Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Angela Merkel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Angela Merkel
Ilustracja
Angela Merkel, 2023
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1954
Hamburg

Kanclerz Niemiec
Okres

od 22 listopada 2005
do 8 grudnia 2021

Przynależność polityczna

Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna

Poprzednik

Gerhard Schröder

Następca

Olaf Scholz

Przewodnicząca Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej
Okres

od 17 lutego 2000
do 7 grudnia 2018

Przynależność polityczna

Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna

Poprzednik

Wolfgang Schäuble

Następca

Annegret Kramp-Karrenbauer

Minister środowiska, ochrony zasobów naturalnych i bezpieczeństwa jądrowego Niemiec
Okres

od 17 listopada 1994
do 26 października 1998

Przynależność polityczna

Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna

Poprzednik

Klaus Töpfer

Następca

Jürgen Trittin

Minister ds. kobiet i młodzieży Niemiec
Okres

od 18 stycznia 1991
do 17 listopada 1994

Przynależność polityczna

Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna

Poprzednik

Ursula Lehr[a]

Następca

Claudia Nolte[b]

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Wielki Specjalnego Wykonania Orderu Zasługi RFNKrzyż Wielki Orderu Zasługi RFNKrzyż Komandorski Orderu Zasługi RFNOrder Bawarski ZasługiOrder Zasługi Meklemburgii-Pomorza PrzedniegoOrder Zasługi Republiki Włoskiej I KlasyOrder Króla Abdulaziza al Sauda I klasy (Arabia Saudyjska)Krzyż Wielki Orderu Słońca PeruWielki Łańcuch Orderu Infanta Henryka (Portugalia)Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia)Order Stara Płanina (Bułgaria)Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone)Prezydencki Medal Zasługi (Izrael)Krzyż Wielki I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi (Austria)Wielki Krzyż Orderu Witolda Wielkiego (Litwa)Order Podwójnego Białego Krzyża I Klasy (Słowacja)Order Krzyża Ziemi Maryjnej I Klasy (Estonia)Order Wolności (Ukraina)Order za Wybitne Zasługi (Słowenia)Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia)Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Angela Merkel i prezydent USAGeorge W. Bush w Białym Domu (2006)
Angela Merkel z prezydentami RosjiWładimirem Putinem, prezydentem TurcjiRecepem Tayyipem Erdoğanem i prezydentem FrancjiEmmanuelem Macronem (2018)
Angela Merkel z prezydent BrazyliiDilmą Rousseff, premierem IndiiNarendrą Modi i premierem JaponiiShinzō Abe (2018)
Angela Merkel i prezydent USADonald Trump (2019)
Angela Merkel i premierDonald Tusk (2014)

Angela Dorothea Merkel z domu Kasner (wym.ˈaŋɡeladoʀoˈte:aˈmɛʁk (odsłuchaj)[c]; ur.17 lipca1954 wHamburgu[1]) –niemieckapolityk, z wykształceniafizyk,deputowana doBundestagu,federalna minister ds. kobiet i młodzieży (1991–1994),federalna minister środowiska, ochrony zasobów naturalnych i bezpieczeństwa Jądrowego (1994–1998)[2]. W latach 2005–2021kanclerz Niemiec[1].

DziałaczkaUnii Chrześcijańsko-Demokratycznej, sekretarz generalna partii (1998–2000) oraz w latach 2000–2018 jej przewodnicząca[3].

Jest drugą, poHelmucie Kohlu, najdłużej sprawującą urząd kanclerza osobą w historii Republiki Federalnej Niemiec[4]. Według czasopisma „Forbes” była najbardziej wpływową kobietą świata (2011)[5];Człowiek Roku tygodnika „Time” (2015)[6][7][8][9][10].

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Rodzina, młodość i wykształcenie

