWielkiej Brytanii. W jej skład wchodzą też mniejsze wyspy np.Wight czy grupa wyspScilly. Anglia graniczy z dwoma krajami: Walią od zachodu i Szkocją od północy. Od Francji oddziela ją kanałLa Manche. Najdłuższą rzeką jestSevern o długości 354 km, płynąca przez Walię i zachodnią Anglię[24]. Najdłuższą rzeką położoną w całości w Anglii jestTamiza (346 km) przepływająca przez Londyn[25]. Największym jeziorem jestWindermere, które znajduje się w parku narodowymLake District[26].
Najstarszym masywem górskim sąPenniny położone w północnej części kraju. Ich powstanie szacuje się napaleozoik, około 300 milionów lat temu. W tym rejonie występują naturalnie m.in. piaskowiec, wapień czy węgiel[27]. Najwyższym punktem (978 m) jest szczytScafell Pike wKumbrii[26].
Anglia posiada niejednorodny system podziału administracyjnego. W znacznej części kraju funkcjonuje dwustopniowy podział nahrabstwa niemetropolitalne (shire county,non-metropolitan county), których jest 21, dzielących się dalej nadystrykty niemetropolitalne(inne języki) (shire district,non-metropolitan district, łącznie 164). Sześć aglomeracji w kraju znajduje się w granicachhrabstw metropolitalnych (metropolitan county), które od 1986 roku nie posiadają jednak własnych władz, przekazując wszystkie kompetencje znajdującym się niżej w hierarchiidystryktom metropolitalnym (metropolitan district, łącznie 36)[28]. Pozostała część kraju podzielona jest na jednostkiunitary authority, wypełniające zadania zarówno hrabstw jak i dystryktów, których jest 62. Jednostki te najczęściej obejmują pojedyncze miasta i zespoły miejskie.Wielki Londyn, zarządzany przezGreater London Authority(inne języki), podlega innym zasadom administracyjnym i dzieli się na 32 gminy (London boroughs). Szczególnymi przypadkami są:City of London, które posiada odmienne kompetencje od otaczających je gmin, oraz wyspyScilly o kompetencjach zbliżonych dounitary authority[29].
W dużej części Anglii funkcjonuje dodatkowy, najniższy szczebel podziału administracyjny – parafie (civil parish). Mają one charakter fakultatywny i powoływane są z inicjatywy mieszkańców. W 2016 roku funkcjonowało ponad 9000 takich jednostek, zamieszkanych przez ponad 1/3 mieszkańców kraju[29].
W 1994 roku do życia powołane zostałyregiony, które stały się najwyższym szczeblem podziału administracyjnego. Utraciły one jednak znaczenie administracyjne w 2011 roku wraz z likwidacją ich władz, choć pozostają w użyciu m.in. dla celów statystycznych[30].
Dodatkowo w Anglii funkcjonuje podział na 48hrabstw ceremonialnych, który stopniowo formował się od średniowiecza do współczesności[31]. Choć nie posiadają one znaczenia administracyjnego, powszechnie wykorzystywane są w kontekście geograficznym[32]. W każdym z hrabstw ceremonialnych urzędująLord Lieutenant(inne języki) orazHigh Sheriff(inne języki), reprezentujący monarchę[33].
Anglia jest najbardziej zaludnioną częścią składową Wielkiej Brytanii, zamieszkaną przez 53 mln mieszkańców (84% ogółu)[34]. 86% ludności jest rasy białej, z czego Anglików rasy białej jest 80,5%. 2,9% ludności jest rasy czarnej. Osoby te pochodzą głównie z Afryki i Karaibów[35].
W poniższej tabeli wymienione są najbardziej zaludnione miasta Anglii (powyżej 200 000 mieszkańców w 2011 roku)[c][36].
↑Brak języka urzędowego, jednakde facto rolę tę odgrywaangielski.
↑Dane w tabeli odpowiadają: w przypadku aglomeracji liczbie ludności obszarów zabudowanych (built-up-area), a w przypadku miast liczbie ludności mniejszych jednostek na które te się dzielą (built-up area sub-divisions). Obie te jednostki definiowane są na potrzeby spisu powszechnego przez brytyjski urząd statystyczny. Nie odpowiadają one granicom administracyjnym, którenotabene w przypadku wielu angielskich miast nie istnieją.
