| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 listopada 2022 | ||
| Zawód | |||
| Współmałżonek | Izabella Rozhin | ||
| Lata aktywności | od 1961 roku | ||
| Odznaczenia | |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Andrzej Rozhin (ur.4 maja1940 weLwowie, zm.17 listopada2022 wWarszawie[1]) – polskireżyserteatralny,aktor,scenarzysta, dyrektorteatrów i festiwali teatralnych.
Studiował wPaństwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie i naUniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej wLublinie, gdzie w 1961 założyłteatr Gong 7/30, mający stać się później jednym z najważniejszych teatrów studenckich lat 60. i 70. Teatr GONG-2 powstał pod nazwą „”, a Rozhin był jego kierownikiem artystycznym, reżyserem, autorem spektakli i aktorem. We wrześniu 1965 „Gong 7/30” przekształcił się wAkademicki Teatr GONG-2. Rozhin zrealizował w teatrze ponad 30 przedstawień, m.in.Pieśni i songi Pana Brechta, prapremierę światową dramatu Daniela CharmsaElżbieta Bam,Wietnam ukrzyżowany,Dialog na Święto Narodzenia a.d. 1647,Testament Francois Villona,Everymana, a także sztukiRóżewicza, Brylla, Grochowiaka i inne.
Równolegle w latach 1961–1967 był aktoremTeatru im. H.Ch. Andersena w Lublinie, gdzie zadebiutował jako reżyser w teatrze profesjonalnym sztuką St. LemaEden (1979). W latach 1965–1974 organizował w Lublinie Festiwal Młodej Kultury – Studencką Wiosnę Teatralną, której kontynuacją była Lubelska Wiosna Teatralna, którą kierował w latach 1985–1993.
Po zakończeniu działalności w Gong-2 wyjechał doGorzowa Wielkopolskiego, gdzie objął dyrekcję w Teatrze im. Juliusza Osterwy. W latach 1974–1993 jako dyrektor i kierownik artystyczny zarządzał wieloma teatrami w Polsce:Teatrem im. Stefana Jaracza w Olsztynie, Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie,Teatrem Polskim w Szczecinie orazTeatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie, gdzie odniósł największe sukcesy artystyczne i frekwencyjne.
W 1964 został członkiem rzeczywistym SPATiF – ZASP. Od 1996 działał w ZASP. W latach 1997–1999 był wiceprzewodniczącym Koła Aktorów Niezależnych przy Oddziale Warszawskim ZASP, zabiegał o utworzenie Teatru ZASP. Był przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego Oddziału Warszawskiego ZASP oraz członkiem Zarządu Sekcji Dramatu. Na 47. Zjeździe ZASP został wybrany do Zarządu Głównego ZASP, którego członkiem był w latach 2002-2006. Od 2007 był członkiem Rady Programowej ZASP. Pełnomocnik Prezesa ZASP ds.Raportu o stanie polskiego teatru[2], którego jest inicjatorem i współautorem oraz organizatorem I ForumTeatr Jutra (Teatr Narodowy 04.2004). Był redaktorem książki prezentującej dyskusje i referaty I ForumTeatr Jutra, organizatorem i współautorem wystawy fotograficznejTwarze ZASP(2006), inicjatorem reaktywowania Sekcji Dyrektorów ZASP, organizatorem spotkania dyrektorów polskich teatrów (2006) i pełnomocnikiem Prezesa ds. jubileuszu 90-lecia ZASP.
Był współautorem, wraz z córką Aleksandrą, monografii Teatru Gong-2Akademicki Teatr GONG 2. Spojrzenie w przeszłość Wyd. UMCS 2005[3].
Autor projektu, redaktor, współautor, producent wydawnictwa jubileuszowegoArtyści sceny polskiej w ZASP 1918-2008: 90 lat Związku Artystów Scen Polskich: księga jubileuszowa[4] (wyd. ZASP 2008) orazSuplementu do księgi jubileuszowej[5] (2010).
W sumie wyreżyserował ponad 180 realizacji w teatrach polskich i zagranicznych. W jego teatrach debiutowało wielu polskich artystów, m.in.Agnieszka Holland (Emigranci Sł. Mrożka),Bohdan Cybulski (Akt przerywany T.Różewicza),Feliks Falk,Marcin Jarnuszkiewicz,Joanna Pielat-Rusinkiewicz,Laco Adamik,Michał Bajor,Piotr Rubik,Bogusław Linda,Leon Barański i inni.
Jako reżyser teatru dramatycznego zadebiutował w Teatrze Wybrzeże (Gdańsk) sztuką Tadeusza RóżewiczaKartoteka (1970). W kolejnych latach często powracał do twórczości Różewicza (Spojrzenia, czyli przygotowanie do wieczoru autorskiego,Teatr niekonsekwencji Warszawa 1978,Białe małżeństwo Olsztyn 1976, Lublin 1988, Węgry 1989, Warszawa 1996).