[edytuj |edytuj kod]
Ludwik Kaźmierczak z narzeczoną ok. 1919–1920

Angela Merkel pochodzi z rodziny o częściowo polskich korzeniach. Dziadek Merkel ze strony ojca, Ludwik Marian Kaźmierczak (1896–1959), pochodził zPoznania i był nieślubnym dzieckiem Anny Kaźmierczak i Ludwika Wojciechowskiego[11]. W 1915 roku został zmobilizowany doarmii niemieckiej i walczyłprzeciw Francji. Następnie w nieznanych okolicznościach znalazł się po drugiej stronie frontu. Służył w armii gen.Józefa Hallera. Pokapitulacji Niemiec znalazł się w Polsce. Po wojnie (przed 1923 r.) wyjechał z narzeczoną doBerlina[12], a w 1930 roku zdecydował się na zmianę nazwiska rodziny na Kasner[13]. Jego syn, a ojciec Angeli Merkel,Horst Kasner (ur. 6 sierpnia 1926 w Berlinie, zm. 2 września 2011), byłpastorem kościołaluterańskiego, a matka, Herlind z d. Jentzsch (ur. 8 lipca 1928 wGdańsku, zm. 10 kwietnia 2019[14]), nauczycielkąłaciny iangielskiego[15]. Dziadkowie Merkel i jej matka do 1936 roku mieszkali wElblągu[16][17], a następnie przeprowadzili się doHamburga. Na terenie cmentarza przy ulicy Sadowej w Elblągu znajduje się grób pradziadków Merkel (dziadków jej matki) Emmy i Emila Drange[18][19].

Angela Merkel dorastała wNiemieckiej Republice Demokratycznej (NRD)[15], mieszkała wTemplinie, dokąd rodzina przeprowadziła się z zachodnioniemieckiego Hamburga w kilka miesięcy po jej urodzeniu. Przeprowadzka nastąpiła ze względu na objęcie przez ojca parafii w NRD. Jako pastor pracował on w Templinie do śmierci w 2011 roku. Sama Merkel po ukończeniu szkoły średniej w Templinie udała się doLipska, gdzie studiowała[20]fizykę (1973–1978). Następnie w latach 1978–1990 pracowała w Centralnym Instytucie Chemii Fizycznej Akademii Nauk NRD (Zentralinstitut für physikalische Chemie der Akademie der Wissenschaften der DDR). W 1986 r. uzyskała doktorat zchemii fizycznej. W tym czasie kilkakrotnie przyjeżdżała do Polski, biorąc udział m.in. w Letnich Szkołach Zaawansowanych Metod Chemii Kwantowej wBachotku[21].

Kariera polityczna

[edytuj |edytuj kod]
Lothar de Maizière i Angela Merkel, sierpień 1990

W młodości Angela Merkel należała do komunistycznej organizacjiWolna Młodzież Niemiecka (FDJ)[22], gdzie w latach 80. pełniła w miejscu pracy funkcję sekretarza ds. kultury[23][24]. W 1989 r., po upadkuMuru Berlińskiego, zaangażowała się w powstający ruchdemokratyczny. Pod koniec 1989 r. Merkel dołączyła do nowej partii „Demokratyczny Przełom” (Demokratischer Aufbruch(inne języki)). Po pierwszych demokratycznych wyborach wNRD pełniła funkcję zastępcy rzecznika rząduLothara de Maizière’a. Pozjednoczeniu Niemiec w październiku 1990 iwyborach ogólnoniemieckich została deputowaną doBundestagu z powiatuVorpommern-Rügen wkraju związkowymMeklemburgia-Pomorze Przednie oraz ministrem do spraw kobiet i młodzieży w rządzieHelmuta Kohla. W 1994 r. została ministrem środowiska, ochrony zasobów naturalnych i bezpieczeństwa jądrowego.

Kariera w CDU

[edytuj |edytuj kod]

KiedyHelmut Kohl przegrałwybory w 1998 r., Merkel zajmowała stanowisko sekretarza generalnegoCDU. W wyniku skandalu finansowego, który wybuchł wewnątrz partii, wielu prominentnych polityków CDU zostało skompromitowanych, przede wszystkim były kanclerzKohl oraz ówczesny przewodniczący CDUWolfgang Schäuble. Merkel oficjalnie skrytykowała swojego byłego szefaHelmuta Kohla i zastąpiła Schäublego na stanowisku lidera CDU, zostając jednocześnie w 2000 r. pierwszą kobietą na tym stanowisku. 30 maja 2005 została kandydatką CDU iCSU na stanowiskokanclerza Niemiec. Po zapowiedzi rezygnacji z reelekcji ogłoszonej w październiku 2018, oficjalnie przestała rządzić partią 7 grudnia 2018[3].

Kanclerz Niemiec

[edytuj |edytuj kod]

We wrześniu 2005CDU pod jej przewodnictwem wraz zCSU wygraławybory parlamentarne w Niemczech. Po długich negocjacjach z socjaldemokratycznąSPD 9 października 2005 uzgodniono utworzeniewielkiej koalicji partii CDU/CSU-SPD. Stanowiskokanclerza Niemiec przypadło Angeli Merkel, która została pierwszą w Niemczech kobietą na tym stanowisku. 22 listopada 2005Bundestag zatwierdził Merkel na stanowiskukanclerza Niemiec.

