| Data i miejsce urodzenia | 13 lipca 1944 |
|---|---|
| Poseł naSejm RP II i III kadencji | |
| Okres | od 1993 |
| Przynależność polityczna | |
Andrzej Żelazowski (ur.13 lipca1944 wMińsku Mazowieckim) –polski polityk, działaczPZPR, poseł naSejmII iIII kadencji.
Absolwent (1964) pomaturalnej Państwowej Szkoły Dokumentacji Naukowo-Technicznej. Podjął studia na Wydziale PrawaUniwersytetu Warszawskiego, których nie ukończył. Należał doZwiązku Młodzieży Socjalistycznej iKoła Młodzieży Wojskowej[1]. Od 1965 do czasu rozwiązania był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. Był słuchaczem kursu dla pracowników PZPR w Wyższej Szkole Partyjnej wMińsku[1].
W latach 1974–1981 pracował jako kierownik kadr w Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiarów wWarszawie. Od 1983 do 1986 był sekretarzem, a od 1988 do 1989 I sekretarzem komitetu dzielnicowego PZPR Warszawa-Ochota. W latach 1986–1990 wchodził w skład prezydium komisji rewizyjnej komitetu warszawskiego partii[1]. Był również pracownikiem komitetu wojewódzkiego PZPR[1].
W latach 90. należał do założycieliTowarzystwa Kultury Świeckiej iSocjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. Był etatowym pracownikiem SdRP, jej sekretarzem wykonawczym i przewodniczącym wWarszawie. Wwyborach parlamentarnych w 1991 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z listySojuszu Lewicy Demokratycznej[2]. Od 1993 do 2001 sprawował mandat posła na Sejm II i III kadencji, wybranego zlisty ogólnopolskiej SLD. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora. W 2004 należał do inicjatorów powołania w ramach SLD Platformy Socjalistycznej, a w 2008 został członkiem komisji etyki partii.
W 2022 wystąpił z powstałej z przekształcenia SLDNowej Lewicy[3].