Uprawiał różne gatunki dramatyczne (komedia, dramat, musical, opera). Był inscenizatorem wielkich widowisk teatralnych, doskonale czuje muzykę i ruch w teatrze. Realizował repertuar m.in. sztukiSzekspira,Słowackiego,Wyspiańskiego, Bogusławskiego,Fredry, ale także z wielkimi sukcesami repertuar musicalowy. Kilkakrotnie reżyserowałOperę za trzy groszeBrechta iMutter Courage. Wprowadził na polskie sceny musicaleO Podlas Gabora Pressera iBraci krwi Willy’ego Russela. ReżyserowałCzłowieka z La Manchy iBetleem Polskie w wersji operowej.
Zrealizował wiele tytułów w teatrach słowackich (m.in.Presov,Zvolen,Bańska Bystrzyca,Spiska Nowa Wieś), naWęgrzech (Debrecen,Eger,Budapeszt). Był reżyserem przedstawień wTeatrze TV. Wprowadził na polskie sceny wiele sztuk, m.in.Equus Shaffera,Edukację Rity W. Russela,Dekoratora iChwile słabości D. Churchilla,Beauty and the Best Boswella, ale także sztuki Williamsona, Cooneya, Toma Kempinskiego, Colline Serreau, Mortimera i Cooke’a, N. Erdmana (Mandat,Samobójca), Wampiłowa czy Gelmana. Wielokrotnie reżyserował sztuki polskich autorów (m.in. M. Choromański, W. Gombrowicz, St. Mrożek, Wł. Terlecki, E. Redliński, K. Orłoś, St. Tym. St. Dejczer). Z prapremier warto wymienić m.in. prapremierę polskiego musicaluCyrano E. Brylla i P. Rubika (Warszawa),Obrażonych E. Lachnitt,Wodza R.M. Grońskiego w Teatrze Polskiego Radia,Cara Samozwańca Adolfa Nowaczyńskiego,Warunek E. Rylskiego, widowiskoSny, Imaginacje, Idee St. Wyspiańskiego. Reżyserował wielkie widowiska plenerowe i galowe (150-lecie Banku Handlowego w Warszawie, 400-lecie Warszawy, Festiwal Kraków 2000, FAMA i inne).
Tworzył przedstawienia z wybitnymi polskimi aktorami m.in.Tadeuszem Łomnickim,Janem Świderskim,Ireną Kwiatkowską,Marianem Kociniakiem,Czesławem Wołłejką,Andrzejem Kopiczyńskim,Pawłem Wawrzeckim,Wojciechem Pokorą,Krzysztofem Globiszem,Krystyną Jandą,Michałem Bajorem,Grażyną Barszczewską,Jerzym Kamasem,Henrykiem Machalicą,Małgorzatą Foremniak,Jerzym Bończakiem,Ewą Wencel,Ewą Ziętek,Ewą Kasprzyk,Teresą Lipowską,Barbarą Rylską,Pawłem Małaszyńskim i wieloma innymi.
Jego przedstawienia zdobywały liczne nagrody na festiwalach krajowych i zagranicznych, m.in. weWrocławiu,Łodzi,Warszawie,Opolu,Nancy,Parmie,Zagrzebiu,Schersbergu, Budapeszcie,Toruniu,Bratysławie, Zvoleniu i innych.
W ostatnich sezonach zrealizował m.in. prapremierę sztuki Liz LochheadPerfect days w Teatrze Kwadrat w Warszawie (prem. 16.03.2007),Piękną i bestię Laurence’a Boswella w Teatrze im. Al. hr. Fredry w Gnieźnie (prem. 1.06.2007); operetkę Carla ZelleraPtasznik z Tyrolu w Teatrze Muzycznym w Lublinie (prem. 27.10.2007), prapremierę sztuki Marcina SzczygielskiegoBerek, czyli Upiór w moherze w Teatrze Kwadrat w Warszawie (prem. 13.12.2008),Zemstę Fredry w Teatrze J.Osterwy w Gorzowie (prem. 27.03.2009) oraz sztukę N. EphronKiedy Harry poznał Sally w Teatrze Kwadrat (prem. 10.05.2010).
W 2011 obchodził 50-lecie pracy artystycznej. 27 marca 2011 w Teatrze Powszechnym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu odbyła się premiera sztukiBrat naszego Boga na podstawie dramatu Karola Wojtyły w reżyserii Rozhina. Premierze spektaklu towarzyszyła promocja książkiWybrałem teatr, dokumentującej półwiecze działalności artystycznej Rozhina.
Za swoją działalność otrzymał liczne odznaczenia państwowe, regionalne i ministerialne, m.in.: Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.