W 2009 ponownie wygrała wybory parlamentarne. Tym razem lepszy wynik wyborczy pozwolił jej zastąpić wielką koalicję koalicją zFDP.

W 2013 po raz trzeci wygrała wybory parlamentarne. Jednak wskutek porażki w wyborach jej partnera koalicyjnego (FDP) ponownie zawiązała koalicję z SPD (tzw.wielką koalicję).

W 2017 w wyborach parlamentarnych odniosła po raz czwarty zwycięstwo. Wobec deklaracji SPD o zerwaniu koalicji z CDU-CSU spodziewane było zawarcie koalicji rządzącej CDU/CSU-FDP-Zieloni, tzw.koalicji jamajskiej, jednak w listopadzie rozmowy o koalicji zostały zakończone niepowodzeniem. CDU/CSU podjęło wówczas od grudnia negocjacje z SPD[25]. Porozumienie koalicyjne CDU, CSU i SPD zawarto jednak dopiero 12 marca 2018[26], a 14 marca 2018 Bundestag zatwierdził powołanie Angeli Merkel na urząd kanclerza. Następnie dokonano zaprzysiężenia członków jejczwartego rządu[27].

W październiku 2018 ogłosiła, że nie będzie ubiegała się o reelekcję wwyborach parlamentarnych[28], zaplanowanych na 26 września 2021[29]. Ogłaszając decyzję Angela Merkel stała się pierwszym kanclerzem w powojennej historii Niemiec nieubiegającym się o ponowny wybór[30]. 26 października 2021 odebrała z rąk prezydenta Niemiec dymisję swojego rządu[31][32]. 8 grudnia 2021 w wyniku wyboruOlafa Scholza przez parlament i zaprzysiężenia jego rządu, zakończyła swoje 16-letnie rządy[33][34].

Merkel jest porównywana często do byłej premier Wielkiej BrytaniiMargaret Thatcher (obie są uznawane za silne kobiety-polityków) i z tego powodu nazywana jestŻelazną Dziewczynką (KanclerzKohl zwykł mawiać o Merkeldas Mädchen – dziewczynka) lub po prostuAngie (przydomek nadała jej niemiecka prasa). Angela Merkel po zaprzysiężeniu na kanclerza, wstawiła do swego gabinetu portret carycyKatarzyny II pochodzącej z Pomorza (ze Szczecina), rejonu, z którym Angela Merkel jest szczególnie związana[35]. Przy tym jej polityka była i jest często krytykowana[36].

Polityka europejska
[edytuj |edytuj kod]
Angela Merkel na kongresieEPP w Warszawie, 2009

W 2007 r. poparła inicjatywęNicolasa Sarkozy’ego polegającą na powołaniu „rady starszychUnii Europejskiej Przemawiając podczas obchodów 50. rocznicy powstaniaZwiązku Wypędzonych poparła ideę budowyCentrum przeciwko Wypędzeniom[37].

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

W 1977 r. poślubiła studenta fizyki Ulricha Merkela. Małżeństwo to zakończyło się rozwodem w 1982[38]. Jej drugi mąż to profesor chemii kwantowejJoachim Sauer, który rzadko angażuje się w życie publiczne. Angela Merkel nie ma dzieci, ale jej mąż Joachim Sauer ma dwóch dorosłych synów[39].

26 listopada 2024 r. wydawnictwo Kiepenheuer & Witsch opublikowało wspomnienia Angeli Merkel ze współautorstwemBeate Baumann(inne języki) zatytułowane „Freiheit. Erinnerungen 1954 – 2021”[40].

Mówi biegle po angielsku i rosyjsku. W młodości planowała karierę łyżwiarki figurowej[41].

