| Data i miejsce urodzenia | 14 września 1857 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 marca 1950 | ||
| Zawód, zajęcie | dziennikarka, feministka | ||
| |||
Alice Stone Blackwell (ur.14 września1857 wEast Orange, zm.15 marca1950 wCambridge) – amerykańskafeministka, emancypantka, dziennikarka.
Blackwell urodziła się wEast Orange jako córkaHenry’ego Browne’a Blackwella iLucy Stone, którzy byli liderami prawa wyborczego i pomogli stworzyć American Woman Suffrage Association (AWSA). Była także siostrzenicąElizabeth Blackwell, pierwszej amerykańskiej kobiety-lekarki[1]. Blackwell kształciła się w Harris Grammar School wDorchester,Chauncy School w Bostonie iAbbot Academy w Andover. W 1881 roku ukończyła studia naUniwersytecie Bostońskim[2]. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę wWoman’s Journal, gazecie założonej przez jej rodziców. Z pismem była związana przez 35 lat, W 1884 roku jej nazwisko znalazło się w nagłówku gazety obok nazwisk jej rodziców. Po śmierci matki w 1893 roku została redaktorem naczelnym gazety. Pod koniec życia Blackwell straciła wzrok[3]. Zmarła 15 marca 1950 roku i została pochowana na cmentarzu wForest Hills[1].
W 1890 roku przyczyniła się do zjednoczeniaAmerican Woman Suffrage Association iNational Woman Suffrage Association, dwóch konkurujących ze sobą organizacji walczących o prawa wyborcze kobiet, które po połączeniu utworzyłyNational American Woman Suffrage Association (NAWSA). W latach 1890–1908 Alice Stone Blackwell była protokolantką NAWSA[3]. Działała również wWoman's Christian Temperance Union oraz wSociety of Friends of Russian Freedom w Bostonie. Była także prezesem New England i Massachusetts Woman Suffrage oraz honorowym prezydentem Massachusetts League of Women Voters[4].
W 1893 roku poznała ormiańskiego studenta Ohannesa Chatschumiana, dzięki któremu dowiedziała się o trudnej sytuacjiOrmian wImperium Osmańskim. Wspólnie podjęli prace nad tłumaczeniem wierszy ormiańskich[5]. Blackwell początkowo publikowała je w czasopismach. W 1897 i ponownie w 1917 ukazały się one w formie książkowej. Po masakrze w Sassoun w 1894 powstało stowarzyszenie Friends of Armenia[6]. Udało jej się uzyskać wsparcie wpływowych Amerykanek, między innymiJulii Ward Howe. Sama sprzedała cenne orientalne dywany, aby przekazać zdobyte w ten sposób pieniądze na pomoc dla Ormian[5]. Pomagała także Ormianom, którzy przybyli do USA w 1894 roku. 30 maja 1904 roku podczas uroczystego obiadu zorganizowanego przez Ormian w Stanach Zjednoczonych z okazji dziesiątej rocznicy działalności Blackwell, otrzymała w prezencie portret z jej wizerunkiem autorstwa K. Ekserjiana[7].
W 1945 roku otrzymała honorowy doktorat uniwersytetu w Bostonie[5].
W 2016 roku wSchlesinger Library w Bostonie została zorganizowana wystawaWomen of the Blackwell Family: Resilience and Change. Pokazano na niej historię nie tylko Alice, ale jej matki, babki i ciotek[6].