

Amunicja dum-dum – odmiana amunicji wykorzystującapociski o wierzchołku pozbawionympłaszcza, ściętym płasko, rozciętym wzdłuż lub wydrążonym, który deformuje się podczas penetracji celu.Fala uderzeniowa takiego pocisku jest wielokrotnie większa niż w pociskach z płaszczem.
Amunicja dum-dum została wyprodukowana po raz pierwszy przez Brytyjczyków we wczesnych latach 90. XIX wieku w zbrojowniDum Dum kołoKalkuty wIndiach[1]. Zakazana do zastosowań wojskowych przezII Konwencję haską z 1899 roku o zasadach wojny lądowej (zakaz powtórzyła IV Konwencja haska z 1907 roku) – było to rozszerzenie zakazu używania małokalibrowej amunicji eksplodującej ustanowionego wcześniej przezDeklarację petersburską z 1868 roku i powtórzonego później jako zakaz używania amunicji mogącej powodować zbyteczne cierpienia wDeklaracji brukselskiej z 1874 roku. Amunicja dum-dum jest jednak nadal używana dopolowań w celu zatrzymania zwierzyny i skrócenia agonii[1], przezpolicję oraz między innymi naamerykańskim rynku cywilnym z powodu bardzo silnegorażenia obalającego prowadzącego do natychmiastowego przerwania działań prowadzących przez osobępostrzeloną. Amunicja typu dum-dum wykazuje również pożądane właściwości w przypadku wymiany ognia na pokładzie samolotów, ponieważ pocisk zatrzymuje się w ciele ofiary co redukuje ryzyko przestrzelenia kadłuba.