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Apolonia Kaźmierczak
z domu Bilewicz
(1826–1903)[12]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik Rychlicki
(1866–1942)[12]
 
Anna Rychlicka[12]
z domu Kaźmierczak
(1867–1943)
 
Ludwig Wojciechowski[12]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Józef[12] (1902–1970)
Helena[12] (1903–1908)
Marianna[12] (1904–1913)
Jan[12] (1906–1986)
 
Ludwig Kasner
(Ludwig Kazmierczak)
(1896–1959)
 
Margerethe Kasner[12]
(Margerethe Drage (ok. 1900-))
 
Willi Jentsch
 
Gertrude Jentzsch
z domu Drange[12]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
inni potomkowie
 
 
 
Horst Kasner
(Horst Kazmierczak)
(1926–2011)[15]
 
 
 
 
 
Herlind Jentzsch (1928–2019)[12]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ulrich Merkel
 
Angela Merkel
ur. 1954
 
Joachim Sauer
 
 
 
 

Odznaczenia

[edytuj |edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj |edytuj kod]

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. Ursula Lehr była ministrem ds. młodzieży, rodziny, kobiet i zdrowia.
  2. Claudia Nolte została ministrem ds. rodziny, osób starszych, kobiet i młodzieży.
  3. Także [aŋˈɡe:ladoʀoˈte:aˈmɛʁk].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abAngela Merkel, [w:]Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-07-26] (ang.).
  2. Merkel Angela, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-09-17] .
  3. abKoniec ery Angeli Merkel. CDU ma nową szefową. dorzeczy.pl. [dostęp 2018-12-08].
  4. Merkel is second-longest-serving German chancellor. dw.com, 22 grudnia 2019. [dostęp 2022-10-27].
  5. jsat: Kanclerz Merkel najbardziej wpływową kobietą świata wg „Forbesa”. rp.pl, 2011-08-24. [dostęp 2015-12-13].
  6. Angela Merkel, Person of the year. time.com. [dostęp 2015-12-09]. (ang.).
  7. Merkel is stepping back, experts warn the coming ‘storm’ is ‘powerful’ – Business Insider [online], businessinsider.com [dostęp 2019-08-23] .
  8. For years, Angela Merkel saw off all challengers. Now, she’s preparing to step aside [online], CNN [dostęp 2019-08-23] .
  9. Merkel won’t seek a 5th term as German chancellor [online], AP News [dostęp 2019-08-23] .
  10. As Obama Exits World Stage, Angela Merkel May Be the Liberal West’s Last Defender – The New York Times [online], nytimes.com [dostęp 2019-08-23] (ang.).
  11. StefanS. Kornelius StefanS.,Angela Merkel. Pani Kanclerz,EwelinaE. Twardoch-Raś (tłum.), Poznań: Wydawnictwo Filia grupa Termedia, 2013,ISBN 978-83-63622-35-0,OCLC 860455790 .
  12. abcdefghijklPiotr Bojarski: Dziadek Angeli Merkel był w armii Hallera. Walczył z Niemcami?. [w:]Gazeta.pl Wiadomości [on-line]. Gazeta Wyborcza, 2013-03-22. [dostęp 2013-03-24]. (pol.).
  13. Angela Merkel ma polskie korzenie. Jej dziadek pochodził z Poznania. TVN24.pl, 2013-03-14. [dostęp 2013-03-14]. (pol.).
  14. Niemcy. Zmarła matka kanclerz Angeli Merkel – WP Wiadomości [online], wiadomosci.wp.pl [dostęp 2019-04-11] (pol.).
  15. abcKanzlerin Angela Merkel ist zu einem Viertel Polin. welt.de, 2013-03-13. [dostęp 2013-03-13]. (niem.).
  16. Natasza Jatczyńska: Dziadkowie Angeli Merkel pochodzą z Elbląga. Polska, 2008-06-16. [dostęp 2011-01-18].
  17. Wendelin Gabrysch: Wir sind so stolz auf unsere Andzela Merkel!. BZ Online, 2005-10-16. [dostęp 2017-11-02]. (niem.).
  18. Elbląg: grób pradziadków kanclerz Angeli Merkel. mojemazury.pl. [dostęp 2024-06-19].
  19. Elbląg: Służby miejskie zadbały o grób pradziadków Angeli Merkel. dzieje.pl, 1 listopada 2011. [dostęp 2024-06-19].
  20. Bartosz T. Wieliński: Miasto, w którym Angela Merkel spędziła młodość. Dlaczego tak jej tu nie lubią?. [w:]Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2013-09-19. [dostęp 2013-09-27]. (pol.).
