Alfabet etruski – fonetyczny systempisma wywodzący się z zachodniej odmianyalfabetu greckiego, używany wstarożytności do zapisywaniajęzyka etruskiego. Zawiera również greckie znaki, niestosowane do słów rdzennie etruskich, na podobnej zasadzie jak literyx czyv w języku polskim.Etruskowie byli prawdopodobnie prekursorami pisma naPółwyspie Apenińskim[1]. Najstarsze znaneinskrypcje pochodzą z VI w. p.n.e.[2] Pismo było używane powszechnie do połowy I w. n.e. oraz do ok. V w. n.e. przez kapłanów i uczonych[2]. Etruskie pismo zazwyczaj pisano od prawej do lewej, ale w okresie archaicznym pisano również w liniach poziomych, na zmianę od lewej do prawej i od prawej do lewej (tzw.bustrofedon)[2] – dosłownie „jak orzący wół”[3]. System ten stosowany był wcześniej przez Greków, na początkowym etapie rozwoju ich pisma. Większość innych alfabetów staroitalskich, łącznie złacińskim, stanowi modyfikację alfabetu etruskiego[4][5].
 | Zobacz galerię związaną z tematem:Etruscan alphabet |
| alfabetyczne |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| spółgłoskowe (abdżady) | |||||||||||
| półalfabetyczne | |||||||||||
| alfabetyczno- -sylabiczne (abugidy) |
| ||||||||||
| sylabiczne |
| ||||||||||
| logograficzne |
| ||||||||||
| nieznanego typu | |||||||||||
| protopisma | |||||||||||
| alfabety fonetyczne | |||||||||||
| pseudoalfabety | |||||||||||
| zapis liczb | |||||||||||
| projekty ideograficzne |
