Był synem wielebnego Jamesa Lawa zPortrush zirlandzkiego hrabstwaAntrim oraz Annie Kidston, pochodzącą zGlasgow. W 1860 r. matka przyszłego premiera zmarła podczas porodu. Przez kilka następnych lat znajdował się pod opieką swojej ciotki, Janet Kidston, która mieszkała u szwagra do czasu swego powtórego zamążpójścia. W wieku 12 lat wyjechał wraz z nią doSzkocji. Kształcił się tam w Gilbertfield School wHamilton w latach 1870–1873 oraz w Glasgow High School w latach 1873–1875.
W wieku 16 lat Bonar Law rozpoczął pracę w banku rodziny Kidstonów. Uczęszczał również na wieczorowe zajęcia organizowane przez Uniwersytet Glasgow. Następnie rozpoczął karierę biznesmena. W 1885 r. został partnerem w William Jacks & Co., firmie zajmującej się finansowaniem handlu żelazem. W 1890 r. zaręczył się zAnnie Robley, którą poślubił 24 marca 1891 r. wHelensburgh w hrabstwieDunbartonshire.
Andrew i Annie mieli razem siedmioro dzieci. Pierwsze z nich urodziło się martwe. Jedna z córek, Isabel, poślubiła sirFredericka Sykesa. Najmłodszy syn Bonar Lawa,Richard, został 1. baronem Coleraine. Dwóch synów późniejszego premiera zginęło podczasI wojny światowej. Charles zginął walcząc w szeregachKing’s Own Scottish Borderers wbitwie o Gazę w 1917 r. James, członekRoyal Flying Corps, został w 1917 r. zestrzelony na froncie zachodnim.
W 1900 r. Bonar Law został wybrany doIzby Gmin jako reprezentant okręguGlasgow Blackfriars and Hutchesontown. W 1902 r. został parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. Sprawował ten urząd do upadku konserwatywnego rząduBalfoura w 1905 r. Rok później przegrał wybory parlamentarne w swoim okręgu. Do Izby Gmin powrócił jeszcze w 1906 r. po wyborach uzupełniających w okręguDulwich. Ponownie przegrał wybory w 1910 r. i ponownie powrócił po wyborach uzupełniających, tym razem w okręguBootle w 1911 r.
Również w 1911 r. Arthur Balfour zrezygnował ze stanowiska lidera Partii Konserwatywnej. Nowym liderem został Bonar Law, który był kompromisowym kandydatem wysuniętym gdyAusten Chamberlain iWalter Long nie mogli uzyskać wystarczającego poparcia. W następnych latach w obszarze zainteresowania Bonar Lawa znajdowały się sprawy ceł oraz autonomiiIrlandii.
W 1915 r. Bonar Law wszedł w skład gabinetu wojennegoHerberta Henry’ego Asquitha jako minister ds. kolonii. Kiedy w 1916 r. nowympremierem zostałDavid Lloyd George, Bonar Law został kanclerzem skarbu i przewodniczącym Izby Gmin. W 1918 r. zmienił okręg wyborczy naGlasgow Central. W 1919 r. został Lordem Tajnej Pieczęci, pozostając jednocześnie przewodniczącym Izby Gmin. W 1921 r. zrezygnował ze stanowisk rządowych i partyjnych z powodu złego stanu zdrowia.
Bonar Law ponownie stanął na czele Partii Konserwatywnej w 1922 r., kiedy dotychczasowym lider, Austen Chamberlain, zrezygnował z powodu wystąpienia partii z koalicji rządowej. Bonar Law stanął również na czele nowego rządu. Wybory 1922 r. zakończyły się zwycięstwem konserwatystów, którzy uzyskali większość w Izbie Gmin.
Nowy premier nie pozostał jednak długo na swoim stanowisku. W 1923 r. zdiagnozowano u niegoraka gardła. W maju Bonar Law zrezygnował ze stanowiska premiera. Zmarł jeszcze w tym samym roku wLondynie.
Gabinet Andrew Bonar Lawa, październik 1922 – maj 1923
.jpg)
_(St_Edwards_Crown).svg)