  21. Magdalena Gwóźdź-Pallokat, Katarzyna Domagała-Pereira: Angela Merkel była w Polsce, kiedy w Berlinie rozbijali mur. Deutsche Welle, 2020-10-03. [dostęp 2021-02-02]. (pol.).
  22. AlexanderA. Osang AlexanderA.,Die Schläferin., „Der Spiegel” .
  23. Bundeskanzlerin Angela Merkel Biografie [online], deutsche-bundeskanzler.de [dostęp 2018-09-18] .
  24. Angela Merkel, [w:]Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
  25. Bartosz T.B.T. Wieliński Bartosz T.B.T.,Merkel na emeryturę, polityczny chaos w kraju – co się stanie, gdy w niedzielę socjaldemokraci dadzą niemieckiej kanclerz kosza?, „wyborcza.pl”, 19 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-19] (pol.).
  26. GroKo-Spitzen unterzeichnen den Koalitionsvertrag. welt.de, 12 marca 2018. [dostęp 2019-05-12]. (niem.).
  27. Minister und Ministerinnen der neuen Bundesregierung vereidigt. bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2019-05-12]. (niem.).
  28. Angela Merkel to step down as German chancellor in 2021. bbc.com, 29 października 2018. [dostęp 2021-09-16]. (ang.).
  29. Niemcy: wybory do Bundestagu odbędą się 26 września 2021 roku. pap.pl, 9 grudnia 2020. [dostęp 2021-09-16].
  30. Komentarz: Wyścig bez faworyta. dw.com, 30 sierpnia 2021. [dostęp 2021-09-16].
  31. Niemcy: Merkel otrzymała akt dymisji z rąk prezydenta. rp.pl, 27 października 2021. [dostęp 2021-11-11].
  32. Entlassung der Bundesregierung. bundespraesident.de, 26 października 2021. [dostęp 2021-11-11]. (niem.).
  33. Niemcy mają nowego kanclerza. Olaf Scholz następcą Angeli Merkel. gazeta.pl, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-13].
  34. Olaf Scholz elected as Germany’s new Chancellor, replacing Angela Merkel. abc.net.au, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-13].
  35. Kate Connolly: Merkel takes office as Chancellor but clouds are already gathering. The Telegraph, 2005-11-23. [dostęp 2011-01-18]. (ang.).
  36. Wpis,Angela Merkel z perspektywy jej krytyków | Przegląd Dziennikarski [online], 30 grudnia 2024 [dostęp 2025-01-02] .
  37. Merkel na rocznicy Związku Wypędzonych. TVN24.pl, 2007-10-22. [dostęp 2011-01-18].
  38. Biographie: Angela Merkel. Haus der Geschichte der Bundesrepublik Deutschland. [dostęp 2011-01-18]. (niem.).
  39. James M Klatell: Germany’s First Fella. Angela Merkel Is Germany’s Chancellor; But Her Husband Stays Out Of The Spotlight. CBS News, 2006-08-09. [dostęp 2011-01-18]. (ang.).
  40. »Freiheit« – Die politischen Memoiren von Angela Merkel erscheinen am 26. November 2024 | Kiepenheuer & Witsch [online], www.kiwi-verlag.de [dostęp 2025-01-02] (niem.).
  41. „Spadochroniarz z Brukseli” kontra „żelazna kanclerz”. Kto będzie rządził w Niemczech?
  42. abOrden für Merkel polarisiert – Kritik aus eigenen Reihen [online], ZDFheute, 17 kwietnia 2023 [dostęp 2024-01-10] (niem.).
  43. Merkel Dott.ssa Angela [online], Presidenza della Repubblica (wł.).
  44. HartmutH. Kasper HartmutH.,In Zukunft: mehr Orden! [online], Die Zukunft, 20 lipca 2015 [dostęp 2024-01-10] (niem.).
  45. Bulgaria Showers Merkel with Honors – Novinite.com – Sofia News Agency [online], www.novinite.com [dostęp 2024-01-10] .
  46. Chancellor Merkel Receives the Presidential Medal of Freedom [online], The White House [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  47. TLV-01,Kanzlerin Merkel erhält Ehrenmedaille des Präsidenten [online], haGalil, 21 lutego 2014 [dostęp 2024-01-10] (niem.).
  48. 27.08.2015 Werner Faymann: „Dank für konstruktive Zusammenarbeit zwischen Deutschland und Österreich”: Aktuelle Meldungen: Bundeskanzler [online], web.archive.org, 10 września 2015 [dostęp 2024-01-10] [zarchiwizowane zadresu 2015-09-10] .
