 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 8 kwietnia 1964 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||
| Wzrost | 183 cm | |||||||||||||||
| Kategoria wagowa | półciężka | |||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||||||||
| Liczba walk | 40 | |||||||||||||||
| Zwycięstwa | 26 | |||||||||||||||
| Przez nokauty | 21 | |||||||||||||||
| Porażki | 13 | |||||||||||||||
| Remisy | 1 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Andrew Lester Maynard (ur.8 kwietnia1964 wLaurel) – amerykańskibokser wagi półciężkiej i junior ciężkiej, mistrz olimpijski zSeulu (1988), brązowy medalistaigrzysk panamerykańskich w Indianapolis (1987).
Dwukrotny mistrz Stanów Zjednoczonych w wadze półciężkiej. W 1987 zdobył złoty medal, pokonując w finałowej walceBomaniego Parkera[1]. Rok później wywalczył tytuł po wygranej w decydującym pojedynku zJosephem Pembertonem[2].
W 1987 roku uczestniczył wigrzyskach panamerykańskich w Indianapolis. W ćwierćfinale pokonał ArgentyńczykaOscara Gonzaleza, zaś w półfinale został pokonany przez KubańczykaPablo Romero, zdobywając ostatecznie brązowy medal[3].
W 1988 roku wystąpił wigrzyskach olimpijskich w Seulu. Pokonał najpierwMika Masoe, następnie zaśLajosa Erősa. W półfinale wygrał zHenrykiem Petrichem, natomiast w walce finałowej zwyciężyłNurmagomieda Szanawazowa, zdobywając mistrzostwo olimpijskie[4].
W latach 1989–2000 stoczył 40 walk na zawodowym ringu. Wygrał 26 z nich, w tym 21 przez nokaut. 16 października 1992 rokuprzegrał z FrancuzemAnacletem Wambą pojedynek ozawodowe mistrzostw świata wagi junior ciężkiej[5].
1920–1936: 72,6–79,4 kg, 1948: 73–80 kg, 1952–2012: 75–81 kg