  49. Bundeskanzlerin mit höchstem litauischen Orden ausgezeichnet [online], www.handelsblatt.com [dostęp 2024-01-10] .
  50. Prezidentka Slovenskej republiky | Vyznamenania [online], Prezidentka Slovenskej republiky [dostęp 2024-02-12] (słow.).
  51. President andis Angela Merkelile Maarjamaa Risti I klassi teenetemärgi [online], Eesti, 23 lutego 2021 [dostęp 2024-01-10] (est.).
  52. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №380/2021 [online], Офіс Президента України (ukr.).
  53. TatjanaT. Dolanc TatjanaT.,Präsident Pahor ehrt Kanzlerin Angela Merkel mit Verdienstorden [online], rtvslo.si [dostęp 2024-01-10] (ang.).
  54. ThomasT. Gutschker ThomasT.,Angela Merkel in Belgien mit der höchsten Ehrung ausgezeichnet, „FAZ.NET”, 15 października 2021,ISSN0174-4909 [dostęp 2024-01-10] (niem.).
  55. La chancelière reçoit la grand’croix de la Légion d’honneur [online], Site du gouvernement fédéral | Bundesregierung, 3 listopada 2021 [dostęp 2024-01-10] (fr.).
  56. a,Niederlande: Rutte verleiht Merkel Ritterorden auf Amsterdamer Gracht, „Die Zeit”, Hamburg, 13 lipca 2022,ISSN0044-2070 [dostęp 2024-01-10] (niem.).
  57. Marcelo concede a Merkel grau de Grande-Colar da Ordem do Infante D. Henrique [online], CNN Portugal [dostęp 2024-01-10] (port.).
  58. Wysokie odznaczenie niemieckie dla Angeli Merkel | Instytut Zachodni [online], www.iz.poznan.pl [dostęp 2024-01-10] (pol.).
  59. Merkel erhält von Söder bayerischen Verdienstorden – WELT [online], DIE WELT, 22 czerwca 2023 [dostęp 2024-01-10] (niem.).
  60. e,Würdigung für Altkanzlerin: Angela Merkel bekommt Verdienstorden des Landes MV [online], tagesschau.de [dostęp 2025-09-02] (niem.).
  61. Merkel wierzy w powodzenie procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie | DW | 01.04.2007 [online], Deutsche Welle (www.dw.com) [dostęp 2021-07-26] (pol.).
  62. abAngela Merkel odebrała doktorat hc. Politechniki Wrocławskiej [online], Nauka w Polsce [dostęp 2021-07-26] (pol.).
  63. Angela Merkel [online], Filmweb [dostęp 2021-07-26] (pol.).
  64. Tytuły doktora honoris causa nadane przez Politechnikę Wrocławską. portal.pwr.wroc.pl. [dostęp 2011-02-23].
  65. Angela Merkel uhonorowana doktoratem honoris causa na Harvardzie [online], PolskieRadio24.pl [dostęp 2021-07-26] .
  66. Karola Wielkiego, Międzynarodowa Nagroda – laureaci, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-26] .
  67. Angela Merkel is awarded the Félix Houphouët-Boigny-UNESCO Peace Prize | UNESCO [online], unesco.org [dostęp 2022-08-25] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Kanclerze Niemiec
Związek Północnoniemiecki
(1866–1871)
Bundeskanzler
Cesarstwo Niemieckie
(1871–1918)
Reichskanzler
Rzesza Niemiecka
(Republika Weimarska)

(1918–1933)
Reichskanzler
III Rzesza
(1933–1945)
Reichskanzler
Republika Federalna Niemiec (1949–1990)
i zjednoczoneNiemcy
(Republika Federalna Niemiec)
(od 1990)
Bundeskanzler
  1. abcdefghiBezpartyjny.
  2. abcdefgZentrum.
  3. abcdefghiSPD.
  4. abDVP.
  5. abcdNSDAP.
  6. abcdefCDU.
  • p
  • d
  • e
Rządy Angeli Merkel (2005–2021)
Piąty rząd Helmuta Kohla (1994−1998)
Późniejsi członkowie rządu

Czwarty rząd Helmuta Kohla (1991−1994)
Późniejsi członkowie rządu

Ministrowie środowiska Niemiec
Przewodniczący Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (Niemcy)

Logo CDU

Przewodniczący Rady Europejskiej
Przewodniczący z urzędu
Stali przewodniczący

Ludzie roku tygodnika „Time”
XX wiek
XXI wiek
Człowiek Roku tygodnika „Wprost”
XX wiek
XXI wiek
  1. wspólnie z zespołem gospodarczym ministrów rządu
Laureaci nagrody Karola Wielkiego

Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Angela_Merkel&oldid=77523487
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp